चंद्रमुखी - लेखक - विश्वास पाटील

मलाही विश्वास पाटिल आवडतात...चंद्रमुखी वाचायला घेतली होती...पण ५-६ पानं वाचली....डोक्यावरुन गेली....म्हणुन सोडुन दिली वाचायची.....पानीपत आणि संभाजी वाचली आहेत मी....फार फार वाईट वाटलं , रडु आलं.....इतक जिवंत चित्र त्यांनी उभ केलय....अजुन पुस्तके वाचायची आहेत त्यांची..

मी विश्वास पाटील यांची "पानिपत" वाचलेली आहे.... पेशवाई बद्दल बरीच माहीती देते.

अगदीच फसलेली वाटली ही कादंबरी. पूर्ण वाचलीच नाही. सुरुवात केली आणि बाजूला ठेवून दिली. मूड नसताना लिहिल्यासारखी वाटली.
मला तर त्यांचं 'नॉट गॉन विथ द विंड'देखील कंटाळवाणं झालं. त्यातही ब-याचशा वाक्यरचना, शब्दप्रयोग त्यांच्या शैलीला अनुसरून नाहीत. त्याने रसभंग होतोच, शिवाय जमवलेल्या सा-या माहितीची भरताड केल्यासारखं वाटलं. ते चित्रपटच क्लासिक्स होते म्हणून नेटाने पूर्ण केलं कसंतरी.

मी पानीपत, झाडाझडती वाचली आहेत. दोन्ही अतिशय करूण पुस्तके आहेत. वाचाविशी वाटतातही, पण त्यातल्या कारुण्यामुळे, संपल्यावर सुटल्यासारखे झाले. हे आता वाचून बघेन.

चंद्रमुखी ही अत्यंत फसलेली कृत्रिम आणि मेलोड्रामॅटिक कादम्बरी आहे. पाटलांनी पाटीच टाकलेली आहे . अगदीच अतर्क्य आणि खोट्या बटबटीत प्रसंगांन्नी भरलेली कादम्बरी.

पाटलांची स्वतःची आवडती ' पांगिरा ' हीच त्यांची सर्वोत्कृष्ट कादम्बरी आहे. झाडाझडती दुसरी आणि इतर खालीच...

मलाही विश्वास पाटील यांचे लेखन आवडते. 'झाडाझडती' हि मला सर्वात आवडली पण 'चंद्रमुखी' बहुतेक नाही आवडणार.

चंद्रमुखी आवडली नव्हती.

वरच्या सर्व पोस्टना अनुमोदन !!मी स्वत: ही कादम्बरी ४-५ पानापलिकडे वाचू शकले नाही, खुप खुप प्रयत्न करुन पण

रॉबीनहूड +++++++++++++++++१

इकडे बरेच सुटलेले धागे वेचायला आलेली .. चंद्रमुखी बरेचदा समोर आलं (पुस्तक) अक्षरधारा मधे गेली तेव्हा पण का कोण जाणे हरएक वेळी घ्यायच राहून गेल .. इथल वाचल्यावर वाटतयं कि बरच झालं ..

विश्वास पाटलांची आहे म्हणुन फार अपेक्षेनी वाचायला घेतली होती पण अजिबातच नाही आवडली. कशीतरी पुर्ण केली. शेवटी तर वाचलीच जात नव्हती.
तसचं सेम झाडाझडतीबद्दल....

इथे बहुतेकांना कादंबरी आवडली नाही असे दिसतेय.. यावर चित्रपट येतोय ..अमृता खानिलकर आणि छकुला आदिनाथ कोठारे यांचा.. प्रसाद ओक दिग्दर्शक ..कसा असेल? .. गाणी तर छान झालियेत.. अजय अतुल .. श्रेया घोषाल च title song .. बाकी २ ..एक आर्या आंबेकरची मस्त बैठकी तील लावणी . ऐकली का कोणी गाणी

सिनेमा परिणामकारक होईल अशी आशा करू या प्रामाणिक लेखाजोखा, दिनेशदा.

मी ऐकली व पाहिली दोन्ही गाणी. बाई ग आणी चंद्रा. छान दिसते अमृता. बाई ग मध्ये मध्येच तो हिरो हिरवीण राधा किसन बनतात व उत्तर भारतीय ड्रेस घालून येतात ते फा र विनोदी . सर्व मूड चा विचका होतो. ती नुवारीतच छान दिसते. दागिने व हस्त मुद्रा छान आहेत. तो बाप्या कोण आहे.

सिनेमा येत आहे

चंद्रमुखी बघायचा आहे. पण कादंबरीचा रिव्ह्यू वाचून आता गोंधळ झाला.

बाई गं..हे गाणं फारच अवीट गोडीच झालंय.

https://youtu.be/Z5LM8z6U0D8

अ. खा ची निवड चुकलीय असं वाटतंय. संगीत छान आहे. निव्वळ संगीताच्या जोरावर पण चालेल अशी आशा करूयात.

बाई ग ऐकलं..पाहिलं...
भन्साळी ने गाईड केलेलं दिसतय प्रसाद ओक आणि अजय - अतुल दोघाना असं वाटलं....
राधा कृष्ण फनी... जमुना के तीर बाजे मॄदंग करे कॄष्ण रास राधा के संग सुरु होतं का काय एकदम असं वाटलं...

ह्या कादंबरी मधे कथा घडते तो कालखंड कोणता दाखवला आहे ?

ह्या कादंबरी मधे कथा घडते तो कालखंड कोणता दाखवला आहे ?
<<<<<
1985-87

सकाळ वाल्यांनी जाहीर करून टाकलं आहे की स्टोरी सत्य घटनेवर आधारित आहे.
https://www.esakal.com/manoranjan/chandramukhi-marathi-film-real-politic...

मोबाईलवरून शक्यतो असा प्रतिसाद देत नाही. पण नंतर लक्षात राहत नाही.

चंद्रमुखी चित्रपटातल्या गाण्यांवरून उलटसुलट मतं बाहेरही ऐकू येतात. यातल्या गाण्यांवर रिअ‍ॅलिटी शोजचा प्रभाव आहे हे खरं आहे. रिअ‍ॅलिटी शोजनी लावणीमधे इंप्रोव्हायझेशनच्या नावाखाली बरेच काय काय बदल केले आहेत. असे बदल खूप काळापासून चालू आहेत. खूप खूप वर्षांपूर्वी म्हणजे टीव्ही कृष्णधवल होता आणि विठाबाई मांग / सुलोचणा चव्हाण सक्रीय असतानाच्या काळात दोघींपैकी कुणाची तरी मुलाखत आलेली होती. त्यात अशी खंत व्यक्त झाली होती कि तमाशावर सिनेमाचे आक्रमण झाले आहे. अस्सल लावणी लोप पावत चालली आहे. लोकांनाही अस्सल पाहण्यापेक्षा चित्रपटातली लावणी, गाणी ऐकायला आवडतात. फडाला शाहीर मिळत नाहीत. जो तो चित्रपटासाठी लिहीण्यासाठी धडपडतो. असे प्रमुख मुद्दे होते.

लावणी जिवंत रहावी यासाठी तिच्या जतनासाठी राज्य सरकारने एक सांस्कृतिक केंद्र उभारावे ही मागणी त्यात केली होती.
त्या वेळी तमाशा पाहणे म्हणजे हीन अभिरूची समजली जायची. मराठी चित्रपट आणि तमाशा या समीकरणालाही नाके मुरडली जायची. पण आज खरंच अस्सल लावणी कुठली हे सांगणे अशक्य आहे. तमाशा तरी दादू इंदूरीकर, राम नगरकर, निळू फुले, काळू बाळू या मंडळींमुळे बराच काळ जिवंत होता. त्याचेही रूपांतर लोकनाट्यात झाले. त्यातला अस्सल चावट बाज गेला. कला जशी आहे तशीच जतन व्हायला हवी. तिला सभ्यतेच्या चौकटीत ठाकून ठोकून बसवू नये. हे काम मान्यवरांनी केल्याने काय बोलणार ?

आज तमाशा आणि लावणी भ्रष्ट स्वरूपात शिल्लक आहे. खंत ही आहे की विठाबाई मांग या नावाने जे सांस्कृतिक केंद्र आहे तिथेच लावणीचे विडंबन सादर होते.
वळती गाव इथल्या एका लोककलावंताच्या घरी जाऊन त्यांची भेट घेतली होती. त्यांचा स्वतःचा फड होता. अनेक वग त्यांनी स्वतः लिहीले होते. लावण्याही लिहील्यात. कागद सुद्धा पिवळे पडलेत. पण झेरॉक्स काढायलाही कुणाकडे देत नाहीत.

त्यांना राज्य पुरस्कारही प्राप्त आहेत. चित्रपटातली लावणी म्हटल्यावर ते भडकले. आमच्या काळात एखादी स्टेप चुकली की पोरींवर ओरडायचो आम्ही असे ते सांगत होते. आता लावणी शिकवणारे पण नाहीत आनि जिथे लावणी नृत्य शिकवतात तिथेच चित्रपटातल्या लावण्या शिकवत असतील तर अस्सल कुठून दाखवायचं ? हा त्यांचा सवाल आहे.

चंद्रमुखी कादंबरी मी बऱ्याच वर्षांपूर्वी वाचली आहे, त्यामुळे खात्री नाही, पण मला असं वाटतंय त्यातही त्यांनी हा मुद्दा मांडला आहे. 'अस्सल' (चित्रपटातल्या नाही, तमाशा कलावंतांनी लिहिलेल्या) लावण्यांऐवजी चित्रपटातल्या लावण्यांचं प्रमाण फडावर वाढलं आहे, असा. प्रेक्षकांनाही तेच हवं असतं.
तसाच आता रिॲलिटी शोजचा प्रभाव (नृत्यावर) वाढला असेल.

सिनेमातली लावणी नृत्यप्रकार म्हणून मला कधीही आवडला नाही. गाणी ऐकायला कधीकधी चांगली असतात.

लावणी बघायला नेहमीच आवडते, पण फडाची.
या चित्रपटातली गाणी ऐकायला छान आहेत, पण नृत्य लावणी वाटत नाही. तद्दन फालतू.

ही लावणी बघा: https://youtu.be/Q1LU-D8V4Jo

या चित्रपटाचा ट्रेलर एकदमच भंगार आहे

भंगार