स्त्रीस श्रद्धांजली

डिसेंबर मधे बलात्कार झालेल्या एका आठ वर्षाच्या मुलीचं टाकून दिलेलं प्रेत मिळाल्याची बातमी नुकतीच वाचनात आली, पाठोपाठ लखनौजवळच्या गावात ट्रेनमधे सामूहिक बलात्कार करून विवाहितेला झाडाला फाशी दिल्याची बातमीही ! अशा दोन चार ओळीच्या अनेक बातम्या दिसू लागल्या.. या सर्व अंधारातल्या अभागिनींना या कवितेद्वारे श्रद्धांजली !!

नाविका, आले रे मी चुकून जन्माया
गुन्हेगार मी, धरती होऊनी, कळली ना माया ......||धृ||

कोण आपुले, परके कोणी
कुपी विषाची, कुठले पाणी
पारख चुकता पारध होते
जीव लागे भ्याया ...........................................|१|

निर्भया ती लढली होती
प्रत्येकीची वेदना होती
अंधाराला वाचा फुटते
थरथरते काया.. .............................................|२|

रान कळी एक पुन्हा खुडली
गावाबाहेर, भोळी इवली
आज ना जळते, बत्ती कोठे
ना होतो धावा..................................................|३|

आक्रोशाचा, भोग कुणाचा
जीव कुणाचा, न्याय कुणाचा
रोग म्हणू का, स्त्री जन्माचा
दोष ना तुज द्याया.............................................|४|

- संध्या

( कवितेतलं नाविका हे संबोधन पैलतीरास घेऊन जाणा-या "त्या"च्यासाठी वापरलेलं आहे. हे गा-हाणं त्याच्याकडे मांडलंय. )