दुसरी गझल

मी अजुन सगळे लेख वाचलेले नाहीत 'बेफिकीर' यान्चे. गझल कशी लिहावी याबद्दल चे. तरिही ही एक गझल पेश करतो. मोह अनावर होतो म्हणून... नक्की कळावा ही गझल होऊ शकते का ते!!

होऊनी पिपासू चातक
वाट तिची बघतो
गर्द मेघांसरशी
गृहित तिलाही धरतो

हळव्या नाजूक हृदयी
ऊब तिला देतो
असेल तिला ठाव
मनाला सारखे सांगतो

रोजचं निळं आकाश
रितसर तिला देतो
अन मीच आमच्यामध्ये
‘तिर्‍हाईत’ म्हणवून घेतो

मिळतात सल्ले हल्ली
त्रास इतुकाच होतो
बोलणार्‍यांच्या तोंडी
मी 'बोलघेवडा' ठरतो

बोलून मनभर सारे
संवाद अबोल होतो
मिटल्या पापण्यांतून
थोडा रोज सांडतो

सांडलेले सारे वेचाया
आटोकाट प्रयत्न करतो
साठवू कोणासाठी, हा
प्रश्न शेवटी उरतो