शहामृगांच्या भेटीला

आज नैरोबी पासून तासाभराच्या अंतरावर असलेल्या मसाई ऑयीस्ट्रीच फार्मवर गेलो होतो. नैरोबीहून मोंबासाला जायला जो रस्ता आहे, (त्याला मोंबासा रोड असेच म्हणतात) त्यावर अथी नावाची एक नदी आहे. त्या परिसरात हे फार्म आहे. रस्ता अधूनमधून खराब आहे त्यामूळे ४ व्हील ड्राईव्ह नसेल, तर पाऊसपाणी बघून जावे लागते. आज सुदैवाने पाऊस नव्हता.

इथल्या बहुतेक फार्मवर असतो तसा ब्रिटिशकालीन अँबियन्स जपलेला असतो. खूप विस्तीर्ण आवार आहे याचे. इथे शहामृगांची पैदास केली जाते. साधारण ५ महिन्याचे पक्षी खाण्यासाठी वापरतात. त्याचे मांस २५०० रुपये किलो या दराने विकले जाते.

शहामृगाला उडता येत नाही, पण तो जोरात पळू शकतो, हे आपल्याला माहीत आहेच. पण तो उडीही मारू शकत नाती. साधे लाकडाचे ४ फूट उंचीचे कुंपण तो उडी मारुन ओलांडू शकत नाही कि त्याला त्याखालून वाकून जाता येत नाही.
पण त्याला (म्हणजे पूर्ण वाढ झालेल्या पक्ष्याला ) नैसर्गिक शत्रू फारसे नाहीत. एकटा चित्ता देखील त्याची शिकार करु शकत नाही. त्याच्या लाथेचा तडाखा, चित्त्याला नामोहरम करु शकतो. पण त्याची अंडी आणि पिल्ले मात्र, अनेकांच्या भक्ष्यस्थानी पडतात.
त्याला तशी कुणाची भिती वाटत नाही. आपण जवळ गेल्यास तो जवळ येतो. बोट दिले तर तोंडात पकडतो, पण त्याला दातच नसल्याने, काही इजा होत नाही.

तर हे तिथले फोटो. बाकिचे पक्षी आणि अर्थातच फूले पण ...

१)

२)

३)

४)

५)

६)

७)

८) या एकाच फूलात तीन तीन किटक आहेत.

९) हि फूले तर जेमतेम २ मीमी ची होती.

१० ) ही झाडे नैरोबीत पण खूप आहेत. याला पिवळी फळे लागतात आणि ती (आम्हा) बाळगोपाळांचा आवडता खाऊ असतात.

११) इतना बडा अंडा !!!

१२) हे आहेत ५ महिन्याचे पक्षी. हे मांसासाठी कापले जातात.

१३ )

१४) ही २ आठवड्यांची

१५) तिथले विस्तीर्ण आवार

१६ ) हे "बाबा"

१७ ) खास लोकाग्रहास्तव्,आई बाबांचा एकत्र फोटो..

१८ )

१९) आणि पिल्ले फार आवडली ना, म्हणून हे आणखी एक. पण आता आमाला शाळेत जायचय, टाटा !!

तिथे रहायची, खायची प्यायची उत्तम सोय आहे. सर्व फार्मभरची गाईडेड टुअर आहे (तिच आम्ही घेतली होती) पण खाद्यपदार्थात, शहामृगाच्या मांसाचाच जास्त भरणा आल्याने, आम्ही तिथे काही खाल्ले नाही.