टॅक्सीवाले काका हरवलेला मोबाइल परत करतात तेव्हा...

परवाचा दिवस तिच्यासाठी काहीतरी विचित्रच उगवला होता... सकाळपासून सायलीला ताप आणि सन्ध्याकाळी शाळेत कार्यक्रम... ताप उतरला म्हणून डान्सची तयारी केलेल्या सायलीला घेऊन ती निघाली... घरापासून शाळेच अन्तर थोड जास्त म्हणून टॅक्सीने निघाली... थोड अन्तर जातात तोच या टॅक्सीने समोरच्या गाडीला जोरदार धडक दिली... ती धडक एवढ्या जोरात होती की या दोघी घाबरूनच गेल्या. थोडाफार मारही लागला. दुसर्‍या टॅक्सीत बसल्यावर आपल्या घाबरलेल्या मुलीला शान्त करून तिचा मेकअप ठीक करेपर्यन्त शाळा आली आणि त्या दोघी उतरून गेल्याही...
पण या सगळ्या गडबडीत तिला आपला मोबाइल टॅक्सीत राहिल्याचा कळलही नाही. नन्तर खूप उशीर झाला होता... ती शाळेतून बाहेर येईपर्यन्त टॅक्सीवाला निघून गेलाही होता... आता काय कराव, तिला काही कळेना... आज काय पनवती लागली असा विचार करूव तिच्या डोळ्यात पाणी येऊ लागले... शेवटी आपल्या एका मित्राच्या फोनवरून तिने आपल्या मोबाइलवर कॉल करायला सुरुवात केली... कितीतरी वेळ कुणीच फोन उचलला नाही... मग मात्र तिचे धाबे दणाणले... आता फोन गेला... पत्रकार असल्याने किमान हजारेक नम्बर तरी त्यात होते... पण तेवढ्यात त्या मित्राचा फोन वाजला... तिच्या नम्बरवरून कॉल होता... मी इर्शादभाई बोलतोय... तुम्हारा फोन मेरे पास है... चिन्ता मत करो... अपना पता बताओ, ले आउन्गा...
रात्री उशीरा तो तिचा फोन घेउन आला... टॅक्सीत बसलेल्या दुसर्‍या प्रवाशाने फोन घेतला म्हणे... माझा आहे असे सान्गणार्‍या त्या प्रवाशाला याने सान्गितले... मी फोन समोर ठेवतो... तू त्यावर रिन्ग कर... वाजला तर तुला देईन... पण तो वाजलाच नाही... आणि योग्य मालकाला परत मिळाला... बक्षीस देउ करणार्‍या तिचे पैसे ही इर्शाद ने साफ नाकारले... तुम्हारी अमानत है... तुम्हे मिल गयी... इस मे उपकार कैसा म्हणत तो हसत निघून गेला... तिला तेव्हा तो एखाद्या देवदूतासारखाच वाटला...