बैजिंग ऑलिंपिक्स... संभाव्य विजेते... जलतरण स्पर्धा...

यंदाच्या ऑलिंपिक्समधे जलतरण स्पर्धांत..अजुन एक दोन नावे सांगायचे विसरुन गेलो... ती म्हणजे साउथ आफ्रिकन मेन्स स्विम टिम... खासकरुन त्यांची अथेन्समधली ...४ बाय १०० मिटर्स फ्रिस्टाइल.. सुवर्णपदक विजेती रिले टिम.... त्यातले तिघे... रोलँड शुमन्,रिक नेदर्लिंग व डॅरिअन टाउनसेंड हे तिघे परत याही ऑलिंपिक्समधे येत आहेत... तेव्हा पुरुषांची ४ बाय १०० मिटर्स फ्रिस्टाइल रिले स्पर्धा ही अमेरिका- फ्रांस-ऑस्ट्रेलिया अशी तिरंगी नसुन साउथ आफ्रिकाही सुवर्णपदकासाठी प्रयत्नशील असणार आहे... तर ही चौरंगी रिले स्पर्धा पाहायला विसरु नका.... त्यातला रोलँड शुमन हा ५० व १०० मिटर्स फ्रिस्टाइलमधेही पदकासाठी फेव्हरेट आहे...

अमेरिकेच्या जेसिका हार्डिला... तिच्या रक्तात उत्तेजक सापडल्यामुळे.. टिममधुन परवा काढुन टाकले आहे.. त्या पार्श्वभुमिवर व एकंदरीत गेल्या १०-१२ वर्षात बरेच ऍथलिट्स.. खासकरुन अमेरिकेचे... उत्तेजकांच्या सेवनामुळे... बदनाम झाले असल्यामुळे(ज्यान अमेरिकेची प्रख्यात मेरिअन जोन्स सुद्धा गुंतली होती...) एकंदरीतच त्याचा जनमानसावर विपरित परिणाम झाला आहे व सध्या कोणीही जागतिक विक्रम केला तर सर्वप्रथम सगळ्यांच्या डोक्यात हाच विचार येतो... बहुतेक उत्तेजके घेत असला/असली पाहीजे.... तश्या बनावटी व अन-एथिकल ऍथलिट्समुळे सर्व ऑलिंपिक्स व जागतीक स्पर्धांवर एक प्रकारचे उदासनितचे सावट पसरले आहे... त्यामुळे १९६० च्या रोम ऑलिंपिक्सम्धे अनवाणी धाउन मॅरेथॉन स्पर्धा जिंकणारा अबेबे बिकिला किंवा पोलिओतुन सावरलेली विल्मा रुडॉल्फ किंवा आफ्रिकेत... अतिशय गरीबीत मोठा झालेला हेली गेब्रसेलासी... यांच्या कहाण्या व त्यांचे प्रताप म्हणुन अजुनच थोर वाटु लागतात..

पूनम.. धन्यवाद... चुकीची दुरुस्ती केली आहे....

बाकरवडी.... विरधवल खाडे सर्वात वेगवान १६ वर्षाचा जलतरणपटु आहे व तो कोल्हापुरचा मराठी मुलगा आहे.. या दोन्ही गोष्टी आपण सर्व मराठी व भारतियांना अभिमानास्पद आहेत. पण दुर्दैवाने तो अजुन जागतीक दर्जाच्या जलतरणपटुंच्या मानाने बराच मागे आहे.. त्यामुळे त्याच्याकडुन पदकाची आशा नाही.. तो ५०,१०० व २०० मिटर्स फ्रिस्टाइलमधे भाग घेणार आहे

५० मिटर्समधे त्याचे बेस्ट टायमिंग आहे २२.६९ सेकंद तर जागतिक विक्रम २१.२८ सेकंदाचा आहे(तफावत लक्षात घ्यायची असेल तर एक उदाहरण देतो... त्याच्या सध्याच्या टायमिंग वर त्याला १९८० मधे सुवर्णपदक मिळाले असते!)

तर २०० मिटर्समधे त्याचे टायमिंग आहे १ मिनिट ५०.३५ सेकंद व जागतिक विक्रमविर मायकेल फेल्प्स्चे टायमिंग आहे...१ मिनिट ४३.८६ सेकंद(जवळ जवळ ७ सेकंदाने कमी)

पण ६ फुट ३ इंच उंचीच्या या १६ वर्षाच्या मुलाकडुन पुढच्या ऑलिंपिक्सपर्यंत( मॉडर्न प्रशिक्षण मिळाले तर!) बरीच प्रगती होउ शकते...

माधुरी... मी क्रिकेट्,टेनिस व स्विमिंग व ब्रिज हे खेळ खेळतो.. बाकी सगळे खेळ आवडतात म्हणुन बघतो व वाचतो... लहानपणी बालमोहन शाळेत असताना आंतरशालेय स्विम स्पर्धात भाग घेतला होता तेवढाच माझा व शर्यतींचा संबंध आला. पण माझ्या लहानपणी मोठे झाल्यावर गावस्कर होण्याची स्वप्ने मी बघीतली होती.. पण वडिलांनी तंबी देउन सांगीतले होते... अभ्यासात प्रगती केल्याशिवाय तुला तुझ्या मोठ्या भावाच्या पावलांवर पावले टाकुन अमेरिकेत वैद्यकिय शिक्षणासाठी जाता येणार नाही तेव्हा अभ्यासात लक्ष घाल...:) (आमच्या वडिलांनी तेंडुलकराच्या वडिलांसारखे ... क्रिकेटला उत्तेजन दिले नाही...:) पण तरीही लहानपणी दादरला... शिवाजी पार्कवर... असंख्य रविवार.... टेनिस बॉल क्रिकेटच्या मॅचॅस खेळण्यात घालवले आहेत व गावस्कर-वेंगसरकर-विट्ठल पाटील यांच्या दादर युनिअन व वाडेकर्-रमाकांत देसाइ-मनोहर हर्डिकर-संदिप पाटिल्-अब्दुल इस्माइल यांच्या शिवाजी पार्क जिमखान्याच्या... कांगा लिगच्या मॅचॅस बघण्यात घालवले आहेत...) असो...

तर मंडळी... बैजिंग ऑलिंपिक्सचा पहिला दिवस पुर्ण झाला... आणि ज्यांनी ज्यांनी उदघाटनाचा सोहळा पाहीला त्यांना त्यांना एक अप्रतिम-डोळे दिपवणारा न भुतो-न भविष्यती.. असा नेत्रदिपक सोहळा पाहायला मिळाला.. मी १९७६ पासुन ऑलिंपिक्स पाहात आलो आहे.. पण माझ्या मते असा सोहळा मी कधीच पाहीला नव्हता.... सुरवातीच्या चायनिज ड्रमवरच्या काउंट डाउन पासुन.. ते शेवटच्या लि नांगने.. सर्व स्टेडिअमला.. ३६० डिग्रित्.. हवेत... स्टेडिअमच्या छताच्या परिघाला धावत फेरी मारुन... आर्टिस्टिक ऑलिंपिक ज्योत प्रज्वलित करेसपर्यंत.... सर्व सोहळा भव्य दिव्य व डोळे दिपवणारा होता. मला खासकरुन ते प्रिंटिंग ब्लॉक्सचे.. म्युझिकवर वर-खाली होउन... वेगवेगळे डिझाइन व चायनिज लिपितले लेटर्स.. तयार होणे.. खुपच आवडले.. तसेच सबंध मैदानावर पसरलेला कागदरुपी एल सी डी स्क्रिन.. टोकाला.. खलित्यासारखा वळवलेला... व त्यावर तयार होत असलेले डिझाइन्..... मंत्रमुग्ध करुन गेले. आणि अर्थातच त्या सबंध स्टेडिअमला केलेले रंगिबेरंगी लाइटिंग व स्टेडिअमच्या कडेने बरसणार्‍या चायनिज फटाक्यांची आतषबाजी.. त्यामुळेही सर्व सोहोळा रंगांची उधळण करुन गेला...

आता प्रत्यक्ष स्पर्धांबद्दल.... स्पर्धांच्या पहिल्या दिवशी मला आवडलेल्या चार गोष्टी....

१: मायकेल फेल्प्सने.. विश्वविक्रम करुन जिंकलेली ४०० मिटर्स वैयक्तीक मेडले शर्यत...

२: स्पेनच्या सॅम्युएल सँकेजने जिंकलेली-- १५० मैलाची-- बैजिंग शहर्-टिनॅमन स्क्वेअर् व ग्रेट वॉल ऑफ चायनाच्या...पार्श्वभुमिवर.. झालेली अटितटीची.. सायकल शर्यत...

३: साउथ कोरियाचा १८ वर्षाचा..टेहान पार्क.. याने ऑस्ट्रेलियाचा महान जलतरणपटु.. ग्रांट हॅकॅट याला हरवुन जिंकलेले.. ४०० मिटर्स फ्रिस्टाइलमधले सुवर्णपदक व

४: अमेरिकेच्या ४१ वर्षाच्या अमेझिंग डोरा टोरसने अमेरिकेला मिळवुन दिलेले.. ४ बाय १०० मिटर्स फ्रिस्टाइलमधले रजतपदक..

मायकेल फेल्प्स... या माणसाला पोहोताना बघणे म्हणजे एक पर्वणिच असते... परत एकदा त्याने आजच्या शर्यतीत .. त्याचाच विश्वविक्रम मोडुन नविन विक्रम केला... मी सांगीतल्याप्रमाणे हंगेरिचा लॅझलो सेह.. दुसरा आला.. व अमेरिकेचाच रायन लॉक्टे तिसरा... मला मायकेल फेल्प्सच नाही तर त्याच्यासारखे व टायगर वुड व रॉजर फेडरर सारख्या ग्रॅट ऍथलिट्सचे नेहमी कौतुक यासाठी वाटते की.. त्यांच्यावर तेच जिंकणार या अपेक्षेचे सतत दडपण व ओझे असते.. व तरीही त्या दडपणाला बळी न पडता.. सर्व जगासमोर..ऑलिंपिक्स किंवा मास्टर्स किंवा विंबल्डनसारख्या रंगमंचावर... सगळ्या जगाचे लक्ष फक्त त्यांच्यावरच असताना... ते त्यांच्या लौकिकाला जागतात व स्पर्धा जिंकतात... खरच मानसिक जडणघडणीत ते जगावेगळे असतात्...असो.. अमेझिंग मायकेल फेल्प्स.. १ डाउन... ७ गोल्ड्स टु गो!

१५० मैलांची सायकल शर्यत म्हटल्यावर कोणाला सांगुनही खरे वाटणार नाही की या शर्यतीच्या अंतिम रेषेपर्यंत ६ सायकलपटु... नेक टु नेक.. पहिल्या नंबरसाठी झगडत होते... कोण जिंकेल ते कोणिच सांगु शकत नव्हते.. पण शेवटच्या ३ मिटर्समधे.. आपली लटपटती सायकल पुढे दामटवत.. स्पेनच्या सेम्युएल सेंकेजने इटलीच्या डेव्हिड रॅबोलिन व स्विझर्लडच्या फाबिअन कॅन्सेलाराला मागे टाकुन बाजी मारली... ही शर्यत बघता बघता माझ्याच पायात गोळे येतात की काय असे मला शर्यतीच्या शेवटी वाटत होते... पण या शर्यतीमुळे बैजिंग शहराचा व त्या शहराच्या वेशिवर असलेल्या ग्रेट वॉलला व त्याबाजुचा डोंगराळ व रम्य परिसर बघायला मिळाला.. उद्या हाच परिसर तुम्हाला महिलांच्या रोड रेसमधे बघायला मिळेल...

साउथ कोरियाच्या टेहान पार्कचे कौतुक करावे तेवढे थोडेच आहे.. ४ वर्षापुर्वी.. फक्त १४ वर्षाचा असताना.. अथेन्स ऑलिंपिक्समधे... याच ४०० मिटर्स शर्यतीत हा फायनलला आला होता.. पण फायनलमधे.. तलावात लवकर उडी मारल्यामुळे हा डिस्क्वालिफाय झाला होता... त्यावेळेला त्याच्या चुकीने लाजुन हा १४ वर्षाचा मुलगा.. बाथरुममधे २ तास स्वतःला कोंडुन बसला... कारण त्याला साउथ कोरिअन वार्ताहरांना तोंड दाखवायला लाज वाट्त होती... तोच मुलगा.. ४ वर्षांनी परत एकदा ऑलिंपिक्स फायनलला येतो व ऑस्ट्रेलियाच्या ग्रेट ग्रांट हॅकेटला हरवुन सुवर्णपदक मिळवुन.. ४ वर्षापुर्विच्या आपल्या अपमानास्पद डिस्क्वालिफिकेशनचा असा बदला घेतो... याला म्हणतात जिद्द!

व ४१ वर्षाची डेरा टोरस.....तिचे कौतुक करायला शब्द अपुरे आहेत.. ४१ व्या वर्षी ती ऑलिंपिक्समधे भाग घेउ शकते म्हणुन सर्व जगाच्या भुवया उंचावल्या गेल्या आहेत.. की बहुतेक ही बया पर्फॉरमंस एनहासिंग ड्रग्स घेत असली पाहीजे... पण तिने जगजाहीर करुन आव्हान दिले आहे की माझे रक्त कधीही तपासा.. कितीही वेळा तपासा.. पाहीजे तर अजुन बरीच वर्षे माझे रक्त सेव्ह करुन ठेवा व पुढे अजुनही काही चांगल्या रिलायबल टेस्ट आल्या तर त्यानेही माझे रक्त तपासुन बघा.. मी कधीच तसे ड्रग्स घेतले नाहीत.. आणि ती असेही म्हणाली की माझ्याकडे बरेच मिडल एज लोक आशेने बघत आहेत की ...ती करु शकते तर आपणही चाळिशीत फिट राहु शकतो... त्या सगळ्यांच्या विश्वासाला मी तडा जाउ देणार नाही... तर अश्या डेरा टोरसने.. अमेरिकेच्या पहिल्या ३ महिलांनी सुमार पोहुनही...... ऑस्ट्रेलियाच्या लिबि ट्रिकेटला शेवटच्या अँकर लेगमधे थोपवुन धरुन.. अमेरिकेला ४ बाय १०० मिटर्स फ्रिस्टाइल रिलेमधे रजत पदक मिळवुन दिले.. व शेवटची १०० मिटर्सची अँकर लेग सगळ्यात वेगवान पाहुन नवा विक्रम केला... त्यामुळे आता ५० मिटर्स फ्रिस्टाइलमधे ती नक्कीच सुवर्णपदकाची आशा करु शकते... ती ,लिबी ट्रिकेट व हॉलंडच्या मार्लिन व्हाल्ड्युइस मधे ५० मिटर्स फ्रिस्टाइलमधे... सुवर्णपदकासाठी जबरदस्त लढत होइल.

आणि हो.. चायनाच्या पुरुषांच्या जिमनॅस्टिक्स संघाचा जबरदस्त परफॉर्मन्स पाहीलात का? अमेरिकेच्या टिममधल्या भारतिय वंशाच्या राज भावसारची कामगीरीही चांगली झाली... अमेरिकेची टिम सहाव्या नंबरवर येउन मंगळवारच्या फायनलला क्वालिफाय झाली आहे... चायनाचा यांग वे.. अपेक्षेप्रमाणे वैयक्तिक गुणात पहिला आहे तर जर्मनीचा फाबिअन हांबुचेन दुसरा... मंगळवारची फायनल पाहायला विसरु नका... मुलिंचे जिमनॅस्टिक उद्या सुरु होत आहे.. सगळ्यांचे लक्ष अमेरिकेच्या शॉन जॉन्सन व नॅस्टिआ ल्युकिनकडे असेल....

रुपाली.. आजची पुरुषांची ४ बाय १०० मिटर्स फ्रिस्टाइल रिले शर्यत बघीतली की नाही?

मायकेल फेल्प्स.... ३ डाउन... ५ टु गो..

कालच्या रोमांचकारी रिले शर्यतीनंतर आजची फेल्प्सची २०० मिटर्स फ्रिस्टाइल शर्यत एकदमच एकतर्फी झाली... त्याने ती शर्यत स्वतःचाच विश्वविक्रम मोडुन जिंकली... खर म्हणजे त्याला कोणाचेच आव्हान नव्हते.... रजत पादक मिळवणारा तब्बल २ सेकंदांहुनही जास्त हळु होता...

उद्याची पुरुषांची ४ बाय २०० मिटर्स फ्रिस्टाइल रिले शर्यत अशीच एकतर्फी होणार आहे व त्यात मायकेल फेल्प्स त्याचे ४ थे सुवर्णपदक सहज जिंकणार आहे. २०० मिटर्स बटरफ्लायमधेही उद्या सहज जिंकुन आपले ५ वे सुवर्णपदक तो त्याच्या खिशात टाकणार आहे.

आणी मी आधी सांगितल्याप्रमाणे... अमेरिकेचा एरन पिअरसॉल.. १०० मिटर्स बॅकस्ट्रोकमधे जिंकला व नॅटली कॉफलिन महिलांच्या १०० मिटर्स बॅकस्ट्रोकमधे जिंकली...

तसेच जपानच्या किटिजिमाने १०० मिटर्स ब्रेस्ट्स्ट्रोकमधे सुवर्णपदक जिंकले.. फक्त याच शर्यतीत अमेरिकेला पदक मिळाले नाही... या वर्षीच्या अमेरिकेच्या जलतरण संघाला... अमेरिकेच्या जलतरण इतिहासातला सगळ्यात बलाढ्य संघ म्हणुन संबोधले जात आहे...