Submitted by शेखर तनखीवाले on 2 January, 2011 - 21:33
जेथ मी होतो निरुत्तर, शब्द माझे बोलले
वाहत्या आठवांवर मी, शब्द माझे बांधले!
डाक बंगल्यातुन जेव्हा, ‘पुरोगामी’ भीड जागे
एकटे थंडीत तेव्हा, शब्द माझे भुंकले!
छाटल्या लांडग्यांनी जेव्हा, भाडोत्री बैलांच्या जीव्हा
आग पोटातील त्यांच्या, शब्द माझे ओकले!
दांडग्यांनी तोलले अन न्यायदेवतेला धना ने
रुक्मिणीचे तुळशीपत्र मग, शब्द माझे जाहले!
गुलमोहर:
शेअर करा
ही गझल नाहीये शेखरराव
ही गझल नाहीये शेखरराव