jजागत असतो रात्र रात्र मी

निशिकांतजी खूप सुंदर कविता आहे. इंग्रजी शब्दांनी काय बिघडते?

प्रत्येक कडव्यात एक दर्दभरा विचार आला आहे, हे अधिक आवडले.

पण काही वेळा मला असे वाटते की कवीची पार्श्वभूमी प्रत्यक्षात माहीत असल्याचा आपल्या आस्वादावर परिणाम होत असेल का? म्हणजे मला माहीत आहे की तुमचे वय काय आहे, तुम्ही कोणत्या वयात कवितेकडे व एकुणच आंतरजालाकडे वळला आहात आणि तुमचा स्वभाव किती चांगला आहे. हे सर्व माहीत असण्याचा माझ्या कविता आवडण्यावर प्रभाव तर नसेल ना! अर्थात, कवितेचे श्रेय अजिबातच काढून घेऊ शकत नाही व घ्यायचेही नाही आहे. पण हीच कविता एका पंचविशीच्या तरुणाने (काही आवश्यक ते बदल करून) रचलेली असती तर मी तिच्याकडे कसे पाहिले असते वगैरे जरा कुतुहलजनक कल्पना वाटते

>>>जगात व्हर्च्युअल क्लिक करता
विसरून जातो जहाल वास्तव
फॉर्मॅटिंग दु:खाचे होते
चटके विसरुन जातो विस्तव
तुसडा माझा स्वभाव असुनी
नवे जोडतो रोज मित्र मी
फेसबुकाची किमया सारी
जागत असतो रात्र रात्र मी<<<

वा वा वा!

एकदम भारी लिहिलंय काका तुम्ही........ वास्तवपूर्ण आहे अगदी......

असो काल्पनिक. वास्तववादी
जीवन सारे बकाल आहे
किती नाटके, रंगरंगोटी !
रंगमंच हा विशाल आहे
माझे कसले? जे लिहिले ते
बडबडणारे एक पात्र मी >>> हे फारच आवडले ...

सुंदर कविता !

काका लै भारी कविता ..............हॅट्स ऑफ टू यू काका !!

बीफीजीन्चा प्रतिसादही खूप वास्तवदर्शी , तितकाच भावूकही ............

खूप छान बेफीजी तुम्हासही हॅट्स ऑफ !!

खूप आवडली कविता. तसे वयोगटापलिकडचेही विचार मांडणारी.
ले.शु.

निशिकांत नाव ही सार्थ झाले .
कविता आवडली