साद

साद.......
मना संधीचे आज सुटतील वारे
तक्षणि सोड हे खीन्नतेचे किनारे
जरी वाळले काष्ट तुझी डोलकाठी
नवोन्मेषतेचे फुट्ती धुमारे

किती काळचा तू असा 'ऐल' वासी
गड्या रे असा का अससी उदासी?
नसे थांग तुजला जरी पैलतीर्
पुढे चालता स्पष्ट होईल सारे

उठी शोध घे चंदनी मंजुषा त्या
वाळू मधे खोल पुरल्यास का त्या?
उकरुनी काढी, उघडी तया रे
अंतरी मयूर, फुलती पिसारे

तुला ठाव भूमी स्वाधीनतेची
तरी काय ओढी अशी अल्पतेची?
हाकारीसी ना जरी तारु बा रे
प्रासाद तेथील मिटतील दारे

रवि शुक्र ध्रुवा परी मार्गदर्शी
स्तंभावरी दीप क्षितीजास स्पर्शी
घे रोख त्यांचा करती इशारे
विरतील दाही दिशांचे पसारे

-उमेश वैद्य २०११