......................ओढणी ...................

दोन सोबतीचे क्षण,जिव्हाळ्याची एक हाक,मायेचा एका स्पर्श....
आणि तितकं द्यायला हि आपल्या माणसांकडे वेळ नसावा.
>>> हे वाच की,

कल्ट कथा म्हनजे काय?

तिला काय त्रास होत होता ?
>> ह्याने मित्रा सोबत दारु पिली की बायकोला त्रास होणार ..
>>घटस्फोट दिला तर जग मला सोडून तिलाच दोष देईल...
>>ह्यानं आत्महत्या केली तर जग तिलाच टोचून टोचून मारेल..

ह्याने ह्या सगळ्या असह्य दु:खतुन त्याच्या बायकोची सुटका केली ...अन आता स्वतः पश्चातापाच्या अग्नीत होरपळत राहणे स्विकारले ...
अहाहा ...काय हे प्रेम ! केवढी परम्ओच्च ही प्रेमाची अवस्था ..
.
तेथे कर माझे जुळती _/\_

किती तो फालतूपणा
अशांना प्रोत्साहन वैगेरे तरी कस द्यायचं?

देवा... मी सुद्धा ... का का का बरं वाचली!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

नंदिनी +१००००००००००

बाप्रे

वाव असल्या विकृत कथा मनाला नेहमीच भुरळ पडतात
और आंदो

म्हणजे तो स्वतः सुधारला नाही म्हणुन तिला ठार मारले ????

.

म्हणजे तो स्वतः सुधारला नाही म्हणुन तिला ठार मारले >> यग्झॅक्टली.

किळसवाणी विकृत मेंदूतून निघालेली कथा ..

एक मिनिट...

मान्य आहे की कल्पना अतिशय विकृत आहे. पण कथेचा प्लॉट म्हणून काहीही विषय चालू शकतो ना! कथेचा प्लॉट एका विकृत मनुष्याभोवती फिरतो म्हणून 'किळसवाणी विकृत मेंदूतून निघालेली कथा ..' अश्या लेखकाच्या बुद्धीचे धिंडवडे काढणार्‍या पोस्टी जरा अति वाटत नाहीयेत का?
मागे चमन का चंपक अश्या कुठल्याश्या आयडीने एका लहान (मला वाटते -६ वर्षाच्या मुलाने) स्वतःच्या तान्ह्या भावा/बहिणीला उशी तोंडावर दाबून ठार मारल्याची कथा लिहिली होती. तेव्हा त्या आयडीला कुणी विकृत, किळसवाणा मेंदू इ. ताशेरे ओढल्याचे आठवत नाही मला. तान्ह्या नव्या बाळाला आपल्यापेक्षा जास्त मिळणारे आई-बाबांचे अटेंशन ह्यामुळे सिनेमा/ सीरीयल्स इ. माध्यमांतून कळलेली उशी दाबून एखाद्याला ठार मारण्याची आयडीया तो लहानगा कसा अमलात आणतो असा प्लॉट असणारी थी कथा होती.

आता ह्या कथेची मांडणी नक्कीच गंडलीये, कारण त्या विकृत माणसाच्या मित्राच्या तोंडचे संवाद व त्याचे विचार अश्या पद्धतीने कथेत मांडलेत की त्या खुन्याने केलेल्या कृत्याचे कुठेतरी समर्थन करायचा व त्या मागचे कारण व परिस्थिती मांडायचा लेखक प्रयत्न करतोय असा भाव निर्माण होतोय. कथा सुधारता आली तर मला वाटते नीट होऊ शकेल.

तसेच ते तिच्या चेहर्‍यावरचे मरतानाचे हास्य वै. कल्पना अशक्य हास्यास्पद आहे हे ही खरेच! त्यामुळे लोक इथे सुटलेत!

(तीन कैद्यांची एक रहस्यकथा कुणीतरी लिहिली होती ना! बहुदा चाफा! स्वतःच्याच पत्नीचा खुन त्याने केला असतो हे कथेत नंतर उघड होते. थोडक्यात कथेच्या मांडणीवर सर्व काही अवलंबून असते!)

अग निंबू पण त्या कथांची या कथेशी बरोबरीच होऊ शकत नाही
जी कथा तू म्हणतेयेस ती कथा बघ ना
लहान मुलाच्या हातून अजाणतेपणाने गैरसमजुतीतून झालेली कृती असा प्लॉट होता
यात काहीही आहे हे
की तिला सुखी ठेवू शकत नाही म्हणून तो मारून टाकतो
आणी तरीही ती हसत असते का तर तिला कळतं की तो हे आपल्यावरच्या प्रेमापोटी करत आहे
यक!
काहीही

कथेचा प्लॉट एका विकृत मनुष्याभोवती फिरतो म्हणून 'किळसवाणी विकृत मेंदूतून निघालेली कथा ..' अश्या लेखकाच्या बुद्धीचे धिंडवडे काढणार्‍या पोस्टी जरा अति वाटत नाहीयेत का?

हेच म्हणणार होते ...मायबोलीकर अजुनही तसेच ....कथेवर कॉमेन्ट नाही... लेखकावर कॉमेन्ट ...:राग:

की तिला सुखी ठेवू शकत नाही म्हणून तो मारून टाकतो
आणी तरीही ती हसत असते का तर तिला कळतं की तो हे आपल्यावरच्या प्रेमापोटी करत आहे
यक!
काहीही

आता प्रेमाच्य अनेक अवस्थांपैकी ही एक ... काहीना पटेल काहीन्ना नाही ... उगाच नायकावर का बरे ताशेरे ओढता ?.... पुढच्या कथावाचुन तुम्हाला त्रास होवु नये म्हणु कथेचा नायक तुमचाच साहित्यिक मर्डर करेल ...काही सांगता येत नाही हो

मायबोलीकर अजुनही तसेच ....कथेवर कॉमेन्ट नाही... लेखकावर कॉमेन्ट >>>> आणि तुम्ही कॉमेंटवर कॉमेंट??? ते माझ मत आहे आणि मी ते मांडले. वाद घालण्यात मला रस नाही, हेमाशेपो...
अश्या लेखकाच्या बुद्धीचे धिंडवडे काढणार्‍या पोस्टी जरा अति वाटत नाहीयेत का? >>>> प्रत्येकाचे मत वेगळे असू शकते,,, अगदी धिंडवडे वगैरे काय.. काहीही . पुन्हा... वाद घालण्यात मला रस नाही, हेमाशेपो...

आता प्रेमाच्य अनेक अवस्थांपैकी ही एक ... काहीना पटेल काहीन्ना नाही ... उगाच नायकावर का बरे ताशेरे ओढता ?.... पुढच्या कथावाचुन तुम्हाला त्रास होवु नये म्हणु कथेचा नायक तुमचाच साहित्यिक मर्डर करेल ...काही सांगता येत नाही हो
>>
तीन वेळा तीन कथेत (नुसत्या वाचूनही) माझा साहित्यिक मर्डर होऊन पुर्नजन्म होऊन परत साहित्यिक मर्डर झाला

अनिकेत........"पुरुष" नाही आहे का ? म्हणुन तिला खुश ठेवु शकत नाही ?

निंबुडाशी मीपण सहमत आहे... कथेचा प्लॉट म्हणुन जर एखाद्याला हा विषय आवड्ला अन त्यानी तो त्याच्या शैलीने मांड्ला तर त्यात लेखक का म्हणुन सायको??

सनसनाटी अन विक्रुत यात खुप बारीक रेष आहे... तो फरक न कळाल्यानी कथा पटली नाही.. अस मला वाटत...

अन कुठ्लीही गोष्ट, मग ती प्रेमच का असेना, अतीरेक वाईट्ट्च... हे कदाचित लेखक सांगू इछित असेल तर?? :ड

मी सुरुवातीलाच टिंबांच्या संख्येवरून पास सांगितलं होतं.
न ऐकता वाचलीत नं कथा?
मग घालत बसा वाद आता नक्की कोण विकृत त्याबद्दल

पण कथेचा प्लॉट म्हणून काहीही विषय चालू शकतो ना! कथेचा प्लॉट एका विकृत मनुष्याभोवती फिरतो म्हणून 'किळसवाणी विकृत मेंदूतून निघालेली कथा ..' अश्या लेखकाच्या बुद्धीचे धिंडवडे काढणार्‍या पोस्टी जरा अति वाटत नाहीयेत का?
>>मग ती कथा त्या प्लॉटला अनुसरून त्या शैलीमधे लिहावी लागते. या कथेची सुरूवात अगदीच मिश्किल आणि हसतखेळत झालेली आहे. त्यामुळे वाचकाचा प्रत्येक पॅरामधे नुसता मूड बदलत राहतो. सुरूवात ते शेवट कुठेच सलग धागा दिसत नाही. कुठलंच कॅरेक्टर स्पष्टपणे उभं राहत नाही. लेखक कॅरेक्टर एस्टॅब्लिश करताना फक्त आणि फक्त "दिसायला कसे" याचे वर्णन करून थांबतो. त्यापुढची मानसिक अथवा वागणूक कुठेच नीट उभी करताना दिसत नाही. अनिकेत नावाचे कॅरेक्टर विकृत का आहे आणि तो बायकोला का मारतो (मी पहिल्याच प्रतिसादात लिहिल्याप्रमाणे) याचे कारण इतके तकलादू आणि अक्कलशून्य आहे की पूर्ण कथा निर्बुद्ध झालेली आहे. जर नायक विकृत असेल तर त्याचे तसे स्पष्टीकरण द्यावे लागणार अथवा वाचकांचा मूड सुरूवातीपासून त्यासंदर्भात बनवायला हवा.

असो.

माझी एक साधी शंका आहे कथे बद्दलचः
अगदी बारका प्राणी झुरळ, उंदीर कुत्रा मांजर पक्षी असले तरी जिवावर बेतले तर जीव वाचवायचा नक्की आटोकाट प्रयत्न करतात. इथे एक जिवंत थिंकिंग ह्युमन बीइन्ग असे हसत मरण कसे स्वीकारेल? ती काहीच प्रयत्न करत नाही हे बरोबर वाट्त नाही.
प्रेमापेक्षा सेल्फ प्रिजर्वेशन मोटिव जास्त असतो माणसात. हसत मरण स्वीकारण्याचा संदर्भ रंग दे बसंती सिनेमात आहे पण ते अगदीच वेगळे आहे. अर्थात कथेतील मुलगी पात्र तसे असेल धीराचे.

मग ती कथा त्या प्लॉटला अनुसरून त्या शैलीमधे लिहावी लागते. या कथेची सुरूवात अगदीच मिश्किल आणि हसतखेळत झालेली आहे. त्यामुळे वाचकाचा प्रत्येक पॅरामधे नुसता मूड बदलत राहतो. सुरूवात ते शेवट कुठेच सलग धागा दिसत नाही. कुठलंच कॅरेक्टर स्पष्टपणे उभं राहत नाही. लेखक कॅरेक्टर एस्टॅब्लिश करताना फक्त आणि फक्त "दिसायला कसे" याचे वर्णन करून थांबतो. त्यापुढची मानसिक अथवा वागणूक कुठेच नीट उभी करताना दिसत नाही. अनिकेत नावाचे कॅरेक्टर विकृत का आहे आणि तो बायकोला का मारतो (मी पहिल्याच प्रतिसादात लिहिल्याप्रमाणे) याचे कारण इतके तकलादू आणि अक्कलशून्य आहे की पूर्ण कथा निर्बुद्ध झालेली आहे. जर नायक विकृत असेल तर त्याचे तसे स्पष्टीकरण द्यावे लागणार अथवा वाचकांचा मूड सुरूवातीपासून त्यासंदर्भात बनवायला हवा.
>>>
नंदिनीच्या ह्या पोस्टशी पूर्णपणे सहमत. तेच मी म्हणतेय कथा (मांडणी व लेखनशैली इ. सर्वच बाबतीत) पूर्णपणे गंडली आहे. हीच कथा कदाचित चाफ्याने किंवा इथे कथाविभागात जे कोण तगडे लोक आहेत त्यांपैकी एकाने लिहिली असती तर योग्य न्याय मिळू शकला असता.

इथे लोक लेखकाचा मेंदू कसा विकृत, प्लॉट कसा तद्दन फालतु इत्यादी कमेंट्स पास करत आहेत, जे मला योग्य वाटले नाही ते मी मांडले. अर्थात माझे मत म्हणूनच. वादाचा प्रश्न कुठे आला?

लिखाणापेक्षा लेखकावर जास्त फोकस होतोय अस नाही का वाटत?? good or bad- publicity is publicity!!!!!! या न्यायाने आपणच न आवड्लेली गोष्ट जास्त प्रसिद्ध करतोय अस मला वाट्त... हे अर्थात माझ मत!!!!

इथे लोक लेखकाचा मेंदू कसा विकृत, प्लॉट कसा तद्दन फालतु इत्यादी कमेंट्स पास करत आहेत, जे मला योग्य वाटले नाही ते मी मांडले. अर्थात माझे मत म्हणूनच. वादाचा प्रश्न कुठे आला?
<<

कथेतली पात्रे ही एक हज्जार टक्के लेखकाच्याच डोक्याची उपज असतात. लेखकाच्या अनुभव/विचार-विश्वाच्या बाहेरचे ती पात्रे कधीही वागू/बोलू/थिंकू शकत नाहीत.

सर्व पात्रांच्या सर्व अ‍ॅक्शन्सबद्दल शेवटी लेखकच जबाबदार असतो. कारण त्याने कितीही म्हटले, की "कथेतील पात्रे स्वतःच डीक्टेट करतात" तरीही उदा. लेखकाला रशियन भाषा येत नसेल तर पात्र कधीच रशियन बडबड करू शकत नाही.

खलनायक हा खलनायकी वृत्तीने वागणारा दाखवून जर खलनायकाबद्दल वाचकाच्या डोक्यात खुन्नस तयार झाली तर ती लेखकाची 'अचिव्हमेंट'च आहे. एकाद्या कथानायकाच्या उदात्त देशप्रेमाने भारून जाऊन आपणही तसे वागलोत, तर तीही लेखकाची अचिव्हमेंट आहे.

अन नफा तुमचा, तसेच तोटाही तुमचा च या न्यायाने,

ओव्हरॉल कथेतून जर बहुतांश वाचकांना किळस येत असेल, तर ती 'लेखकाची च चूक च म्हणावी च लागेल च.'

बापरे अस कोणी करेल का????? कथा ओघवती आहे....पण अनरीअलिस्टिक वाटते...

;

आशिष,
माझे तुमच्यावर नितांत प्रेम आहे,
इकडे या.
मी गळा दाबतो तुमचा, मरताना क्षणभरका होईना माझ्या डोळ्यातला पश्चात्ताप पहा.. फाऽर बरे वाटेल पहा तुम्हाला. सुख मिळेल (हे काल्पनिक आहेच, तरीही जरा कल्पून पहा.)

(खर्‍या रियल लाईफमधे, हजार मरणे अन हजार जन्म स्वतःच्या हातात झेलून पाहिलेला) डॉ. इब्लिस.

आशिष, तुमच्याकडे एखादं कथाबीज "फुलवण्याचं" कसब आहे. पण, आपल्याला कथेतून नक्की काय सांगायचं अन ते परिणामकारकरित्या कसं वाचकांपर्यंत पोचेल त्यावर नक्कीच काम करायला हवं.
अनिकेत नक्कीच विकृत मनाचा आहे. बायकोवरचं प्रेम अन स्वतःवरचा अविश्वास केवळ इतक्यावर तुमच्या कथेतला अनिकेत बायकोला ठार मारतोय. तो किती विकृत आहे त्याचं जराही चित्रण आलेलं नाही. एकदिवस उठून बायकोला ठार मारतो इतकच आम्हाला दिसतय. कथेचा निवेदक या निवेदनाला विरोध, पुरेसा विरोध करताना दिसत नाही.
मांडणी निंबुडा म्हणतेय तशी गंडलीये. इथे आलेल्या सुचना (तुमच्या बुद्धी-बिद्धीवरचे ताशेरे सोडून द्या... ) ध्यानात घेऊन पुन्हा लिहिणार का कथा?

तुम्ही कुणी मोठे लेखक नाही असं म्हणताय... ठीकय. पण त्या दिशेनं प्रवास व्हायला हरकतच नाही.
पुढील लेखनासाठी शुभेच्छा.