नेहमीचंच घरातलं
आमच्या पणजीबाईंचा हा अजून एक खास पदार्थ.
बाजारातून नेहमीच्या आणलेल्या कांद्यातलेच लहान लहान कांदे वेगळे काढायचे. ते सोलून मग भरल्या वांग्याला देतो तशा "अधिक" चिन्हाप्रमाणे दोन चिरा द्यायच्या आणि जरास्सं मीठ चोळायचं.
फोडणीत गोडं तेल घालायचं. रिफाईंड नाही. ( शेंगदाण्याचं असतं ते फिल्टर्ड तेल) तेल तापलं की त्यात मोहोरी, थोड्या मेथ्या, घरी कुटलेला हिंग, हळद, कढीपत्ता, आणि मग त्यात आठदहा लहान लहान कांदे घालायचे आणि झाकण घालून फोडणीतच कांदे शिजवून घ्यायचे. पाचएक मिनिटात कांदे शिजले की त्यात घरचा गोडा मसाला, लाल तिखट, चिंचेचा कोळ आणि गूळ घालायचा आणि परत एकदा झाकण घालून थोडं शिजवून घ्यायचं. डावानं, उलथन्यानं उगीचच परतायचं नाही. कांदे आख्खेच रहायला हवेत. मग छान शिजलेलं तुरीचं वरण चांगलं घोटून त्यात थोडं पाणी घालून सारखं करून ते फोडणीत घालायचं. चांगली उकळी आली की खडेमीठ, कोथिंबीर आणि ओलं खोबरं घालायचं. मस्त आमटी तयार होते. सौम्य चवीची, जराशी गोडसरच असते ही आमटी. आंबेमोहोर किंवा इंद्रायणीच्या वाफाळत्या भाताबरोबर खाताना मानवजन्माचं सार्थक होतं. बरोबर लोणचं, पापड, कोशिंबीर काहीही लागत नाही.
मला हे असले पदार्थ खाताना सरोगेट eater मिळावा असं कायम वाटतं. म्हणजे खाणार मी पण वजनाची किंवा आजारांची काळजी मला नाही.
(गोडं तेल, घरचं तिखट, हळद, मसाला, हिंग ह्यानं "चव" चांगली येते. नक्की फरक पडतो. खडेमिठ बेतानं घालायचं कारण ते जास्त खारट असतं. )
पाककृती छान वाटली. गोडा मसाला
पाककृती छान वाटली. गोडा मसाला आणि कांदे वगळता (बारीक चिरलेला कांदा घालते) अशाच प्रकारे डाळीची आमटी करते.
या अशा पाकृ खूप छान जतन करत
या अशा पाकृ खूप छान जतन करत आहात तुम्ही.
वाचताना अगदी पणजीबाई समोर बसून सांगत आहेत असे वाटते.
वाचूनच भूक लागली...
वाचूनच भूक लागली...
मस्त वाटतेय पाकृ.
मस्त वाटतेय पाकृ.
आमच्याकडे अगदी छोटे कांदे मिळतात.
कधी आणले नाहीत. ते वेगळ्या जातीचे कांदे असावेत असे वाटते, कारण आकार छोटे असतानाच काढले असा वाटत नाही.
आधी वरच्या प्रमाणेच नेहमीच्या कांद्यातून छोटे कांदे निवडून करून पहातो.
मानव, तुम्ही तर केलीच पाहिजे
मानव, तुम्ही तर केलीच पाहिजे ही आमटी. कारण लेखिकेने लिहून ठेवलेच आहे - "मानव"जन्माचं सार्थक होतं.
अरे, हो की!
अरे, हो की!
कांद्याचे कालवण मला आवडते,
कांद्याचे कालवण मला आवडते, त्यात अंडी फोडूनही आवडते तर गाठीफरसाण घालूनही. ते ही भातासोबतच छान लागते.
हे अख्या कांद्याचेही आवडेलच असे वाटतेय. फोटो हवा होता वाफाळत्या भातासोबत.
"मानव"जन्माचं सार्थक
"मानव"जन्माचं सार्थक
छान रेसीपी. आता सांबार कांदे
छान रेसीपी. आता सांबार कांदे आणणे भाग आहे. . सुप्रसिद्ध लेखक ना. सी. फडके ह्यांना ही भाजी/ आमटी फार आव् डायची. त्यांच्या द्वितीय पत्नी
ही भाजी फार छान बनवत. व अगदी जेवावयास बसल्यावर चुलीवरची गरम उकळती भाजी त्यांना वाढत. भाता बरोबर तर पॉश लागेल.
मस्त पाककृती.
मस्त पाककृती.
माझी आई अशी आमटी करायची पूर्वी. काहीतरी वेगळं खायचं असेल तर ही आमटी व्हायची.
नीर दोश्या बरोबर पण मस्त
नीर दोश्या बरोबर पण मस्त लागेल.
मस्त! सांबार कांदे आणून करून
मस्त! सांबार कांदे आणून करून बघायला हवी. नेहमीच्या कांद्यांमध्ये लहान कांदे कधी असतात कधी नाही.
मस्त रेसिपी! माझी आज्जी पण
मस्त रेसिपी! माझी आज्जी पण साधारण अशी करायची. ती आमटी भात तूप म्हणजे स्वर्ग! तिच्यासारखी चव आपली का येत नाही याचे उत्तर बहुतेक गोडे तेल, हिंग हेच असावे.
सुरेख रेसीपी. करुन बघते.
सुरेख रेसीपी. करुन बघते.
आई करते त्यात तुरीच्या डाळी ऐवजी दाण्याचे कुट घालते. बाकी कॄती अशीच. फार छान लागते.
मस्त रेसिपी.
मस्त रेसिपी.
मस्त. फोटो हवा होता.
मस्त. फोटो हवा होता.
आई करते त्यात तुरीच्या डाळी
आई करते त्यात तुरीच्या डाळी ऐवजी दाण्याचे कुट घालते. बाकी कॄती अशीच. फार छान लागते.>> सेम आमच्याकडे पण आइ दाण्याच कुट घालुनच करते, कोथिबिर मस्ट आहे.
मस्त चव असणार. करून बघेन.
मस्त चव असणार. करून बघेन. फोटो हवा होता..
आत्ता कुठे काळ्या पोलिसांचा
आत्ता कुठे काळ्या पोलिसांचा फोटो टाकलाय. ही रेसिपी झाली की टाकेन.
भारी रेसिपी, कधी खाल्ली नाही
भारी रेसिपी, कधी खाल्ली नाही अशी आमटी. चिरलेल्या कांद्याच कांदवणी करायची आई बऱ्याच वेळा.
मानव, तुम्ही तर केलीच पाहिजे ही आमटी. कारण लेखिकेने लिहून ठेवलेच आहे - "मानव"जन्माचं सार्थक होतं >>>
केली आणि खाल्ली पण पाहिजे