Submitted by गजानन रताळे on 8 September, 2015 - 01:12
हुंदके
शब्द सारे भूकेच होते
बोलणारे मुकेच होते
आटले आसवे घनांचे
दाटले हुंदकेच होते
गाव माझे दिसे न तेव्हा
भोवताली धुकेच होते
मी न दारी उभा सुखाच्या
दुःख ही लाड़केच होते
दान त्यानी दिले जरी पण
हात हे फाटकेच होते
काय बोलू अजून आता
अंतरात इतकेच होते
-गजानन रताळे
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
मी न दारी उभा सुखाच्या दुःख
मी न दारी उभा सुखाच्या
दुःख ही लाड़केच होते>>व्वा !
गजल आवडली !
आभारी आहे ।।।। आणि कही चुका
आभारी आहे ।।।। आणि कही चुका वातल्यास कळवा कारण typing mistake होउ शकतात। आणि मी नवीन आहे
गझल आवडली, मतला आणि दुःख
गझल आवडली, मतला आणि दुःख विशेष आवडले
आभारी आहे।।। तुम्ही ग़ज़ल
आभारी आहे।।। तुम्ही ग़ज़ल जानकार आहात काही चुका आढळल्यास कळवा।।।
वा...खासंच! एकूण गझल नी खयाल
वा...खासंच!
एकूण गझल नी खयाल खासंच!
>>>मतल्यात एका मात्रेचा फरक दिसतो...
ती सूट म्हणता येईल का?
>>>आटली आसवे घनांची...
असं अधिक बहरदार राहिल का?
(कृ.गै.न.)
सत्यजित सर टी चूक typing
सत्यजित सर टी चूक typing mistake झाली माझी परंतु मी खुप आभारी आहे ।। आणि चुका कळवत रहा।