Submitted by निशिकांत on 28 May, 2019 - 22:16
व्हायचे होऊन गेले---( छोट्या बहरातील गझल. )
कोण डोकाऊन गेले?
आत गंधाळून गेले
फक्त भासाने सखीच्या
चांदणे बरसून गेले
पैंजणाच्या चाहुलीने
अंग रोमांचून गेले
एकट्या वेड्या मनाला
स्वप्न चुचकारून गेले
काचणार्या काळजाला
कोण झंकारून गेले?
आपुले जे काल होते
आज का टाळून गेले?
आठवांचे झुंड सारे
एकदम सोडून गेले
वास्तवाच्या वेष्टनावर
लोक का भुरळून गेले?
का असे "निशिकांत" अश्रू?
व्हायचे होऊन गेले
निशिकांत देशपांडे.मो. क्र. ९८९०७ ९९०२३
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
वाह! अगदी सुरेखच! मस्त.
वाह! अगदी सुरेखच! मस्त.
छान आवडली
छान
आवडली
मक्ता सुरेख
मक्ता सुरेख
लहान वृत्तात लिहिताना दोन ओळी सलगपणे वाचल्या तर एक विधान ठरणार नाहीत हे बघितले जावे
आशय खूप सुरेख शेरांमधील
अप्रतिम नेहमीप्रमाणे
अप्रतिम नेहमीप्रमाणे
सुन्दर
सुन्दर
अत्यंत कमी शब्दांत जबरदस्त
अत्यंत कमी शब्दांत जबरदस्त मांडणी. प्रेमभंगाचं दु:ख ,
जखमी मन जिवंत चित्रण!
वाह!
वाह!
खुपच छान
खुपच छान
सुरेख कविता
सुरेख कविता
आणि त्यात आपल्या नावाचा उल्लेख छान वाटतो, नेहमीच