रिक्त नव्हते स्थान त्याच्या अंतरी

Submitted by सुप्रिया जाधव. on 4 June, 2019 - 23:15

काय असते चव.. कळू दया हे तरी
या सुखान्नो एकदा माझ्या घरी

साजरे करते ऋतूंचे सोहळे
बदलते रुपडे... धरा नटमोगरी !

काय दयावा मी स्वतःचा भरवसा ?
ओळखीची मी कुठे माझ्यातरी

चांदण्यांची प्रणयगाथा कल्पिते
लाजते आभाळ, होते शेंदरी

संयमाचे वस्त्र होते ओढले
वासनांच्या बरसल्या जेव्हा सरी

साखळीपाणी किनारी खेळते
लाट फिरते परतण्याला सासरी

धृवतारा व्हायचे होते मला
रिक्त नव्हते स्थान त्याच्या अंतरी

सुप्रिया मिलिंद जाधव

विषय: 
भाषा
Groups audience: 
गुलमोहर - गझल
Group content visibility: 
Use group defaults
शेअर करा

<<<
धृवतारा व्हायचे होते मला
रिक्त नव्हते स्थान त्याच्या अंतरी
>>>
क्या बात है, अ-प्र-ति-म _/\_

Submitted by उपाशी बोका on 5 June, 2019 - 00:21

धृवतारा व्हायचे होते मला
रिक्त नव्हते स्थान त्याच्या अंतरी>> कोणते शेर कोट करु? सगळेच सुंदर जमले आहेत. अगदी छान!

Submitted by हरिहर. on 5 June, 2019 - 03:50

आई ग...

Submitted by चैतन्य रासकर on 14 June, 2019 - 08:07

काय द्यावा
मी स्वतःचा
भरवसा?
ओळखीची मी
कुठे
माझ्यातरी

वाह! क्या बात है!

Submitted by मन्या ऽ on 28 June, 2019 - 04:53