जशा कैक होत्या व्यथा गोंदलेल्या

मस्त !!

सहीये!

रुचावे न काही सुचावे मनासी
अशी हाय कोठून येते उदासी

न कळते स्वत:ला असे काय होते
खुलासे कसे काय देऊ जगासी ?>>>>>>>> मस्त!

अहा..क्या बात है !

खुलासे, अंबर आणि मक्ता............खूप आवडले

लिखा करो जानेमन जानेजिगर

छान! आवडली!!

वा ! गझल फार फार आवडली .प्रत्येक शेर अगदी मोत्याचा दाणा .मस्त .

मस्त.

सुचावे न काही रुचावे मनासी>>> हा मिसरा फार आवडला..

शेवटचा खास

>अबोलीपरी गंध घ्यावा मिटोनी
अताशा असे वाटते मोग-यासी

वा! सुरेख! सगळीच गझल आवडली!

सही. पूर्ण गजल आवडली.

मोगरा आणि खुलासा सुंदरच.
शेवटचा शेर - तुलाही समासी
मुळे समजला नाही.
म्हणजे 'reserve/ margin' मध्ये ठेवले, असे का?
-सविनय.

एकदम मस्त गझल.
नकळते स्वत:ला हा खास आवडला.
अबोली आणि मोगरा वाह! खरेच मोगर्‍याला असे वाटु शकेल ही कल्पनाच एकदम निराळी.

मस्त गझल!!!!!
अगदी खास.

नुसत्या मक्त्यावर श्यामली तुम्हाला काही गावं इनाम द्यायला हवीत...
मतला-सुंदर , मक्ता - अतिवसुंदर अन त्यामधलं : अप्रतीम !!!! जियो !!!

गिरीश, मक्ता कुठाय?
अबोली-मोगरा आणि व्यथा सुंदर!

छान गझल.
<<न कळते स्वत:ला असे काय होते
खुलासे कसे काय देऊ जगासी ?<< खूप छान!

खूप सुन्दर नेहमीप्रमाणेच. श्यामल पुस्तक ड्यु आहे हं.

---------------------------------------------------------------------
मोगर्‍याचा मिटायचा मूड असेल तर मोगर्‍याचे अत्तर लावा

न कळते स्वत:ला असे काय होते
खुलासे कसे काय देऊ जगासी ?

उगवती नि ढळती कुठे चंद्रतारे?
उमजते न काही अता अंबरासी

जाम आवडले.

क्या बात है श्यामली! सगळेच शेर आवडेश!
शेवटचा शेर मात्र खासच!

अगदी खास.

व्वा , सर्वच द्विपदी आवडल्या- मस्त गझल !

श्यामली, सुरेख आहे. आवडली.

आहाहा.. सुंदर!!

अबोलीपरी गंध घ्यावा मिटोनी
अताशा असे वाटते मोग-यासी

न कळते स्वत:ला असे काय होते
खुलासे कसे काय देऊ जगासी ? >> हे मस्तच

अत: पासुन इती पर्यंत परिपुर्ण सुरेख गझल

वाह!

क्या बात है...

खासकरून...
<<<न कळते स्वत:ला असे काय होते
खुलासे कसे काय देऊ जगासी ?>>> हे फ़ार आवडले.

श्यामले,मस्त गझल..

श्या.. मस्त मस्त..

काही काही सुटे सुटे मिसरे फार आवडले...

सुचावे; न काही रुचावे मनासी

खुलासे कसे काय देऊ जगासी ?

जशा कैक होत्या व्यथा गोंदलेल्या
>>> मस्तच

छान आहे - आवडली !

>>अबोलीपरी गंध घ्यावा मिटोनी
अताशा असे वाटते मोग-यासी

व्वाह !
[भाईंची आठवण आलीच