निराळा योगी चे प्रकाशन...

अभिनंदन आणि शुभेच्छा....!!!

चांगला कार्यक्रम झाला, रंगला होता. मला अधिक भावलेल्या गोष्टी:

१. न म जोशींचे भाषण अतिशय सुंदर झाले व रंगले. न म जोशींनी अप्पासाहेब भागवतांवर आधी स्वतःही एक पुस्तक लिहिलेले होते. त्यामुळे त्यांना या चरित्रात्मक कादंबरीबाबत अधिक जिव्हाळा होताच, पण त्यांच्या भाषणात असेही दिसून आले की अप्पासाहेब भागवतांसारखी माणसेच आता राहिलेली नाहीत.

२. द भि कुलकर्णींच्या भाषणात त्यांनी मांडलेला एक मुद्दा आवडला. तो म्हणजे अजय जोशी हे चरित्र लेखक किंवा कथा विस्तारक नसून या पुस्तकातील अनेक बारकाव्यांचा अभ्यास करून व तपशील देऊन ते नुसते थांबलेले नाहीत तर त्या सर्व बाबींना त्यांनी कथासूत्राने जोडलेले आहे. या अर्थाने ते मूळ कादंबरीकारच आहेत व त्यांनी स्वतःकडे गेतलेली कथाविस्तारकाची भूमिका हा विनय म्हंटला पाहिजे.

३. कार्यक्रमाची वेळ व नियोजनही फार आवडले. एक तर रविवारी सकाळीच कार्यक्रम असल्यामुळे सुट्टीची संध्याकाळ सर्वांना उपलब्ध झालीच. त्याशिवाय कार्यक्रम सरळ व सुटसुटीत होता. ज्यांना सभागृहातील व्यासपीठावर आमंत्रित केलेले होते ते सर्व लोक तेथे असण्यास अत्यंत पात्र होते. अजय जोशींच्या वृद्ध आजी कशा बोलतील हे मला अजिबात माहीत नव्हते. पण त्यांच्या वक्तृत्वातील प्रवाहीपणा, साधेपणा व संदेश फार फार आवडले.

किंचित कमी आवडलेली बाब इतकीच की नृत्य व आप्पासाहेब भागवत यांच्या चरित्राबाबतचा कार्यक्रम यांची सांगड मला तरी घालता आली नाही.

दुर्दैवाने मला पुस्तक तेव्हा मिळालेले नसले तरी ते लवकरच मिळेल.

अजय जोशी यांनी या लेखनासाठी घेतलेल्या अथक परिश्रमांचा उल्लेख केल्याशिवाय प्रतिसाद संपवणे अन्याय्य ठरेल.

अजय यांनी केसरी व इतर काही वर्तमानपत्राच्या वाचनालयात अक्षरशः कित्येक तास घालवून सर्व माहिती मिळवली. कित्येक जुन्या खोडांना भेटून त्यांनी सत्यासत्यता पडताळल्यावर तपशील कादंबरीत समाविष्ट केला. आम्ही चहाच्या टपरीवर भेटायचो तेव्हा अजय जोशी त्यांच्या प्रयत्नांच्या मालिकेबद्दल व अडचणींबद्दल भरभरून बोलत असायचे. एका स्मृतीमधून निघून गेलेल्या योग्याबद्दल अशी माहिती मिळवणे हे कार्य त्यांनी एखाद्या पूजेप्रमाणेच मानलेले होते हे दिसून येत होते.

मला स्पष्टपणेही दोन गोष्टी बोलाव्याश्या वाटत आहेत. आम्ही दोघे जुने व चांगले मित्र असल्याने, हा प्रतिसाद अजय यांनी वाचला तरी त्यांचा काही गैरसमज होणार नाही ही खात्री आहे.

१. आप्पासाहेब भागवत हे अजय जोशींचे पणजोबा असल्याने अशी चरित्रात्मक कादंबरी लिहून व स्वतःच प्रकाशितही करून त्यांची थोरवी जगासमोर आणणे हे काही मशरूम टीकाकारांना स्वार्थी व स्वतःचेच महत्व वाढवण्याची कामगिरी वाटू शकेल. या कादंबरीच्या वितरणाबाबत अत्यंत अलिप्त राहणे हे जवळपास अशक्य असले तरीही ते अजय जोशी यांच्यातील लेखक, गझलकार व कवी यांच्यासाठी पूरक आहे असे मला प्रामाणिकपणे वाटते.

२. गेल्या काही महिन्यात मायबोलीवर किंवा कोणत्याच संकेतस्थळावर अजय जोशी यांचे साहित्य वाचायची सम्धी रसिकांना मिळालेली नाही. या सर्व कालावधीत ते या कादंबरीच्या कामात गुंतलेले होते. तरीही वेळ काढून, व्यक्त होण्याची मुभा असलेल्या स्थळांवर विचार प्रकाशित करणे हे त्यांनी करायला हवे होते असे वाटते. असो! आता वाचायला मिळेलच म्हणा!

एकंदर त्यांच्यातील नि:स्वार्थी चरित्रलेखक, कवी - गझलकार व अभ्यासू कथालेखकास व अर्थातच हासर्‍या माणसास पुढील कारकीर्दीसाठी अनेक शुभेच्छा!

-'भूषण कटककर'!