Submitted by निशिकांत on 2 December, 2018 - 23:36
सत्त्य मानले आभासाला
सत्त्य मानले आभासाला
दु:ख जरासे विसरायाला
नजरेमधले आर्जव बघुनी
स्वप्नी येई सहवासाला
रडवेला का असा चेहरा?
जीवन नाही कण्हावयाला
दु:खाविन का कधी झळाळी
लाभत असते मधुमासाला?
सावलीसही माझ्या कळले
दूर पाहिजे असावयाला
आत्मचरित्रा विराम देतो
काय राहिले लिहावयाला?
मला कशाला जागे केले?
किती तडे ते विश्वासाला !
गांधीवादी जरी मुखवटे
आशिर्वचने विध्वंसाला
आम्ही केले आज, उद्याच्या
किती कलंकित इतिहासाला !
"निशिकांताला आज कळाले
अपुले होते म्हणावयाला.
निशिकांत देशपांडे मो.क्र. ९८९०७ ९९०२३
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
