ध्यान धारना

जागो मोहन प्यारे,
आता कुठे सुरवात झली आहे,
साधा संसारी माणूस मी, सकाळी मोर्निंग walk ला गेल्यावर उघड्या माळरानावर बसतो. सहसा कोणी येत नाही तिकडे.
स्वस्थ बसून डोळे मिटून समोर बघायचं.....पूर्वी असं रात्री बसल्यावर डुलकी लागायची म्हणून सकाळची वेळ पकडतो

अनुग्रह असं काही नाही स्वामींच नाव घ्यायचो पूर्वी पासून . तेच मार्ग दाखवतील, दाखवतात
most recommended- लेखक जगनाथ कुंटे --नित्य निरंजन बुक.

एस गंधर्व साहेब , तुमचा म्हणण बरोबर आहे , काही तरी तरळनारच , हीच तर माया . ह्या मध्ये अडकायला नको . आपल्याच मनाचा आवाज . पण तो तरी कधी आपण शांतपने ऐकतो का रे ?
थोडासा वेळ काढून शांत बसल्यावर picture सुरु होतो , सब पुराणी यादे याद आती है , कोणाशी काय बोलायला नको होतं ते सुधा कळत. आणि तुम्ही म्हणता त्या प्रमाणे दिवस फ्रेश जातो
भ्रमर,
hmm अनुभव share केल्यामुळे अहंकारची भानगड येते, ध्यानाला बसल्यावर कोणाचा काय feedback आला आहे ह्या भोवतीच मन घुटमळत राहत. मन शांत होण्या एवजी विचार माळेची गाडी सुसाट सुटते . मी थोडासा अडाणी आहे माबो वर , actually मला नवीन discussion चालू करायचे आहे , ज्यामध्ये मला अपेक्षित होतं कि, जाणकार व्यक्तींचे मार्गदर्शन मिळेल. जर हे तुमच्या मदतीने करू शकलो तर नवनवीन माहिती मिळेल. असं होतना कि आपल्या बाजूला बसणारी व्यक्ती चांगली तबला वादक आहे हे अचानक function ला बघितल्या नंतरच कळत .
प्रतिसदा बद्द्ल धन्यवाद !