भारत का दिल देखो - चटपटे मटाळू/करांदे (पाककृती)

भारी दिसतेय .

छान

सुरण अळुकंद सारखे होत असेल

भारीच. अशा भारतातल्या मूळ भाज्यांची सुंदर ओळख घडावून आणली

जबरदस्त आणि अभिनव रेसिपी. धन्यवाद.
आता इथे शोधणे आले. कुणाला याला अमेरिकेत काय म्हणतात हे माहिती असेल तर सांगा प्लीज.

>>>नुसते तिखट मीठ आणि चाट मसाला भुरभुरून चिप्स सारखे खाता येतील आणि जास्त चकत्या इथेच संपतात>>> जबरदस्त टेस्टी फोटो आहे.

आमच्या आईकडे याला करांदे म्हणतात. मी जिथे राहते तिथे तरी मी पाहिले नाहीत पण एखाद्या एशियन्/चायनीज ग्रोसरीमध्ये शोधावं लागेल.
आई फक्त उकडून मीठ लावून उपासाला डब्यात न्यायची. आमच्यासाठी थोडे जास्त उकडवायची. असेच आवडायचे तेव्हा. ही रेसिपी देखील नक्की छान लागत असणार.

भारी वाटतय हे. गुगल केल्यावर ख्रिस्ती थॉर्न अस नाव दिसतयं. इथे कधी बघितले नाहीये.

हे छान लागतात. उकडून संध्याकाळी खातो. ओगस्ट महिन्यात वेलावरचे कच्चेच खाता येतात.
नवरात्रीत हे बाजारात येतात. पण वेलाच्या मुळाशी असणारे केसाळ कंद ( खरे कंद) दिवाळीपासून विकायला येतात ते खूप छान लागतात. सुरणासारखे पण खाजरे नसतात. किंचिंत कडसर. अळूसारखे गुळबुळीत अजिबात नाही.

>> करांदे ही एक जंगली वेल आहे. >>
जंगली वेल ही कडू कारांदेची असते. त्याचे जमिनीतील कारांदे पहिला पाऊस झाल्यावर आगरी, कातकरी,ठाकर लोक रानातून आणतात। औषध म्हणून खातात. पण याच्या वेलास जो फुलांचा सुंदर घोस ( २-४ किलो वजनाचा, तीनचार फुट लोंबता) तो खाण्याच्या कारंद्याच्या वेलास येत नाही.

मस्त!

कोकणात याला करांदे म्हणतात.मीठ घालून उकडून खातात.जरा कडवट असतात.

बाकी पा ककृती मस्त आहे.
Srd,chhan माहिती.

मी पहिल्यांदाच पाहतेय...छान दिसतीए पाककृती..

काय मस्त दिसतीये गं भाजी. आम्ही यांना करांदे म्हणतो. मी हे नेहमी उकडून मीठ, तूप लावून नुसतेच खाल्ले आहेत. आईला फार आवडतात. मी वेलही पाहिलीये याची.

इथे उषानं पण केलीये.
जंगली अजूबा की स्वादिस्ट सब्जी जो आपने कभी देखि और खाए भी नहीं होगी: https://www.youtube.com/watch?v=V1zCPkc-pjQ

आता आहे बाल्कनीत पण कारंदे आले नाहीत. दुसरा एक कोनफळ ( गराडु) वेल आहे लांब पानांचा.

ह्याची भाजी करतात माहीत नव्हते. कोकणात असताना आमच्या घराजवळ मोकळ्या जागी रान माजायचे त्यात हे बघितलंय. आम्ही ही फळं लहान असताना खेळायला घ्यायचो. बऱ्याच वर्षात कुठे बघितली ही नाही. छान पाकृ.

जबरदस्त आहे रेसिपी. फोटोही भन्नाट.

करांदे आम्ही असेच मावेत शिजवून तिखट मीठ लाऊन खातो. माझ्याकडे वेल मागे दोनदा मोठा झाला पण फळ काही येत नाही त्याला. आता नाहीये.

शरदकाका मस्त आहे वेल.

शरदकाका मस्त आहे वेल.>>>> +१.

करांदे... मस्तच कच्चे खायला पण छान लागतात.. अन चुलीत भाजलेले पण मस्तच... भाजी नाहि केली कधी पण उकडुन खाल्लेत ..पावसात गावी हवे तितके मिळतात.

आमच्या आईकडे याला करांदे म्हणतात.>>>> याला करांदे म्हणतात होय. माझी एक मैत्रिण हे माहेरी गेली की खाते. आण म्हणले तर आणलेच नाही तिने. खमंग कृती आहे. चिप्स केले पाहीजेत मिळाले की.

धन्यवाद मनिम्याऊ , शोधते एअर याम.

अलीबाग ला याला कारिंदे म्हणतात..
का कोणास ठाऊक मला नेहमी हे कडू च लागतं

वेलाच्या मुळाशी असणारे केसाळ कंद ( खरे कंद) दिवाळीपासून विकायला येतात ते खूप छान लागतात. सुरणासारखे पण खाजरे नसतात. किंचिंत कडसर. अळूसारखे गुळबुळीत अजिबात नाही.>> बरोबर. हा खाली मुळाशी जितका मोठा कंद असतो त्याप्रमाणात वेलीवरची फळं असतात.