Submitted by रुपेंद्र कदम 'रुपक' on 17 July, 2018 - 01:49
मी सुखांना भेटलो पण काळ जावा लागला
जीवनाला मृत्युचा आधार द्यावा लागला
चेहरा दिसण्या जगाला शांत मी केला जरी
गाळ डोहाशी मनाच्या साचवावा लागला
रिचवतो आहे जरी मी अमृताच्या घागरी
पोचण्या तेथे विषाचा घोट घ्यावा लागला
प्राशुनी कित्येक प्याले हौस नाही भागली
'मी सुधाकर' म्हणत प्याला तोच प्यावा लागला
रंगला नाही सुखाने जीवनाचा कोपरा
वेदनेच्या कुंचल्याने रंगवावा लागला
मी व्यथेच्या लेखणीने शेर माझा कोरला
दाद देवूनी म्हणाले...छान.. वा वा.. लागला
© रुपेंद्र कदम 'रुपक'
पुणे 17 जुलै 2018 ✍
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Use group defaults
शेअर करा
प्राशुनी कित्येक प्याले हौस
प्राशुनी कित्येक प्याले हौस नाही भागली
'मी सुधाकर' म्हणत प्याला तोच प्यावा लागला
हे भारी!
धन्यवाद निनाद जी
धन्यवाद निनाद जी
वा! मस्तच!
वा! मस्तच!
धन्यवाद शाली जी
धन्यवाद शाली जी