संक्रमण

कधीपासून कानांमध्ये एकच आवाज येतोय ... टू ss क .... टू ss क .... टू ss क .... काय आहे हे ? . डोळ्यांत पाणी जमा झालेय की डोळ्यांची पाहण्याची शक्ती निघून गेलीय कळत नाही. डोळ्यांसमोर धूसर दिसत आहे ... काहीतरी हलताना दिसतंय . संबंध शरीरभर होत असलेल्या वेदना कमी झाल्यात की , माझं शरीरच बधिर होत चाललं आहे , कळत नाही . घसा कोरडा झालाय . पाणी प्यायचंय पण ते सांगायची ताकद उरली नाही . खोकल्याची उबळ येतेय पण तेवढे त्राण नाहीत. डोळे आपोआप मिटत आहेत . त्यात पापण्यांमध्ये जमा झालेलं पाणी डोळ्यांच्या कडांनी थेंबाथेंबाने ओघळून कानापाशी जात आहे . त्या उष्ण पाण्याचा स्पर्श होतोय . चेहऱ्याला कसलातरी स्पर्श होतोय . बहुतेक कोणीतरी डोळ्यांतून ओघळलेलं पाणी टिपून घेतंय . कोण असेल ते ? काहीच दिसत नाही . मेंदूला ताण देऊन विचार करतोय ,पण काही फायदा नाही . मेंदूतल्या पेशींनी आपलं काम करणं थांबवलेलं दिसतंय ? कोण आहे मी ? माझं नाव काय ? अरे देवा ... हेही आता आठवत नाही . शरीरातले एकेक अवयव त्यांचं काम थांबवत आहेत . नाही , कदाचित त्यांचं काम बंद पडत चाललं आहे . आधी आजूबाजूला कुजबुजलेलंही ऐकू येत होतं , पण आता काहीच ऐकू येत नाही . तो . टू ss क .... टू ss क .... टू ss क .... आवाजही आता क्षीण होत चालला आहे . श्वास जड होतोय ... नव्हे जोरात घ्यावा लागतोय . कोणीतरी बोलतंय असा भास होतो . अचानक अंगभर मुंग्या आल्यासारख्या वाटतात , आणि परत नाहीशा होतायत . लहरी जातायत शरीरातून असं वाटतंय . हळूहळू वेदना कमी होत आहेत . हलकं झाल्यासारखं वाटतंय . डोळे मिटल्यावर पिवळट केशरी रंगाचा पडदा दिसतोय ... पण त्याचा फिकट रंग हळूहळू गडद होत चाललाय , इतका गडद की समोर काळोख झालाय असं वाटतंय . शरीरातून एकदम सर्वत्र कंपने जाणवतायत , श्वास चढलाय आणि त्याच बरोबर एकदम हलकंही वाटतंय . अगदी पिसासारखं ... समोरून तीक्ष्ण प्रकाशाचा झोत अंगावर येतोय आणि एकदम पुन्हा नाहीसा होतोय . असेच वारंवार झोत अंगावर येतायत ... त्यांचा वेग वाढत चालला आहे , कुठेतरी वेगाने जात असल्यासारखं वाटतंय ... हे काय होतंय ? अचानक पुन्हा काळोख , मिट्ट काळोख ... निरव शांतता . इतकी शांतता यापूर्वी कधीच अनुभवली नव्हती . असं वाटतंय ही शांतता अशीच राहावी .... कायम . अचानक पुन्हा कंपने .... त्याचा वेग आणि तीव्रता वाढलीय . डोळ्यांसमोरचा काळोख हळूहळू फिकट होतोय , लालसर रंग त्यात मिसळलाय ... हळूहळू तो प्रखर होतोय . लालसर रंग फिकट होत होत केशरी पिवळसर झालाय . प्रखर प्रकाश जाणवतोय . अचानक काहीतरी झालं आणि वेदनेचा आगडोंब उसळला . संबंध शरीरातून झिणझिण्या गेल्यासारख्या वाटल्या . डोळे अर्धवट उघडले तोच तीव्र प्रकाश बाणासारखा डोळ्यांत शिरला आणि डोळ्यांची आग ... आग ... झाली . सबंध शरीरभर वेदनेच्या एकामागून एक लहरी ... असह्य होतंय . जोरात ओरडतोय , पण त्या वेदना काही थांबायचं नाव घेईनात , आणखी वेदना , भयंकर वेदना , नकोत त्या वेदना , जोरजोरात ओरडून मी व्यक्त होतोय , पण आजूबाजूला हर्षोल्हासित उद्गार आणि हसण्याचा आवाज येतोय . ओह नो ... परत !