गुलमोहरात पूर्वी काय काय लिहिलंय हे बघत असताना आम्हाला कवितांचा एक खजिनाच सापडला. काही वाचलेल्या, काही न वाचलेल्या, तर काही वाचलेल्या असूनही परत वाचताना वेगळाच अर्थ गवसलेल्या. अशा कित्येक सुंदर कविता, काळाच्या... आपल धाग्यांच्या उदरात गडप झाल्या आहेत. आता हा खजिना शेअर केल्याशिवाय आम्हाला राहवतय थोडच?
पण नुसता त्या त्या कवितेचा दुवा देण्यापेक्षा एक उपक्रम घेतला तर? ह्या कवितेला तुम्ही शेवटच्या कडव्यानंतर एक कडवं जोडायच. थोडक्यात ती कविता समजून घेऊन, त्यातल्या कल्पनांचा विस्तार करून आणि अर्थातच स्वतःचा स्वतंत्र विचार करून आणखी एका कडव्याची रचना करायची, बरोबरच कवितेला एक नवीन नावही सुचवायच. कशी वाटतेय कल्पना?
यात कवी/ कवयित्रीच्या प्रतिभेशी बरोबरी करायचा किंवा त्याच्या कलाकृतीला जरासाही धक्का लावायचा हेतू नाही. फक्त कवी/ कवयित्रीच्या प्रतिभेला दाद देउन आपल्याला अशीच रचना करायची वेळ आली तर आपण कसा विचार करू याचा एक खेळीमेळीत अंदाज यावा आणि उत्तमोत्तम कविता पुन्हा वाचल्या जाव्यात इतकाच उद्देश आहे.
नियम:
१. या उपक्रमा अंतर्गत आम्ही मायबोलीवर पूर्व प्रकाशित कविता, कवी/ कवयित्रीच्या नावासकट प्रकाशित करू. त्या कवितेच्या शेवटी तुम्हाला एक कडवं रचायच आहे आणि त्या कवितेला एक नवीन नावही सुचवायच आहे.
२. या उपक्रमात रोज एक नवीन कविता देण्यात येईल.
३. कडवं आणि नाव दोन्ही सुचवणे आवश्यक आहे.
४. तुमचं कडवं आणि नाव इथेच प्रतिसादात लिहा.
५. एका प्रतिसादात एकच कडवं लिहिण अपेक्षित आहे.
६. एक आयडी कितीही वेळा या उपक्रमात भाग घेऊ शकतो.
आजची कविता:
मूळ नाव: हुरहुर
कवी: आनंदयात्री
कवितेची लिंक: http://www.maayboli.com/node/2814
वेगळे हे माणसांचे नूर आता
वाटतो सर्वांस मी निष्ठूर आता
मी स्वतःच्या ऐकतो गाणे मनाचे
समजुतींचा कोष झाला दूर आता
शेवटी तुजला हवे ते मिळवले तू
गमवल्याचा नाटकी का सूर आता?
शब्दही माझा जिथे कळलाच नाही
मौन का वाटे तुला मग्रूर आता?
राख झाली त्या अबोली भावनांची
आठवांचा येत आहे धूर आता
दु:ख वाटावे असे काहीच नाही
हीच आहे नेमकी हुरहूर आता
गणपती बाप्पा मोरया!
गणपती बाप्पा मोरया!
कवितेचं नाव- संतूर दे कळू वय
कवितेचं नाव- संतूर
दे कळू वय बापुडे कळले तुला तर
लावणे मी सोडले संतूर आता
कवितेचं नाव : तूर
कवितेचं नाव : तूर
का असे माझ्या तुझ्यातिल वाद सारे
लांब बाजारात आहे तूर आता
(No subject)
वा वा!
वा वा!
(No subject)
(No subject)
शीर्षक शीर्षक
शीर्षक शीर्षक
साती लयभारी!!!
साती लयभारी!!!
के अंजली भारीच!
के अंजली भारीच!
संतूर नी तूर, दोन्ही लय भारी!
संतूर नी तूर, दोन्ही लय भारी!
संतूर नी तूर, दोन्ही लय भारी!
संतूर नी तूर, दोन्ही लय भारी! >> +१
शीर्षक : शौर्य मारली सारीच
शीर्षक : शौर्य
मारली सारीच झुरळे एकहाती
वाटतो ना मी तुलाही शूर आता?
सही!
सही!

warchya sarva kavita mast Ek
warchya sarva kavita mast
Ek mazeehee :
mooD na yethe kuNacha aikaNyacha
Thambawaawee too tujhee TuraToor aata
Sheerashak : Salla
शीर्षक : तंदूर "फर्मावली
शीर्षक : तंदूर
"फर्मावली सरकारने ही मांसबंदी
खायचा कोठे, कसा तंदूर आता?"
- शाकाहारी मिर्चीच्या नसत्या उचापती
उल्हास भिडेंची तीट शीर्षक :
उल्हास भिडेंची तीट
शीर्षक :
मूड ना येथे कुणाचा ऐकण्याचा
थांबवावी तू तुझी टुरटूर आता
(त्यांच्या फोनवरून प्रतिसाद नीट उमटत नसल्याने माझ्याकरवी हा प्रतिसाद त्यांनी पोचवलाय.)
शीर्षक : कापूर भेटण्याचे
शीर्षक : कापूर
भेटण्याचे सोहळे तर संपलेले
आठवांचाही जळो कापूर आता
(थँक्स रीया, मी शीर्षकाचं विसरलेच होते.
)
thanks Bharat
thanks Bharat
नमस्कार काका.
नमस्कार काका.
Kapur uchch !
Kapur uchch !
शीर्षक- सोहळे न मागता न
शीर्षक- सोहळे
न मागता न सांगता देतोस तू
जगण्याचेच सोहळे झाले आता
नूर नाव काढल्यावर मी
नूर
नाव काढल्यावर मी शॉपिंगचे,
पालटले तुझ्या चेहेऱ्याचे नूर आता
प्रभामंडळ काय हे तुर- टुरीचे
प्रभामंडळ
काय हे तुर- टुरीचे प्रभामंडळ फाकलेले...

पाहुनी येतो भरुनी हा उर आता..!
भेटण्याचे सोहळे तर
भेटण्याचे सोहळे तर संपलेले
आठवांचाही जळो कापूर आता
स्वातीताई, दंडवत!
गूज मनीचे मनास कळले सांग
गूज मनीचे मनास कळले
सांग सख्या मग राहशी का रे दूर आता
शीर्षक : सूरसूर किती सैल
शीर्षक : सूरसूर
किती सैल झाली ही उकड माझी
हाय! कसे वळू मी मोदक आता
:ड्रेसच्या बाहीला नाक पुसणारी बाहुली: