अस्वस्थ करणार्‍या घटना आणि निराश, हताश, अगतिक मन

मी तर पेपरच वाचणं सोडून दिलेय. ज्या काही घटना कळतात त्या एकीव असतात मग त्यानंतर गूगलून कळते.... निराशाजनक व चिंताजनक आहे खरी स्थिती.

काही दिवसांपूर्वी अस्वस्थ करणारी एक हृदयद्रावक घटना कर्णोपकर्णी माझ्या कानावर आली होती. त्याचा नेटवर शोध घेतला काही संदर्भ मिळाला नाही. कोणाला काही संदर्भ मिळाला तर जरूर लिहावे.
तर ती घटना अशी - तीन मुलांची आई. लहानग्यास टबमध्ये ठेवून अंघोळ घालत होती. तिकडे घराबाहेर मधला मुलगा व मोठा मुलगा चोर-शिपाई खेळत होते. मोठ्या मुलाने खेळता खेळता मधल्यास चाकूने भोसकले. त्यानंतर तो घाबरून एका गाडीखाली लपून बसला. रक्तबंबाळ झालेल्या मुलाचा आक्रोश ऐकून आई लहानग्यास तसेच टबमध्ये सोडून पळत आली व व्यवधान न राहिल्याने त्याला तसेच रिक्षात घालून डॉक्टरकडे घेऊन गेली. इकडे ते बाळ टबात बुडल्यामुळे गेले व दुसरीकडे गाडी चालू झाल्यामुळे मोठा मुलगा गाडीखाली सापडून गेला. कालांतराने दवाखान्यातील मुलालाही देवज्ञा झाली.... हे सर्व ऐकून मन सुन्न झाले. काय अवस्था झाली असेल त्या माउलीची. वैऱ्यावरही असा प्रसंग येऊ नये. म्हणतात ना वेळ कोणावर सांगून येत नाही.
त्यामुळे "अद्वेष्टा सर्वभूतानां मैत्रः करुण एव च।। निर्ममो निरहंकारः समदुःखसुखः क्षमी।। संतुष्टः सततं योगी यतात्मा दृढनिश्र्चयः।। मय्यर्पितमनोबुद्धिर्यो मद्भक्तः स मे प्रियः।। (अध्याय 12 वा श्र्लोक 13 व 14) अर्थात - सर्व भूतमात्रांच्या बाबतीत द्वेष न बाळगणारा, सर्वांवर निर्व्याज प्रेम करणारा, करुणामय, ममत्व न बाळगणारा, अहंकार नसलेला, सुखदुःखांकडे समतेने पाहणारा, क्षमाशील, सदैव संतोषी राहणारा, एकाग्रचित्त असलेला, संयमी, दृढनिश्र्चयी आणि ज्याने माझ्या ठायी आपले मन तसेच बुद्धी अर्पण केलेली आहे असा भक्त मला प्रिय असतो.'' या गीतोक्तीनुसार राहणे ऐवढेच आपल्या हातात आहे.
ईश्र्वर मृतात्म्यांस शांती देवो व त्या माउलीस धैर्य देवो!!

हरिहर
बाप रे!!!
कल्पना करवत नाही

जनतेने रोजच्या आयुष्यात साध्या सोप्या गोष्टी अवलंबल्या तर फार मोठा बदल होऊ शकेल. उदा. आपल्या आजुबाजुला जर काही दुर्घटना घडत असेल तर ती रोखण्यासाठी जमेल तेवढा प्रयत्न करणे, कोणत्याही प्रकारच्या भ्रष्टाचाराला उत्तेजन न देणे, इ.

पुर्वी पोलिसांचे खबरी लोकांशी चांगले संधान असायचे आणि मोठे जाळे असायचे, ते खुप मोठ्या प्रमाणावर कमकुवत झाले आहे गेल्या अनेक वर्षांत (एका पोलिस अधिकार्‍याने मुलाखतीत हे सांगितले होते).
एकतर असे जाळे पुन्हा मोठ्या प्रमाणावर कार्यरत केले गेले पाहिजे. तसेच पोलिस यंत्रणेला एक समांतर यंत्रणा उभी केली गेली पाहिजे, उदा. युवक युवतींचे गट करून त्यांना विशिष्ट आयडेंटिफिकेशन देऊन गस्त घालणे, आपापल्या विभागावर करडी नजर ठेवणे, आणि जर काही घडले तर गुन्हेगार व्यक्तीला पोलिसांच्या ताब्यात देणे, अपघातग्रस्त व्यक्तीला सर्व प्रकारची मदत करणे, इ. कामांचे अधिकार दिले जावेत. आणि या बदल्यात त्यांना काही मोबदला मिळावा. काही विशेष सवलती मिळाव्यात (उदा. प्रवासात सवलती, कमी दरात सिनेमाची तिकिटे, इ.) आणि हे काम काही ठराविक मर्यादित काळापुरते असावे. नंतर पुढची तरूण पिढी त्यामधे येऊ शकेल, असा फ्लो असावा. हे जर झाले तर अनेक गोष्टींना जरब बसु शकेल. आणि तरूण पिढी भलत्या सलत्या मार्गाला जाणार नाही.

हरिहर..बाप्रे..फारच भयानक झाले हे सगळे

भोळासांब... माझंही काहीस असच झालय!!

कसे ते लोकं इतके क्रुर वागु शकले
तिला झालेल्या यातना त्यानां दिसत नव्हत्या का?