जाच नुसता त्रास नुसता

कानफटभर नाद घुमला खास नुसता
चांदणे आहे खरे की भास नुसता

कार्ड पैसे चेक ठेवा पर्समध्ये
सोबतीला बैल न्या बोजास नुसता

गळसरी त्यांची सुवर्णी माखलेली
एकटा काळा मणी नावास नुसता

का असे डोळे वटारून पाहते ती
"हाड" वदलो सासरी श्वानास नुसता

भांडता ती झोपण्याचे सोंग घे तू
चादरीखालून गुपचुप हास नुसता

काय खाऊ कागदाचे चंद्र तारे
सोड कविता जात जा कामास नुसता

आठ दिस गेले वरी काही कळेना
हात त्याचा लागला हातास नुसता

छापल्या 'नुसत्याच' या इतक्या जणांनी
वाचण्याचा जाच नुसता त्रास नुसता

जाणते मी ही गझल नाही खरे तर
वाच साती शायरीचा भास नुसता