लागते चालायला (साती)

बहुरूप्याचे खेळ नशिबा रोजचे चालायचे
आज कुठले सोंग घेशी तू मला भुलवायला ||>>>

सुंदर!!

छान गझल

माझिया हक्कास जे जे ते मला बिनशर्त दे
मंदिरी मी यायचे ना तोंड वेंगाडायला >>>

छान!

(अवांतर - काही जाणकारांच्या मते मज, तुज, माझिया, तुझिया, घेशी, देशी असे शब्द शक्यतो टाळावेत. मला त्यांचे मत पटते व त्या दृष्टीने मी प्रयत्नही करतो )

धन्यवाद!

आवडली गझल.

साती,

अकृत्रिम वरून एक गझल आठवली ती देत आहे(अवांतर वाटल्यास क्षमस्व!!)

न सोचा न समझा न सीखा न जाना
मुझे आ गया खुद_ब_खुद दिल लगाना

ज़रा देख कर अपना जलवा दिखाना
सिमट कर यहीं आ न जाये ज़माना

ज़ुबां पर लगी हैं वफ़ाओं की मुहरें
खमोशी मेरी कह रही है फ़साना

गुलों तक लगाई तो आसां है लेकिन
है दुश्वार कांटों से दामन बचाना

करो लाख तुम मातम-ए-नौजवानी
पा ’मीर’ अब नहीं आयेगा वो ज़माना

ह्यातल्या एकाही शब्दाचा अर्थ उलगडून सांगावा लागत नाही....हे खरे अकृत्रिम

धन्यवाद!!!

व्वा.. सुरेख..

दर सुखाला दु:ख भागे काय मग बाकी उरे
रीत कुठली वापरू मी गणित हे उकलायला ||
वा!

शेवटची द्वीपदी खूप आवडली.

सुंदर्.आवडली.

दर सुखाला दु:ख भागे काय मग बाकी उरे
रीत कुठली वापरू मी गणित हे उकलायला ||

चपखल. सुरेख शेर!!!

माझिया हक्कास जे जे ते मला बिनशर्त दे
मंदिरी मी यायचे ना तोंड वेंगाडायला ||

रे तुझ्या डफलीसवे मी डोलते उंचावरी
जाणते पडले तरी तू सज्ज सांभाळायला ||

आहाहा!! हे वरचे शेर एकदम आर्-पार आहेत. फर्मास!!

बहुरूप्याचे खेळ नशिबा रोजचे चालायचे
आज कुठले सोंग घेशी तू मला भुलवायला ||

माझिया हक्कास जे जे ते मला बिनशर्त दे
मंदिरी मी यायचे ना तोंड वेंगाडायला ||

आवडले
रामकुमार.

मस्त! गझल आवडली!

>> माझिया हक्कास जे जे ते मला बिनशर्त दे
>> मंदिरी मी यायचे ना तोंड वेंगाडायला ||

मस्त!

"काय माझ्या वाटणीचे ते मला बिनशर्त दे
मंदिरी येणार नाही तोंड वेंगाडायला"

असं काहीतरी केल्यास थोडं अधिक सुटसुटीत होईल का?

(प्रत्येक शेराच्या शेवटी 'दंड' का दिले आहेत? )

अभिनन्दन स्वाती,
तू अधिक खोल विचार केलास इतर प्रतिसादकांपेक्षा !
तुझ्या मताशी सहमत !
रामकुमार.