"घर, मृण्मयी, तुझे हे; ही पंढरी सुखाची"

करवून फार घेते आजन्म ती परिश्रम
सोडून देत आहे मी चाकरी सुखाची

वा वा

चटके परिस्थितीचे दिसता नये कुणाला
लिहिली अशीच जाते कादंबरी सुखाची

छानच

सुबक गझल झाली कवी मृण्मयी. गझलेच्या गदारोळात एक नवे नांव (की जुनेच?) आणि एक गुणी गझल पाहिल्याचा आनंद मिळाला.

माध्यान्ह जाळणारी देती अनेक गझला
ही मात्र देत गेली आसावरी सुखाची

कळावे

गंभीर समीक्षक

करवून फार घेते... खूप छान. आवडली बर्का.
गंस, तुमचा प्रतिसादही छान.

Khup sundar

आवडली.
शिरली कशी कळेना स्वप्ने तरी सुखाची
हे सुंदर!

सुबक गझल >>> +१

छान , भिडणारी गझल. 'आहे मनोहर तरी...' या ओळींची आठवण झाली.

छान गझल.

"डोळ्यांत आसवांचा होता खडा पहारा
शिरली कशी कळेना स्वप्ने तरी सुखाची"

"करवून फार घेते आजन्म ती परिश्रम
सोडून देत आहे मी चाकरी सुखाची"
हे शेर अधिक आवडले.

सुरेख बांधली आहे...पूर्वार्धातल्या द्विपदी फार आशयघन झाल्यात...पु.ले.शु.

ज्जाम आवडली
अजून गझल येवूद्यात खूप छान लिहिता तुम्ही

बर्‍याच शेरांमध्ये रदीफ समर्पक आहे

ही पंढरी सुखाची">>>>

यावरून माझा एक जुना सुटा शेर आठवला

किती हो पंढरीराया सुखाची पंढरी तुमची
इथे आई असे माझी इथे आहेत बाबा , जी

पुनःप्रत्ययाबद्दल धन्यवाद

डोळ्यांत आसवांचा होता खडा पहारा
शिरली कशी कळेना स्वप्ने तरी सुखाची

चटके परिस्थितीचे दिसता नये कुणाला
लिहिली अशीच जाते कादंबरी सुखाची

करवून फार घेते आजन्म ती परिश्रम
सोडून देत आहे मी चाकरी सुखाची

>> खूप आवडले हे शेर..

एक मिसरा कंसात का आहे ?

करवून फार घेते आजन्म ती परिश्रम
सोडून देत आहे मी चाकरी सुखाची

पहिली ओळ मी अशी वाचली मग मलाच वैयक्तिकरित्या जास्त आवडली

करवून फार घेते आजन्म ते परीश्रम ...(सोडून देत आहे मी चाकरी सुखाची)

<<<डोळ्यांत आसवांचा होता खडा पहारा
शिरली कशी कळेना स्वप्ने तरी सुखाची>>>

व्वाह! व्वाह! किती सहज! आवडली