पार्किन्सन्स मित्रमंडळ मेळावा

अतिशय सुंदर प्रकल्प...

अतिशय सुंदर फोटो !!
हॅट्स ऑफ आरती !

आरती अप्रतीम फोटो. काय जिद्द आहे ना ! त्या जिद्दीला त्यांच्या पॉझिटिव्ह एनर्जीला सलाम!

सुंदर प्रकल्प, वृतांत आणि फोटो.
त्या जिद्दीला त्यांच्या पॉझिटिव्ह एनर्जीला सलाम!>>>>>> अगदी अगदी

एकही फोटो दिसत नाही. प्लीज टाका नाहीतर लिंक द्या.

निकिता, पेज एकदा रिफ्रेश करा. म्हणजे दिसेल.फ्लिकर लिंक ने अपलोड केले आहेत म्हणून.

आरती , प्रकाशचित्रे एकदम वेगळीच, खूप काही सांगून जाणारी.

हम कुछ केह ना सके,
इसका कारण कुछ ओर था,
माना की जुबांन नही थी हमारी,
लेकिन कानों मे गुंजता हर तरफ,
खुशियोंका शोर था...

अगदी असचं आहे.

आरती. खूपखूप धन्यवाद हे शेअर केल्याबद्दल.

खरोखर धन्यवाद. या जिद्दीला सलाम.

आरती, धन्यवाद हे सगळं आमच्यापर्यंत पोहोचवल्याबद्दल.

ग्रेट !!

ग्रेट .

प्रकल्प आणि प्रकाशचित्रे दोन्ही उत्तम

यावर अजुन माहिती हवी आहे

१) या आजारावर काही उपचार असतात की शेवट पर्यंत हा आजार असाच रहातो?
२) साधारण कोणत्या वयात हा आजार जडतो?
३) स्त्री/पुरूष असा भेद ह्या आजाराला कळतो का?
४) हा आजार किती अनुवंशीक आहे ?
५) साधार्ण कोणत्या उपखंडात याचे प्रमाण अधीक आहे ?

नाही दिसणार मला कार्यालयातुन. फ्लिकर नाही दिसत ईथे.

ग्रेट! उत्तम उपक्रम. आरती, मायबोलीवरुन हे आमच्याबद्दल पोहोचवल्याबद्दल धन्यवाद. ह्या सर्वांचे जिद्द पाहून खूप कौतुक वाटलं. कितीतरी शिकण्यासारखं आहे ह्यातून.

ग्रेट !

आरती छान माहिती. योगामधे ताडण नावाचा एक प्रकार आहे. करायला एकदम सोपा प्रकार आहे. पद्मासनामधे बसायचे. दोन्ही हाताचे पंजे खाली जमीनीवर टेकवायचे. कणा ताठ. आता नितबांला मार बसेल असे खालीवर आपटायचे. याला ताडण म्हणतात. लहानमुले हा प्रकार आपोआप करतात. खेळताना.. मस्ती करताना. ताडण केल्यामुळे हा आजार बरा होतो.

कुणाला पार्किन्सन्सचे मराठी नाव माहिती असेल तर मला सांगाल का?

नितीन, तुमच्या काही प्रश्नांची मी उत्तरे देऊ शकते इथे अर्थात आरती२१ ला मान्य असेल तर.

१) या आजारावर काही उपचार असतात की शेवट पर्यंत हा आजार असाच रहातो?
= या आजारावर खडखडीत बरे होण्याइतके उपचार अजून तरी संशोधन अवस्थेतच आहेत. परंतु, नियमित औषधे, आहार, डायबेटिस कंट्रोल याने तो नियंत्रणात राहू शकतो. अगदी शेवटचा उपाय म्हणून यावर भारतात मुंबई व चेन्नई इथे deep brain stimulation surgeory केली जाते त्याने किमान ७-८ वर्ष फायदा होतो असं डॉ. सांगतात. आता पुण्यात सह्याद्री हॉस्पि. मधेही यावर उपचार मिळतात. शिवाय येथे फिजिओथेरपी क्लासेस असतात ज्याने हालचालीत सुसूत्रता येते.
२) साधारण कोणत्या वयात हा आजार जडतो?
== अंदाजे ६० नंतर पण ४०व्या वर्षीही झाल्याची उदा. आहेत.
३) स्त्री/पुरूष असा भेद ह्या आजाराला कळतो का?
== नाही.
४) हा आजार किती अनुवंशीक आहे ?
== नाही.
५) साधार्ण कोणत्या उपखंडात याचे प्रमाण अधीक आहे ?
= भौगोलिक पातळीवर ठाऊक नाही पण दहा हजारात एक असे प्रमाण आहे असे मी ऐकले होते.

बी, या आजाराला मराठी नाव माहित नाही. पण 'पार्किन्सन' या शास्त्रज्ञाने यावर प्रथम संशोधन केले त्यामुळे त्याला 'पार्किन्सन्स डिसीझ' हे नाव मिळाले.
वर उल्लेखलेल्या सर्जरीसाठी मुंबईत जसलोक हॉस्पि. मधले डॉ. परेश दोषी हे या रोगावरचे अत्यंत अभ्यासू, निष्णात डॉ. म्हणून सुप्रसिध्द आहेत. तसेच औषधोपचारासाठी पुण्यातील जंगली महाराज रोड वरचे डॉ. दिवटे.

आरती, छान माहिती आणि फोटो.
आशू, इथे लिहिल्याबद्दल धन्यवाद. यातले काहीच माहिती नव्हते.

कंपवात आरती. आणि धन्यवाद. आता मी जरा सविस्तर लिहीते.
येस. कंपवात हे खूप ढोबळ वर्णन झालं. यात अजून बरेच बारीक तपशील असतात जे कंपवातात येत नाहीत. जसं की बसल्या बसल्या खुर्चीतऊन एकाबाजूला झुकत राहाणे, विस्मरण, जिभेवर बोलताना नियंत्रण न राहणे, पेनाने सहीही करता न येणे इ.इ. त्याचबरोबर वर डायबेटीसचा उल्लेख केला आहे तो जरूर लक्षात ठेवावा कारण डायबेटीस असल्यास syndopa CR, syndopa MD यासारख्या गोळ्यांचा परिणाम दिसून येत नाही. DBS (deep brain stimulation surgeory) ही तेव्हाच सांगितली जाते जेव्हा एकूण गोळ्यांचा डोस दिवसाला ५-६ वरुन २२ ते २८ पर्यंत जातो. आणि ऑफ पीरीयड (रुग्णाच्या हालचाली मंदावण्याचा काळ) हा ३-४ तासावरुन १५-२० तासांपर्यंत होतो. अर्थातच वय जास्त असेल तरी या ऑपरेशनचा फायदा होत नाही. पण कमी वयात याचे बळी पडलेल्यांसाठी हे वरदानच आहे. परंतु याचा खर्चच अंदाजे ६ लाख आहे. यासाठी लागणारी बॅटरी(जी रुग्णाच्या शरीरात छातीजवळ फिट केली जाते), इलेक्ट्रोड्स(जी रुग्णाच्या शरीरात मेंदूजवळ फिट केले जातात) हे परदेशातून मागवावे लागत असल्याने ही किंमत अधिक आहे. या बॅटरीतून करंट इलेक्ट्रोड्स ला दिला जातो व त्यातून मेंदूला इंपल्स पास केले जातात. त्यामुळे तिथला पेशी चेतावल्या जाऊन 'ऑफ' पीरीयड मध्येही काम करु शकतात. पण या ऑप. मध्ये प्रचंड रिस्क आहे, जसं की ऑप. करताना रुग्णाचे बीपी हाय लो झाले तरी प्राण गमावण्याचा धोका सतो. शिवाय कायमचा पॅरलिसिस वगैरे धोक्याचे खांब आहेतच. यासाठी रुग्णाची मानसिक तयारी प्रचंड आवश्यक आहे. जे मी इथे २ वाक्यात लिहीले त्यावरुन ते तितके सोपे नाही डॉ. आणि रुग्ण दोघानांही , हे तुमच्या लक्षात आले असेलच! शेवटी मनाची उभारी, जिद्द, पॉझिटिव्ह अ‍ॅटिट्यूड, घरातल्यांचे सहकार्य, आनंदी वातावरण, शक्य तितकं त्या आजाराचा बाऊ न करणं च तुम्हाला 'पार्किन्सन्स बरोबर जगायची' उमेद देऊ शकतात.
कुणाला अजून काही शंका असतील, तर जरूर विचारा. माझ्या कुवतीनुसार मी उत्तरे देण्याचा प्रयत्न करेन.

आरती, मी निकम गुरुजींचे योगाभ्यासाचे वर्ग घेतले आहेत आणि स्वयंसेवकाचे काम देखील करतो. अर्थात योगविद्या शिकवितो. म्हणून मला माहिती आहे. शीर्षासनामुळे देखील हा आजार आटोक्यात येतो. कारण या आसनामधे मेंदुला सर्वाधिक रक्तपुरवठा होतो. सुरवातीला भितींच्या आधाराने हे आसन शिकता येते.

धन्यवाद आरती आणि आशू