Submitted by अजय प्रभाकर on 4 October, 2012 - 05:16
रोज तेच तेच ते हे असे सहायचे
वाटते नको जरी जगासवे वहायचे
भेटते कुठे कुणी साधते न टाळणे
चेहर्‍यास फसवुनी कसे तरी हसायचे
श्वास कोंडतो परी राहतो जिवंत मी
रोज मरण त्यातुनी कधी कधी जगायचे
लाभते न जे कुणा सहज खुणविते मला
जिंकणार त्या क्षणी ठरवुनी हरायचे
भोवती उभारले विश्व कैकदा नवे
सोहळ्यास तेथल्या मी कुठे नसायचे
शब्द गोड पेरुनी वागणे निलाजरे
हात मिळवुनी तिथे पुन्हा पुन्हा फसायचे
----- अजय प्रभाकर.
विषय:
Groups audience:
Group content visibility:
Public - accessible to all site users
शेअर करा
श्वास कोंडतो परी राहतो जिवंत
श्वास कोंडतो परी राहतो जिवंत मी
रोज मरण त्यातुनी कधी कधी जगायचे>>>>>मस्तच.
भोवती उभारले विश्व कैकदा
भोवती उभारले विश्व कैकदा नवे
सोहळ्यास तेथल्या मी कुठे नसायचे
शब्द गोड पेरुनी वागणे निलाजरे
हात मिळवुनी तिथे पुन्हा पुन्हा फसायचे >>> सुरेख...
विभाग्रज आणि शशांक खूप खूप
विभाग्रज आणि शशांक खूप खूप धन्यवाद !!!
मस्त ! गझलिश रचना
मस्त ! गझलिश रचना .............वा
खूप आवडली
जिंकणार त्या क्षणी ठरवुनी हरायचे>>>>माझा एक शेर आठवला........तसेतर दोन आहेत..........
एक संधी जिंकण्याची लाभलीही
का मला मग वाटले की मी हरावे
आणि
जिंकताना हारलो कित्येकदा मी
जिंकण्याची माहिरी जमलीच नाही
धन्यवाद
वैभवजी धन्यवाद ! तुमचे
वैभवजी धन्यवाद ! तुमचे दोन्हीही शेर वाचले. खरोखरीच छान आहेत. अर्थ जरी एकच असला तरी प्रतिभा कशी शब्दातुन खेळते याचं आश्चर्य वाटतं.