(मुले दूर असलेल्या वृध्द जोडप्याचे मूक रुदन)
पाचवीला पूजलेली आसवे विसरूत का?
मंद हसणे शुष्क ओठी सांग तू फुलवूत का?
आणली जेंव्हा फुले मी वाहिली देवास तू
माळ तू बनवून गजरा, पौर्णिमा उजवूत का?
जे नशीबी तेच घडले जे हवे जगलो कुठे?
निश्चयाने शृंखलांना या क्षणी तोडूत का?
बध्द चाकोरीत जगलो वास्तवाला पकडुनी
आज त्या क्षितिजास पकडू, आपुल्या बाहूत का?
चल जरासे धीट होऊ हात तू हातात दे
काय म्हणती लोक सारे काळजी सोडूत का?
वाढदिवशी जश्न केला सर्व पोरांच्या किती !
जन्मलो आपण कधी त्या तारखा आठवूत का?
त्या मुलांची, नातवांची काळजी केली किती?
पाय मागे ओढती पण मोकळे होवूत का?
ऊब मायेची कुणाला आपुल्या आहे हवी?
संपल्याचे गीत लिहिण्या शब्दगण जुळवूत का?
काचते सारे जिवाला काळजा पडती घरे
वेदना रेखाटण्याला कुंचले शोधूत का?
नागडे हे सत्त्य आहे तू मला अन् मी तुला
सोडुनी हे विश्व दोघे "त्या" जगी जाऊत का?
भासते "निशिकांत" का रे खूप जगणे राहिले?
जे न केले ते कराया चल पुन्हा जन्मूत का?
निशिकांत देशपांडे मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३