लेखन उपक्रम २- इतना सन्नाटा क्यों है भाई -अज्ञानी

विनंती आम्ही करत नाही, सुचना आम्ही देत नाही पण तरी हे करायच म्हणजे करायचं बरं का ― (फोटो शेवटी पहा वाचकांनो) ― हे सर्व त्या १०० मध्ये पकडायचं नाही.
_________________________________
.

बाकीचे अजून आले नव्हते. गाडी यायला तसा वेळच होता. तेवढ्यात त्याचे लक्ष तिच्याकडे गेले.....दाट केसाळ भुवयांखाली असलेली करारी दृढ़ निश्चयी नजर त्याला गंभीर प्रसंगाची जाणीव करवून गेले. ओळख पटली तरी दाखवणे ह्या क्षणाला उचितच नव्हते. हळूच त्याने शेजारी चोरटा कटाक्ष टाकत तिच्या लेकीला बघण्याचा प्रयत्न केला खरा पण नेमका तिच्या नवऱ्याचा अगडबंब देह आड़ आला. आज सर्वचजण कमालीचं मौन बाळगुन होते. क्वचित कोणाची खसखस फार दुरवर कानावर पड़त होती आणि जवळ आल्यावर तिसुद्धा मौनात बदलून जायची. हळूहळू वस्तीतली सर्वच ओळखीची आणि काही बिनओळखीची पाहुणे मंडळी तिथे जमली. आणि एक खुणेची शिट्टी वाजताच आम्हा भटक्या कुत्र्याना नेणारी गाडी जवळ आली.