तो अमावस्येचा दिवस

काहीच झेपले नाही

झेप ण्यासारखे काहीच नाहीय त्यात. आज काल कोणीही काहीही लिहीत आणि साहीत्य विभागात पोस्टवत.

काहितरि पकाव लिहित बसु नका, वाचन्यासारखा लिहा.

हे नेमकं काय्ये ?

अनिल, भूतकथेत असायला पाहिजे तो थरार / अंगावर काटा उभा करणारा प्रसंग अजिबातच नाही दिसला त्यामुळे तसं झालं असेल पुलेशु.

प्रामाणिकपणा आवडला अनिल. चुकलेलं असतानाही आपलंच घोडं पुढे दामटण्यापेक्षा तुम्ही ही जी खिलाडू वृत्ती दाखवलीत, ती खरंच आवडली.
पु.ले.शु.

मला आवडले हे लेखन ! अमा'वा'स्या असा शब्द असावा असे वाटते.

भूतनाट्यछटा!

पण अर्धवट राहिल्यासारखी वाटली!

जिवंत संवाद वाटले.

अनिल्..पलिक.. परत लिही कथा

जिवंत संवाद वाटले.>> बेफिकीरांना अनुमोदन.

या लेखापेक्षा तुमचा आधीचा "भुवभुवाट" हा लेख मस्त होता.

वर्षू

ह्यापी बर्डे "पलिक"

अनिल.. खिलाडू वृत्ती आवडली.

अम्या होमवर्क दिलं परत कि पलिक म्हणायचं..

भूत कोण आहे हा उल्लेख न करता वाचकांवरच सोडून द्यायचा प्रयत्न होता.. अर्थात तो धक्का काही जोरकस नव्हता म्हणून कथा फसली. >>>>> काही हरकत नाही. शेवटपर्यंत 'आता काय होणार' असे वाटत राहिलेच ना? आणि मग काही घडलेच नाही हा ट्विस्टही होताच की!

भूत नसलेली भूतकथा लिहिण्यात तर खरी कसोटी. मी खुप खुप वर्षांपूर्वी दूरदर्शनवर एक रशियन का कोणीसा सिनेमा पाहिला होता. त्यात केवळ दोन पात्र. ते दोघे कसला तरी शोध घ्यायला निघालेले. सबंध सिनेमाभर हेच. पण एक अनामिक भिती साचून राहिलेली. कधीही काहीही होऊ शकते असे सतत वाटायचे. आणि नाही घडले म्हणून हायसेही वाटायचे. काही नेहेमीचे भितीदायक प्रकार न दाखवता दिग्दर्शकाने कमाल केली होती.

अनिल मित्रा, (घाबरवलंस)
मी ही कथा आपल्या ई७२ वर वाचत होतो..."शिर्षक" वाचुन भयपटा ची कल्पना आलेलिच...पहीला शब्द वाचुन मी सुध्दा 'शु' झालो आणि अधिर होउन वाचु लागलो संवादाच्या ओळ्या अगदी "जिवंत" वाट्त होत्या..आणी मी आण्खी वेग वाढ्वुन वाचु लागलो "पुढे काय" जाणण्यासाठी आणि.......एकदम ही ओळ लागली "आता रात्र...अमावस्येची !!!" वाट्लं चला "मेन" कथा आत्ता सुरु झाली.....!
आणी वाचता वाचता क्षणातच "अनिल सोनावणे" वाचल गेलं....मी खरंच घाबरलो... हे काय्य...?? Wi-Fi तुट्ला तर नाही? (खुप मेहनतीअंती भेट्लेला सिग्नल) खुप घाबारलो मोबाईल मध्ये बिघाड झाला का काय? खरंच...! स्क्रोल करुन पाहुलागलो नि "किल्लर" चा प्रतिसाद दिसला.. एक सफेद आडवी लांब कोरी ओळ आणी हे ....सेम माझ्या मनाची अवस्था. क्षणभर वाट्लं तो मलाच बघ्तोय.....!

डिटेल देण्याचं कारण असं की, तुझ्यात भयकथा लिहण्याचि 'क्षमता' आहे, आकर्षित करण्याचि कला आहे. यात शंका नाही. पण तुझ्या कथेत तु जे जाणतोस ते सगळेच 'वाचक' तर नाही समजु शकत ना..मित्रा.
म्हणुन थोडा विस्तार् कर...प्रसंग वाढ्व..."लघुकथा" (आहेच ही लघुकथा समजलो मी. कथेतली दोन्ही पात्रे (भुतांचीटोळ्की+मनुष्य) आणी प्रसंग लक्षात आली आहेत माझ्या.) असुदे.. पण......... "कथा"... तरी दे...!

राग नसावा ही अपेक्षा!

अमित :या लेखापेक्षा तुमचा आधीचा "भुवभुवाट" हा लेख मस्त होता>>> अनुमोदन
(सरंडरपणा आवड्ला)

पु.ले.शु.

अनिल तुमची खिलाडू वृत्ती आवडली.

या लेखापेक्षा तुमचा आधीचा "भुवभुवाट" हा लेख मस्त होता>>>>>> अनुमोदन

मला पण आवडली कथा अनिल... आता नवीन ट्विस्ट चांगला दिलाय...

अनिलजी तुमची खिलाडू वृत्ती आवडली.! ..

अनिलजी,
स्टोरी आवडली !

मला वाटलं होतं कि तुम्ही तुमचा तो जुना व्यवसाय सोडुन दिला असेल !

मित्रा, कल्पना जबरदस्तच आहे. अजुन थोडी फुलवावी लागेल. अश्विनीने म्हंटल्याप्रमाणे तो थरार जाणवत नाहीये. फार लवकर संपवलीत