Submitted by निशिकांत on 25 January, 2019 - 01:07
घराला न घरपण तिला सोडुनी
तरी एकटी ती तिच्या आतुनी
जणू जन्मली कष्ट उपसायला
तिला गावले शुन्य जगण्यातुनी
नकोशी तरी घेतला जन्म अन्
तिने फुंकले शिंग रडण्यातुनी
किती मार्गदर्शन पिलांना तिचे !
स्वतः चालली प्रश्नचिन्हातुनी
उधारी जगाची म्हणे माय! पण
तिने भोगले दु:ख नगदीतुनी
तिने सातच्या आत यावे घरी
मुलांना मिळे सूट नियमातुनी
पिले खुश बघोनी मृतात्मा म्हणे
कुणाचे न अडले तिच्यावाचुनी
कसा अप्सरांशी प्रभो न्याय हा?
भरे पोट रंभा रिझवण्यातुनी
नको खोल जाऊस "निशिकांत" तू
तुझ्या तूच पडशील नजरेतुनी
निशिकांत देशपांडे. मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
