मासिके, स्पर्धा आणि वर्तमानपत्रांत लेख छापून आणण्याकरिता काय करावे लागते?

माझा एक लेख ईमेलने लोकसत्तेच्या हास्यरंग पुरवणीकरता पाठवला होता.
एका रविवारी सकाळी सुखद धक्का बसला. त्यानंतर काही आठवड्यांनी मानधनाचा धनादेश आला होता.

हे सगळं कोणाच्याही ओळखीशिवाय, कुठे खेटे न घालता.

जागू, मनीमोहोर यांचेही लेख लोकसत्तेच्या पुरवण्यांत प्रकाशित झालेत.

लोकांचं लक्ष वेधायचं असेल तर काहीतरी झणझणीत लिहावं लागतं , तसं लिहीलत तर तुम्हाला नक्की चान्सेस आहेत.

तुम्हाला मनःपूर्वक शुभेच्छा !!

काही दिवसांनी " वृत्तपत्र / मासिकांचे संपादक आणि प्रकाशकांना टाळण्यासाठी काय करावे लागते " असा धागा काढण्याची पाळी तुमच्यावर येवो.

सचिन काळे,
सर्वप्रथम अभिनंदन. तुम्ही लिहायला सुरुवात केल्याबद्दल. वृत्तपत्रात लेख छापून येणे ही नवलेखकांसाठी अतिशय समाधानाची आणि लिखाणास प्रवृत्त करणारी बाब आहे. वर्तमानपत्रात लेख छापून येण्यासाठी विशेष प्रयत्न करण्याची गरज नसते. तुम्ही जर जिल्ह्याच्या ठिकाणी राहत असाल तर तुम्हाला लेख छापून यावा असे वाटणारया दैनिकाच्या कार्यालयात जाऊन या. संपादकांशी, उपसंपादकांशी ओळख करून तुमच्या लिखाणाबद्दल त्यांना कल्पना द्या. त्यानंतर तुम्ही ज्या पध्दतीचं लिखाण केलं आहे, अशा पुरवणीसाठी ते सांगतील त्या किंवा तुम्हीला आवश्यक त्या पध्दतीने तुम्ही लेख देऊ शकता. पूर्वी लेख कागदावर सुवाच्च्य (?) अक्षरात लिहून पाठवावे लागायचे. पण आता बहुतेक पेप्रांमध्ये ऑपरेटर नसल्यामुळे तुम्ही शक्यतो युनिकोडमध्ये लेख टाइप करून ई मेलवर ओपन फाइलमध्ये पाठवलात तर तो छापून यायची शक्यता वाढते. त्याचे कारण, हाताने लिहिलेला लेख टाइप करणे, त्यातील करेक्‍शन्स करणे हे सगळं करण्यापेक्षा उपसंपादकांना असा तयार लेख एडिट करणे सोपे पडते. पेपरमध्ये ओळख नसली तरी लेख छापून येण्यास अडचण नाही, पण हल्ली इंटरनेटमुळे तयार मजकूर उचलून आपल्या नावे खपविण्याचे प्रकार वाढल्यामुळे अनोळखी व्यक्तीकडून येणार्या मजकुरावर विश्वास ठेवणे कठीण असते. त्यामुळे आधी ओळख करून घ्यावी. त्याचा तुम्हाला पुढे नक्कीच फायदा होईल. तुमच्या लिखाणासाठी शुभेच्छा!!

युनिकोड म्हणजे मराठीतच ना?>>तुम्ही माबोवर टाइप करता तेच..

त्यानंतर काही आठवड्यांनी मानधनाचा धनादेश आला होता. >>> मानधन मिळतं ?
लोकसत्तात दोनदा लेख छापून आले होते. एकदा वृत्तांत पुरवणीत 'मि. अँड मिसेस अय्यर' चित्रपटावरचा लेख आणि एकदा चतुरंगमध्ये लेख. दुसर्‍यांदा बहुधा मेलमधून पाठवला होता पण पहिल्यांदा लोकसत्ताच्या कार्यालयात जाऊन तिथल्या एका सहाय्यक संपादंकांच्या हातात दिला होता. मानधन दोन्ही वेळा मिळालं नव्हतं.
प्रत्येक शाळेला रविवारचं बालरंग पुरवणीचं पान लिहायला द्यायची छान कल्पना अनेक वर्षांपूर्वी राबवली गेली होती. त्यात कविता छापून आली होती. त्याआधी चौथीत असतानाही एकदा कविता आली होती पण तेव्हाही नव्हतं मिळालं. अर्थात सगळा हौशीचाच मामला असल्याने कधी अपेक्षाही नव्हती केली. शिवाय माझी खरंच अशी समजूत होती की नेमलेले पत्रकार, कॉलमिस्ट्स किंवा वृत्तपत्राने विनंती करुन लिहून घेतलेल्या लेखांनाच मानधन मिळतं !!

आवडलं.
मी जरी लेख पाठवला नाही अजूनपर्यंत तरी माझ्या मित्रांनी, ओळखीच्या लोकांनी पाठवलेले लेख पेपरात आले आहेत.
१)विषयाची निवड: पेपर हे बय्राच वाचकांपर्यत पोहेचणारं माध्यम असल्याने असे विषय शोधा की ज्यांबद्दल त्यांना वाचायला आवडेल.
२) समयसूचक: तो विषय आगामी आठवड्यात महत्त्वाचा ठरणार आहे.
३)समर्पक चित्र: शक्यतो दोन पाठवा. एकच घेतील पण स्वत:चे असावे. चित्रामुळे मानधन वाढते.
४) शब्दसंख्या : पाव /अर्ध पान भरेल इतके.
५) शुद्ध लेखन हवेच.
६) राजकीय, समाज,गटावर दोषारोप नकोच.
७) अतितांत्रिक,गणिती नको.

सचिन, प्रत्येक प्रकाशनाच्या वेगवेगळ्या अटी असाव्यात. मी आणि वर ज्यांचे उल्लेख केलेत त्यांनी मायबोलीवर प्रकाशित झालेलं लेखनच पाठवलेलं.
अगो, हो मला तरी मानधनाचा चेक आला होता. लेख सप्टेंबरमध्ये प्रकाशित झाला. मानधनाचा चेक डिसेंबरात आलेला.

मला पण लिहायचेय मसिकात.......छोटच स्वप्न आहे, सुरुवात फेसबुक वर स्वत च्या पेज वरुन केलिये..ब्लोग पण तयार केलाय..

http://vrundavani.blogspot.in/

प्लीज व्हिजिट करा आणि अभिप्राय पण द्या..

>>माझा एक लेख ईमेलने लोकसत्तेच्या हास्यरंग पुरवणीकरता पाठवला होता.<<

आय्ला मयेकर, लोकसत्तेला विनोदि लेख आणि माबोला सापत्नभाव? धिस इज नाॅट डन, लोकसत्तेची लिंक द्या...

कधी कधी इमेल हा स्पॅम मधे जातो. संपादकीय टेबल पहाणार्‍याला ते लक्षात पण येत नाही. फोन करुनही खात्री करावी.

तावडे, तुम्ही नेहमीच सिलेक्टिव्ह वाचता हो. पुढले प्रतिसाद वाचले असतेत तर...

आजकाल फेसबुक हे अनेक संपादक आणि माध्यमांमधल्या कळीच्या लोकांसाठी रिक्रुटिंग चे महत्वाचे स्थान बनले आहे . फेसबुकवर सातत्याने चांगले लिखाण करणाऱ्या लोकांना मुख्य माध्यमांमध्ये लिहिण्याची संधी मिळण्याचे प्रमाण वाढत चालले आहे . माध्यमातल्या महत्वाच्या लोकांना फेसबुकवर ऍड करा आणि सातत्याने फेबु वर लिखाण करा असा सल्ला देईल

बा. म. , पॉइन्ट आहे !

वर्तमान पत्राच्या सदराखाली इमेल अ‍ॅडरेस दिलेले असतात. त्यावर मेल करायचे.
आधी पूर्वप्रकाशीत टाकू नका. पेपरमधे प्रकाशीत झाल्यानंतर इतर ठिकाणी टाकलेत तर चालते.
सगळेच लेख घेतात असे नाही. त्यांच्या विषयाच्या चौकटीत बसणारे व लिखाणा नुसार लेख निवडले जातात.

हो.

फेसबुक, व्हॉट्स अॅप, कुठल्याही ऑनलाइन पोर्टल, मासिके यात एकदा प्रसिध्द झालेले लेख पेपरला देऊ नका. प्रसिध्द होण्यापूर्वी लक्षात नाही आलं तर लेख प्रसिध्द झाल्यानंतर तुम्ही अडचणीत येऊ शकता.

अगो माझ्या मते मानधन मिळत . कारण मला मिळालं होत
मानधन अगदी व्यवस्थित पुरेसं होत. त्यानंतर सुमेधा वडावाला यांनी एकदा फोन करून काही तरी लिहून पाठवा असं सांगितलं होत यॊग्य ते मानधन देऊ असंही सांगितलं होत पण मलाच माझ्या वैयक्तिक कारणामुळे लिहून द्यायला जमलं नव्हतं

आपले लेखनसाहित्य चार लोकांसमोर यावे ही तुमची गरज आहे. त्यासाठी स्वतःचे पैसे खर्च करायचे सोडून तुम्हाला मानधन हवंय?

once I heard PAD is subtle sex desire.
Profit, Adoration & Distinction.

आपले लेखनसाहित्य चार लोकांसमोर यावे ही तुमची गरज आहे. त्यासाठी स्वतःचे पैसे खर्च करायचे सोडून तुम्हाला मानधन हवंय?
>>>>
यावरून तो गर्ल्स हॉस्टेलमध्ये चौकीदार म्हणून कामाला लागलेल्या मुलाचा जोक आठवला .... हायला पगार पण मिळणार

बाकी धागा वाचतोय. एखाद्या संपादकाचा जावई होण्यासारखा सोपा उपाय सुचवायचा सोडून लोकं भलभलते क्लिष्ट सल्ले का देत आहेत समजत नाही..

बाकी धागा वाचतोय. >>>

सपनाजी काय झाले?
एखाद्या शांत निवांत रविवारच्या दुपारी एक ते चार झोपेच्या वेळेत, जेवण झाल्याझाल्या वामकुक्षी घेता देता, रवंथ करता भरता जवळच्या टेबलावर पडलेले वृत्तपत्र उचलावे, मुख्य बातम्या सकाळीच वाचून झाल्या असल्याने थेट पुरवणीत हात घालावा आणि पहिल्याच पानावर ऋन्मेषचा लेख बघून पोटात पार ढवळून यावे आणि एक ते चार ही झोपेची मौल्यवान वेळ उचक्या आणि ढेकर देण्यातच वाया जावी असे काही वाटले का

गंमत केली हो, धागा सहज वाचतोय. वृत्तपत्रात काही छापून यावे ईतकी माझ्यात लेखन प्रतिभा नाही. निदान आजच्या तारखेला तरी..

उद्या वृत्तपत्रांचा दर्जा घसरला तर छापूनही येईल काही बाही

नाईकांच्या वाड्यातली भुतावळ जमा झाल्यासारखे वाटले हा प्रतिसाद वाचून..