ज्ञानेश्वर

ज्ञानेश्वरांची एक विराणी

दिन तैसी रजनी झाली गे माये |

पडीले दूरदेसी, मज आठवे मानसी |
नको नको हा वियोग, कष्ट होताती जिवासी ||

अवस्था लावोनी गेला अजून का न ये ||

गरूडवाहना गुणगंभीरा, येईगा दातारा |
बापरखुमादेवीवरू श्रीविठ्ठला ||

ही विराणी येथे ऐकता येईल.
http://www.aathavanitli-gani.com/Song/Din_Taisi_Rajani_Jhali_Ge

ही विराणी किशोरी ताईंनीसुद्धा गायली आहे.
http://www.aathavanitli-gani.com/Song/Padile_Door_Deshi

माझ्या मराठीची बोलू कौतुके
परि अमृतातेही पैजा जिंके |
ऐसी अक्षरे रसिका मेळवीन ||१||

जिये कोवलिकेचिन पाडे |
दिसती नादिचे रंग थोड़े |
वेधे परीमळ बिक मोड़े |
जायाचेनी||२||

एका रसाळपणाचिया लोभा |
की श्रवानिंचे होती जीभा |
बोले इंद्रिय लगे कळम्भा |
एकमेका||३||

सहजे शब्दे तरी विषो श्रवणाचा |
परि रसना म्हणे रसु हा आमुचा |
घ्रानासी भावो जाय परीमलाचा |
हा तोचि होईल ||४||

नवल बोलतीये रेखेचे वहाणी |
देखता डोळ्याही पुरो लागे धणी |
ते म्हणती उघडली खाणी |
रुपाची हे ||५||

जेथे संपुर्ण पद उभारे |
तेथे मनची धावे बहिरे |
बोलू भुजाही अविष्कारे |
आलिंगावया ||६||

ऐशी इन्द्रिये आपुलालिया भावी |
झोम्बती परि तो सरीसेपणेची बुझावी |
जैसा एकला जग चेववी |
सहस्त्रकरू ||७||

तैसे शब्दांचे व्यापकपण |
देखिजे असाधारण |
पाहातया भावादन्या फावती गुण |
चिंतामणीचे ||८||