बोलकी गं डुक्कर

श्शी: डिस्गस्टींग

सुमित, तुम्ही डुक्करावर प्रेम केलेय का? तसे असेल तर ह्या कवितेकडे एक गंमत म्हणून पहाता येईल... पण इतकं छान पद्धतीने प्रेम व्यक्त करुन शेवटी तुमच्या प्रेयसीला डुक्कर संबोधले असेल, तर ह्या कवितेकडे कशा दृष्टीने पहावे? तुम्ही आपल्या प्रेयसीला मनातसुद्धा असे कसे संबोधू शकता? कमाल आहे!!!

प्रगो, तू प्रतिसादाचे हे टेम्प्लेट तयार करुन ठेवलेयस का? जिथे तिथे हाच प्रतिसाद? अर्थात इथे मात्र अगदी चपखल बसतोय हां...

व्वा वा मस्त कविता(?). माझ्या पहिल्या १० त. आत पुढची येउद्या, बोल कि गं गाढ्वे.

.

एकमेकांना डुक्कर म्हणणा-यांची शिसारीच येते.. असली कसली कचराकुंडीछाप जवळीक ? रस्त्यावरची झाडूवाली पण स्वतःला डुक्कर म्हणवून घेणार नाही..
माफ करा तीव्र भाषेबद्दल !

लहानपणापासूनचा अत्यंत आवडता प्राणी यात असल्याने कविता भलतीच आवडली. येता जाता प्रत्येकाने ह्याच नावाने हाक मारल्याने अतिशय आत्मीयतेचे नाते जडले आहे.

पुढच्या कविता डुकरांवरच आल्या तरी आवडेलच.

इथे बोल की गं डुकरे हवे होते का...

बाबु

मला वाटतय त्याची ती अशी दिसत असणार

( अवांतर : यावरुन आठवले आम्ही कॉलेजात असताना मुलींन्ना सिंव्हीण , बिबटीण आणि चित्तीण अशा कॅटॅगरीत विभागायचो मुंबईत .. ऑफीसात....आल्या पासुन फक्त सिव्हीणी आणि चित्तीणीच दिसताहेत :खोखो:)

>>> श्शी डिस्गस्टींग !

एक शंका

कुणी आपल्या प्रेयसीला डुक्कर म्हणू शकत असेल तर एखाद्याशी भांडण झाले तर काय करेल ???

प्रगो..कैच्याकै..हे गिनीपिग आहे...डुक्कर कुठले...
छे बाबा, तुझ्याकडून हे अपेक्षित नव्हते

डुकराचा एक डिस्गस्टींग जोक आठवला ..सांगु का ???

बर च्यॅम्प्या गिनि पिग डुक्कर नसतं

अरे, डुक्कर वर्गापेक्षा खूप वेगळे आहे रे हे...
खास प्रयोगशाळेसाठी वापरण्यात येणारे...
अरेच्या हा, ती प्रेयसी संशोधक असणार आणि म्हणूनच तिच्या प्रयोगांमुळे त्रस्त होऊन कवीने हा शब्द योजला होता...
बघ प्रगो, शेवटी कळला का नाय आपल्याला त्यातला गर्भित अर्थ..
शेवटी काळ आला होता वेळ आली नव्हती...:)

कविता 'डुक्कर' म्हणायला आलेलो, पण प्रतिसादच 'उकिरडा' झालेत.

ही कविता "कविता" मध्ये? आणि बाकीच्या सर्व "काकाक" मध्ये टाकाव्यात आता..

बघ प्रगो, शेवटी कळला का नाय आपल्याला त्यातला गर्भित अर्थ. >>>
खरच यार ...कित्ती गु ढ आहे ही कविता

डुकराचा एक डिस्गस्टींग जोक आठवला ..सांगु का ??? >> सांगा ना राव , अशी उत्सूकता ताणू नये.

आमच्या ओळखीतले एकजण आहेत, त्यांच्या घरी त्यांची मुले लहान असताना जे सुखसंवाद चालायचे ते आठवले. अरे डुकरा, माकडा, भुता, इ.

आमच्या गावचा राष्ट्रीय खेळ होता डुकरांना दगड मारुन पळवुन लावणे.. मजा आली वाचुन
पु.ले.शु.

मला कवितेत खच्चून भरलेला उद्वेग भावला, अगदीं परमोच्च बिंदूसाठी वापरलेल्या 'डुक्कर'सहीत !
माझ्या लहानपणी 'साला', आयला' हे पण पब्लिकली वापरण्यासाठी निषिद्ध शब्द होते; आज 'आयचा घो' सुद्धा 'हॅलो' इतपत सर्रास वापरला जातो. शाळा-कॉलेजमधील मुलांच्या कांही टोळक्यात एकमेकाना सहजपणे 'डुक्कर' म्हणताना मी प्रथम ऐकलं तेंव्हा मीही चमकलो होतो. पण नंतर माझ्या लक्षात आलं कीं अशा शब्दांचा रूढ अर्थ सर्रास वापरामुळे घासून काढल्यासारखा निघून गेलेला असतो; वापरला जात असतो तो केवळ त्या शब्दाच्या उच्चाराचा 'साउंड इफेक्ट' !
नाही ना पटलं ? कांही वर्षानी कदाचित तुम्हालाच हंसू येई‍ॅल आपण या शब्दाला इतकं नाक मुरडलं होतं याचं !!