रवीवारची शाळा

Submitted by विशाल कुलकर्णी on 16 May, 2011 - 02:21

जंगलातल्या गावी एकदा
रवीवारची भरली शाळा
हिरमुसलेली पिल्ले बघूनी
बाई म्हणाल्या...खुप खेळा !

वाराकाका गातो गाणी
कोरस देती झाडे-वेली
पाऊसदादा ठेका धरतो
नाच करतसे खारुटली...

ससुल्यादादा सराव करतो
फेर्‍या मारीतो डोंगरावरी
कासवभाऊ खुदकन हसले
माझाच पहिला नंबर तरी...

फुलपाखरे इवली इवली
बागडती आनंदे फुलांवरी
सुट्टी-बिट्टी नकोच मजला
मधमाशीताई व्यस्त भारी ...

कामात गुंतले गाढवदादा
बाई वाटती बिस्कीट पुडे
चुकार कोल्हा आळशी कुठला
डोळा त्याचा बस खाऊकडे...

हत्तीदादा खुतून बसले ...
एवढेसे मज कसे पुरावे?
दिला तुला जर सगळा खाऊ
इतरांना मग काय उरावे?

नेहमीप्रमाणे उशीरा आले
मनीमाऊ आणि वाघभाऊ
रुसून बसले कळले जेव्हा
संपून गेला सगळा खाऊ...

चला मुलांनो शाळा सुटली
सांगत-सांगत संध्या आली
पुन्हा भेटूया उद्यास म्हणूनी
दमलेली पिल्ले घरी पळाली...

विशाल...

गुलमोहर: 
बालकविता
शेअर करा

Happy

चला मुलांनो शाळा सुटली
सांगत-सांगत संध्या आली
पुन्हा भेटूया उद्यास म्हणूनी
दमलेली पिल्ले घरी पळाली... >> ही संध्या कोणय हं..? ती काय करत होती जंगलात?

Submitted by चातक on 16 May, 2011 - 02:29

सुचवून बघतो.......
मात्र येणार्‍या भुकंपासाठी मला जबाबदार ठरवायचं नाही Wink

Submitted by विशाल कुलकर्णी on 16 May, 2011 - 03:21

.

Submitted by सांजसंध्या on 22 May, 2011 - 01:43

विश्ल्या बरी आहे कविता...
मेरे को इतनी खास नही लगी... Sad
सॉरीच मोठ्ठंच्या मोठ्ठं Proud

Submitted by दक्षिणा on 19 May, 2011 - 23:56

पंत, काय हो, इतकी वाईट परिस्थिती आली तुमच्यावर...
'संध्या'साठी (वाकड्या मानेच्या) रवीवारी हापिसात जायला तयार झालात Wink

Submitted by विशाल कुलकर्णी on 20 May, 2011 - 12:17

छ्या : विशल्या , अरे ती एकच संध्या आहे काय ???

जरा नीट वाचत जा माबो ...किमान स्वतःच्या कवितेवर आलेले प्रतिसाद तरी Proud

Submitted by भूत on 21 May, 2011 - 01:14