Submitted by arch_d on 14 April, 2008 - 05:06
सुखाचा एखादाच श्रावण येतो,
अन दु:खांचे डोंगर उभे रहतात,
केवळ जगण्याच्या आशेपोटीच,
वाटेला सोबती हवासा वाटतो...
माणूस जिवन जगत असतो,
वाटसरु कितितरी जात असतात,
केवळ ह्रदयातील मायेपोटीच,
वाटेला सोबती हवासा वाटतो...
गुलमोहर:
शेअर करा