बुधवारपेठेतली हसीना ....

Submitted by अजातशत्रू on 29 June, 2016 - 02:02

बुधवारपेठेतली हसीना ओठ
चिरेपर्यंत लालबुंद लिपस्टिक लावून दारे
उघडी टाकून खिडकीच्या तुटक्या फळकुटाला
टेकून खोटेखोटे हसत मुद्दाम उघडी छाती वाकवून उभी
असते तेंव्हा सभ्यतेचे अनेक छर्रे टराटरा फडफडवणारा शुभ्र
पांढरा कावळा तिच्याकडे पाहत शहाजोग गांडूळासारखे आत जातो.
आत जाताच कावळ्यातला नर कन्व्हर्ट होतो चिंधाडलेल्या लिंगपिसाटात
फाटून गेलेल्या बेडशीट अन कापूस निघालेल्या गादीवर भिंतीवर लावलेल्या
इम्रान हाश्मीकडे बघत बघत तो तिच्या अचेतन देहावर स्वार होतो गिधाडांसारखा
तिचे मनसोक्त लचके तोडतो. बाहेर सतत दार वाजवणारया तिच्या गाबडयाला आईवरून
कचकून शिव्या देतो,मरतुकड्या पलंगाला करकचून वाजेपर्यंत तुडवत राहतो खाली सराईत मुडदा होऊन पडलेली हसीना छताकडे नजर लावून असते, रांडेच्या दुखण्याचे कोणतेतरी
पांचट प्रेमगीत तिच्या पोराला बाहेर कोणीतरी ऐकवते, लाळेने भरलेल्या गुटख्याच्या
लडबडलेल्या त्याच्या ओठाला कचकून चावावे असे तिला राहून वाटत असते तरी
ती निपचित पडून राहते. त्याची नखे रुततात,अंग ओरखाडत राहते घामटल्या
तिच्या हाडामध्ये तो शोषत राहतो. भोसडीच्या म्हणेस्तोवर हलत नाही
नंतर तसाच भोंगळा पडून राहतो, पैसे मागितल्यावर छद्मी हसतो
आचकट विचकट बोलत कपडे घालतो, दात उमटतील असे
जोरात चावतो. खिशात हात घालून चुरगळलेल्या
नोटा तिच्या हातात कोंबतो, सावध बाहेर येतो
थुंकून लाल झालेल्या रस्त्यावर पचकतो
हॉटेलमध्ये जाऊन थंड कोक पितो
फोन करतो, आलोच म्हणून
दगडूशेठसमोर येताच
तो षंढमर्द पुन्हा
शुभ्र कावळा
होतो...