खेळ ती खेळून गेली

भावनांशी खेळ ती खेळून गेली
त्या निमित्ताने घरी येवून गेली

मी सुगंधी फूल देता, हासली ती
आपुला दरवळ इथे सोडून गेली

भेटल्या नजरेस नजरा त्या क्षणाला
काळजावर ती छबी गोंदून गेली

थरेथरे तृण पेलुनी ओझे दवांचे
आठवांचा भार ती सोडून गेली

जीवनाच्या सांजवेळी का अचानक?
रामप्रहराची बिजे पेरून गेली

जाणतो वाटा जरी दाही दिशांच्या
आकरावी ती दिशा दावून गेली

ना कधी श्रावण बरसला अंगणी पण
मृत्तिकेला गंध ती देवून गेली

पाहुनी अंधार माझ्या भोवताली
आठवांचे काजवे ठेवून गेली

शांतशा "निशिकांत"च्या ती जीवनी का?
भावनांची वादळे उठवून गेली

निशिकांत देशपांडे. मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३