#गंग्याचे रंग ढंग......

#गंग्याचे रंग ढंग......

बाळगो दोन दिवस आवशीच्या पाटी लागलो व्हतो... करंदा काडुक जावया... बाळग्याची आवस म्हणजे सकला.. तेंकाव कळा नाय झील इतको करंदा काडूच्या पाटी लागलो हा...
आंबटा साटी, लोणच्या साटी हिरवी करंदा काडुक जावया म्हणान आवस बाळग्याच्या पाटी लागली व्हती तेवा बाळगो काय माय सांगून येय नाय...
मगे ह्यो पिक्या करंदासाटी ह्यो इतको कित्या आळापता हा... बाळगो म्हणता कसो.." गे आये, करंदाचा सरबत करूया..."
सकल्यान इचार केल्यान.. झिलाक आमी दितव तरी काय.. शाळेत पयलो नंबर काडता.. मास्तर सांगीत व्हते की ह्यो पोर लय फुडें जायत... पण आता हेका काय देवची येळ इली की बापुस... गंगो.. म्हंजे गंगाराम... काय मान हलईत नाय..
गंग्याचा आपला याकच टुमना आसता... शिकॉन करूचा काय हा... इय्यो पापारी ना.. मगे काय उपेग.. बक्कळ कोपरे हत, तेच कसूचे...
गेले धा बारा दिस बाळगो गंग्याचा पाटी लागलो व्हतो, तेका शाळेत जावक नयी हल्ली पोरा पाटीर घितत तसली बॅग व्हयी व्हती.. गंगो काय व्हय नाय करी नाय.. सकल्यान पण एकदोन येळेक तेंका टोकून बगल्यान पण गंगो काय कौल देय नाय ...
ह्या बगून बाळगो पण तिरसाटलो व्हतो...
ते दिवशी तसोच भैसाटून जेवान टाकून दुपारचो आडीत भटकत बसलो व्हतो...
तेवापासून सकला जरा तेच्या कलान घेवचा बगी व्हता...
अखेर शेवटी सकला बोलला, " चल रे बाळग्या... तुका काय व्हया ता बगुया चल... करंदाचा सरबत करूचा हा ना तुका, चल बाबू "

बाळगो आणि सकला सड्यार जावक भायर पडले... घाटी चडताना बाळगो आडीत घुसुक लागलो, तसा सकल्यान तेका टोकल्यान.. " बाळग्या, मेल्या हय खय, वर सड्यार करंदा आसत नाय रे"
बाळगो बोललो, " आये आता तू माज्या वांगडा इल हस तर, माका व्हयी थयची काडुक येवक व्हया ना"
सकल्याक काय कळूक नाय पण झिलाक दुकवक नुको म्हणान काय बोलाक नाय.. तेनी मान हलयल्यान आणि झिलाच्या पाटसून आडीत घुसला...
आता बाळगो पण सावशीत चलाक लागलो.... आडीच्या रानात झाडा एकदम गिच्याट व्हती.. करंदीची एक मोटी झाळ दिसुक लागली, भयरच्या बाजूक करंदीची झाळकट आणि तेच्यार टपोरी मोट्या काळ्या मोत्यासारकी करंदा झुपक्यांनी लगाडली व्हती.. सकल्याक पण वाटला झिलान बरुबर जागेर हाडल्यान... सकला काय बोलणार तेवड्यात बाळग्यान तेका गप केल्यान, आणि खुणेन पाटसून येवक सांगल्यान...
करंदीच्या पाटच्या झाळकटीत येलींच्या खिचमाटात मस्त ढोली झाली व्हती...
झाळीच्या जवळ गेल्यार बाळग्यान जरा जोरातच आवाज दिल्यान..
" गे आये..
ही बग हय झाळीत किती मस्त करंदा हत ती..."

बाळग्याचो ह्यो आवाज इल्याबरुबर झाळीच्या ढोलीत कायतरी खळबळ झाली...
आणि..
आंगारचा न्हेसान कवळीत शेवता भसकन भायर पडला नि पळत सुटला.. ह्या हय कोनावांगडा काय श्यान खाता ता बगुक सकला ढोलीत घुसला... आणि फुड्यात देवचार बगीतल्यासारक्या बगीतच ऱ्हवला....

*********

गंगो... म्हंजे तसो शाळेची पायरी तशी एकाद दोन वर्साच चडलेलो... पण येवारात हुशार... शेतीत भागा... पण वरकड खर्चाक काय जास्ती पैशे नसत.. पण पयल्यापासून ढोरा राकुक जावन जावन, थयच्या सगळ्या धंद्यात पुढचे पायरे केवाच पार केलेलो.. ढोरा आरी जाताना थय राकुक येणाऱ्या तरण्या पोरांवांगडा जुळवन ग्याटम्याट करण्यात तेचो हात कोण धरी नाय...
लगीन झाल्यार सकल्यात रमलो व्हतो... पण गुवावरचा ढोर ता गुवावरच जाणार ....
आजकाल कोणाच्या नकळत तेनी गुरवांच्या शेवत्या वांगडा टाको भिडवल्यान व्हतो.. ह्या कानाचा त्या कानाक कळाक नाय व्हता...
गुरवांचा शेवता... घोवाक सोडून म्हायेराक येवन बसलेली... माजार इलेली...उनाड पाडी.. गंग्यान बरुबर हेरून पाडी उजू करुक घितलेली...
दुपारच्या येळेक सामसूम झाली की ही रानटी कबुतरांची जोडी आडीतल्या किच्याट कारंदीच्या झाळीच्या ढोलीत येवन गुटूर्गु करीत आसा...

ते दिसाक बाळगो रागान भरकटत आडीत दुपारचो फिरा व्हतो तेवा तेका ह्या रोंबाट नदरेक पडला.. ही तेचीच आड व्हती तेमुळे गंगो बिनघोर हय मजा करी... दोपारच्या येळेक हय कोण कडमडत नाय ह्या गंग्याक म्हायती व्हता.. पण बाळग्यान ह्या बगीतल्यान.. आपलो बापुस आवशिक शेंडी लायता हा ह्या बगून आदी बाळगो तेवाच्यतेवा गंग्याक ईचारणार व्हतो .. पण बापुस बाराबोड्याचो हा.. आपल्याकच खोटो पाडीत...
तेच्यापेक्षा आवशिक संबोरच देकवया आणि बापासान बॅग घेवन नाय दिल्यान तेचो पण वचपो काडता येयत असो इचार करून तो गपचिप घराक जावन गप बसलो... आणि दुसऱ्या दिवशी करंदा काडूच्या कारणान आवशिक घेवन झाळीसमोर उबो ऱ्हवलो...

********

सकला डोळे फाडून संबोर बगीतच ऱ्हवला... संबोर तेचो घोव... जेच्यार ता जीव ववाळून टाकी... तो गंगो... निसत्या चड्डेर .. हातात नया कोरा लुगडा घेवन खालच्या मानेन उबो व्हतो... वर मान करून बगुची हिम्मत काय तेच्यात ऱ्हवली नाय व्हती......
सकला भसकन वरडत तेच्या आंगार गेला... मालवणी गाळयेंच्या 'गाळीव' डिक्सनरेची सगळी उजळणी तेनी सुरू केल्यान...." मेल्या मुडदो पडलो तुजो... झिलाक बॅग घेवक तुका घोपान नाय आणि हय त्या शेवत्याक नयी कापडा न्हेसवत हस... मी तुका काय कमी केलय व्हतय तो तू ह्या रांडे वांगडा ह्या करतहस? थांब.. आता सगळ्या गावाक बोलवन हाडतय आणि तुका नागडो करतय गावासंबोर.."

गंग्यान येळ वळकल्यान पटकन फुडें व्हवन बायलेच्या पायार घालून घितल्यान... " माजा चुकला... माका एकडाव माफी कर.. माका जरा भूल पडली .. असा काय करू नुको..
माज्या वांगडा तुमची पण इज्जत जायत... आता तुमी सांगशात तसा करिन.. बाळग्याक पण काय व्हया ता देयन घिवन .. माका माफी करा.. बाळग्या माका वाचव...."
मगे बाळगो पण मनात बोललो झाला तेवडा बास झाला, आपला पण काम झाला आणि बापुस पण मुठीत इलो.. तेनी मग आवशिक समजावल्यान.. सकला पण समाजला... झाकली मुठ सवा लाखाची... ह्या सगळा बाळग्यान करंदांसाटी नाय तर आपल्याक दाकवण्यासाटी केल्यान हा..

झीलान बापसाक दाकवल्यान हा की तो बापुस आसलो तरी खरो बाप कोण हा...

@प्रकाश सरवणकर ९८६९२८०६६०