अरुणाची गोष्ट

सुंदर परिचय!

ही कथा पकाही महीन्यांपूर्वीच मा.बो. वर वाचली आहे...

माणुसकीला काळीमा आणि खर्‍या माणुसकीचंही वेगळं तितकचं दुर्मिळ उदाहरणं.

हो ते पुस्तक वाचणारा कोणीच कधीच अरुणाची कहाणी विसरु शकत नाही

ह्या सत्यकथेवर एक नाटकही आलं होतं.

मला वाटतं ह्या सत्यकथे वरूनच "अल्पविराम" का "स्वल्पविराम" अशा नावाची एक हिंदी मालिकाही आली होती. त्यात बलात्कारीत मुलीची भुमिका पल्लवी जोशी ने केली होती.

काय म्हणाव नियतीला ? सात वर्ष सजा भोगुन तो पुन्हा समाजात गेला. अरुणाला खरच न्याय मिळाला का ? जर नाही मिळाला तर का नाही मिळाला ? अस जेव्हा होत तेव्हा एकच तत्वज्ञान याच समाधान कारक उत्तर देत. कर्माचा सिध्दांत. हा सिध्दांत ज्यांना थोतांड किंवा अंधश्रध्दा वाटते त्यांनी सांगव काय गुन्हा होता अरुणाचा ?जेव्हा समर्पक उत्तर मिळत नाही तेव्हा प्रारब्ध हा कर्माच्या सिध्दांताअंतर्गत उपसिध्दांताची पटतो. ( हे माझे मत आहे. यावर मला चर्चा करायची नाही. ) यावर आणखी वाचवे असे ज्यांना वाटत असेल त्यांनी हरीभाई ठक्कर यांचे कर्माचा सिध्दांत हे पुस्तक वाचावे.

अरुणाची गोष्ट पुस्तक वाचलय. तिची गोष्ट कुणी नाहिच विसरु शकणार.

<<अस जेव्हा होत तेव्हा एकच तत्वज्ञान याच समाधान कारक उत्तर देत. कर्माचा सिध्दांत. हा सिध्दांत ज्यांना थोतांड किंवा अंधश्रध्दा वाटते त्यांनी सांगव काय गुन्हा होता अरुणाचा ?जेव्हा समर्पक उत्तर मिळत नाही तेव्हा प्रारब्ध हा कर्माच्या सिध्दांताअंतर्गत उपसिध्दांताची पटतो >>
मनाचे समाधान व्हावे म्हणुन ही एक पळवाट आहे असे मला वाटते. अशा अनेक अरुणा आपण आपल्या समाजात पहात आलो आहोत , प्रत्येकीची व्यथा वेगळी. आपली कमकुवत न्याय व्यवस्था , गुन्हेगारांना शिक्षा करण्यास असमर्थ समाज यास कारणीभुत आहे.

>> सोहनलालला पुण्यात अटक झाली, शिक्षाही झाली... दरोडा आणि खुनाच्या प्रयत्नासाठी.
आणि? बलात्काराबद्दल झाली नाही?

@स्वाती... नाही... कारण अरूणा तेव्हा कोमात गेली होती आणि हा गुन्हा त्यामुळे सिद्ध होऊ शकला नाही...
>>>>>>>> माफ करा पण मी असं वाचलं आहे कि अरुणाला मासिक पाळी असल्याने त्याने मागुन बलात्कार केला आणि तसा प्रकार कायद्याच्या बलात्काराच्या व्याख्येत बसत नाहि,म्हणुन त्याला त्याबद्दल शिक्षा नाहि झाली .

किती भयावह आहे हे सगळं..बाप रे!!!

मनाचे समाधान व्हावे म्हणुन ही एक पळवाट आहे असे मला वाटते. अशा अनेक अरुणा आपण आपल्या समाजात पहात आलो आहोत , प्रत्येकीची व्यथा वेगळी>> अगदी अगदी.

अल्पविराम पाहताना माहिती नव्हते कि हे खऱ्या कथेवर आधारित आहे, पण हे वाचून खूप विचित्र वाटले. सोहनलाल ला फाशी व्हायला पाहिजे होती. कुत्र्याची साखळी ?? तिने काय भोगले असेल त्या वेळी . कल्पनेने शहारे आले अंगावर .

http://en.wikipedia.org/wiki/Aruna_Shanbaug

मी ही वाचलं आहे 'अरूणाची गोष्ट'..
तिला विसरणं केवळ अशक्य..

भयानक...डोळ्यात पाणी येतं वाचून...

vachun kata aala angawar

<<सोहनलाल ला फाशी व्हायला पाहिजे होत<<>> अगदी अगदी. पण हे मानवाधिकार वाले कसाब ला सुद्धा फाशी देउ नका म्हणतायेत तिथे सोहनलाल सारख्याला कुठे फाशी होणार. प्रत्यक्ष घटनेपेक्षा त्यानंतर victim ची अवस्था आणि गुन्हेगाराला जसे मोकळे सोडले जाते ते पाहुन जास्त संताप संताप होतो. तो सोहनलाल एक जनावर आहे मान्य पण त्याला योग्य शिक्षा कायद्यानेही होत नाही आणि समाजाकडुनही होत नाही याचे जास्त frustration येते. ( त्यातुन वर 'कर्माचा सिध्दांत ' ई. कल्पना डोक्यात भरवुन जे घडले ते तिच्या नशिबाबेच भोग म्हणले की सगळेच सुटले. तसेही भारतासारख्या देशात बाई म्हणुन जन्माला येणे हाच तिचा पहिला नशिबाचा भोग म्हणायला पाहिजे. त्यानंतर मग जर काही वाईट घडले तर अजुन जास्त भोग )

"तो सोहनलाल एक जनावर आहे मान्य पण त्याला योग्य शिक्षा कायद्यानेही होत नाही आणि समाजाकडुनही होत नाही याचे जास्त frustration येते. "

अगदी सहमत. अरुणासाठी दयामरणाचा अर्ज कोर्टात दाखल झाला तेव्हा २ लेख लोकसत्तामधे वाचले होते, एक पत्रकार महिलेचाआणि दुसरा डॉ.संजय ओक.

माफ करा पण मी असं वाचलं आहे कि अरुणाला मासिक पाळी असल्याने त्याने मागुन बलात्कार केला आणि तसा प्रकार कायद्याच्या बलात्काराच्या व्याख्येत बसत नाहि,म्हणुन त्याला त्याबद्दल शिक्षा नाहि झाली . >> पण आता तर तो कायदा आलाय ना... मग जरी करतेवेळी कायदा अस्तीत्वात नसला तरी अजून पीडीत तरूणी त्याचे परीणाम भोगतेय... या तत्वावर शिक्षा नाही होऊ शकत का?? कुठलाही वकील याबाबत काहीच करू शकणार नाही का? अपराध्याला शिक्षा झालीच पाहीजे... एखाद्याला जिवंतपणी मारणं यासाठी कायद्यात काहीच तरतूद नाहीये का?? तो बलात्कार जरी नसला तरी गळ्याभोवती साखळी गुंडाळून तिचा मेंदूचा रक्तपुरवठा थांबवला, म्हणून जिवे मारण्याचा प्रयत्न याखाली तरी शिक्षा हवी होती...