आर्त ओलसर डोळ्यांनी मी वाट पाहिली होती
दूर कुठे वळणावर मी हाक ऐकली होती
निरोप आला होता मजला खेळ संपल्याचा
स्मृतित तुझिया जगण्यातच वेळ संपली होती
डोळ्यांच्या करुनी वाती मी रात्र जागवत होतो
लाल जांभळ्या पेल्यातून मी स्वत:स रिचवत होतो
डोळ्यांतुनी पेल्यात मूक आसवे झिरपत होती
दूर कुठे वळणावर मी हाक ऐकली होती
रात्र टपोरी होती न्हाऊन रूप उजळलेली
चंद्र उसळला होता नभी नक्षी विस्कटलेली
मी एकटाच चालत होतो , सावली सोडली होती
दूर कुठे वळणावर मी हाक ऐकली होती
दिसलीस मजला नदीकिनारी सोडून मोकळे केस
सोबत नव्हते कोणी चरणी निव्वळ अवखळ फेस
ओल्या वाळुत अलगद माझी अक्षरे उमटत होती
दूर कुठे वळणावर मी हाक ऐकली होती
हाय मला मुळी उमगले कोडे तिच्या मौनाचे
ओंजळीत होते चिंब दव प्रेमाच्या शब्दांचे
दवही फसवून गेले त्याने मान फिरवली होती
दूर कुठे वळणावर मी हाक ऐकली होती
आज अचानक दिसली ती अन हसली पाहून मला
आली जवळी प्रेमाने अन हळूच बोलली मला
अशी एकट्याने मौनाची का सोबत सोडली होती
दूर कधी वळणावर मी हाक मारली होती
आर्त ओलसर डोळ्यांनी मी वाट पाहिली होती
वेदना जाणवली. हेही दिवस
वेदना जाणवली. हेही दिवस जातील.