रात्र जेव्हा बांधुनी येते स्मृतींची पैजणे.....

एकप्रतिसादक!
धन्यवाद, प्रांजळ प्रतिदसादाबद्दल!
टाळणेच्या शेरात काय गंडले आहे? काय खटकते आहे?
भुंकणे शेराबाबतचे मत पटले!
पण ही गझल जशी आमच्या रानफुले गझल संग्रहात होती तशी दिली! काहीही फरक न करता!
जेव्हा गझल सादर करायची असते मैफिलीत तेव्हा असे शेर आम्ही कटाक्षाने टाळतो ते याच कारणासाठी की, रसभंग होवू नये म्हणून!
उचित प्रसंगी, औचित्य साधणार असेल तेव्हाच असे शेर आम्ही पेश करतो, किंवा सादर करताना श्रोत्यांना आधी कल्पना देतो की, हा शेर खूपच वेगळा, वेगळ्या विषयावरचा व वेगळ्या मूडचा आहे म्हणून!
असे केले तर चालते कारण गझलेत शेरांचा एकमेकाशी काहीही संबंध नसतो.
हां, जर गायनासाठी अशी गझल जेव्हा द्यायची असते तेव्हा असे पूर्ण वेगळ्या मूडचे व रसभंग वाटणारे शेर टाळायलाच हवेत व असेच आम्ही कटाक्षाने करतो!
पुनश्च सूचनेबद्दल धन्यवाद!
..........प्रा.सतीश देवपूरकर

एक प्रतिसादक!
चेह-यांनी हास-या जेव्हा मला कवटाळले;
जाणले तेव्हाच मी संभावितांचे टाळणे!

या शेरात उपहास आहे!
पोटात एक व ओठात एक या प्रवृत्तीवर बोट ठेवायचा प्रयत्न केला आहे.
संभावीत लोक म्हणजे असे लोक ज्यांच्या चेह-यावरून/हसण्यावरून त्यांच्या हृदयातील भावनांचा अंदाज करणे ब-याचदा चुकीचे ठरू शकते!
वरून हासून ते तुम्हाला कवटाळतीलही, पण मनातून खरे तर त्यांना तुम्हाला टाळायचे देखिल असते!
केवळ शिष्टाचार म्हणून ते वरून हसतीलही, हात मिळवतील पण त्यांच्या मनातील ख-या भावभावनांचा अंदाज ते समोरच्याला येवू देणार नाहीत!

हा आम्हास आलेला अनुभव आहे.
आम्हास अपेक्षित अर्थ वर दिला आहे. तो अभिव्यक्त होतो का कृपया कळवावे!
अन्यथा काही पर्याय सुचत असेल तर जरूर द्यावा, वाचायला आवडेल!
..............प्रा.सतीश देवपूरकर

धन्यावाद उमेशजी, रियाजी!

एम,
आपला घाऊक, मळकट व बेसुमार प्रतिसाद पोचला.
का स्तुतीमुळे हुरळू मी?का निंदेने कचरू मी?
परमेश्वर आता देतो लेखणीस माझ्या वाणी!
जाऊ द्या एम, हे आपल्या डोक्यावरचे आहे!

धन्यवाद आकाशनील!