मस्कत सलालाह सहल, भाग ४ - सलालाह

मस्कत सलालाह सहल - ओळख आणि प्राथमिक माहिती. http://www.maayboli.com/node/52462

मस्कत सलालाह सहल, भाग १ - मस्कतला प्रयाण http://www.maayboli.com/node/52504

मस्कत सलालाह सहल, भाग २ - सलालाह मधली पांडवलेणी स्मित http://www.maayboli.com/node/52568

मस्कत सलालाह सहल, भाग ३ - सलालाह http://www.maayboli.com/node/52611

दुसर्‍या दिवशी आम्ही सलालाह बीच, येमेन बॉर्डर वगैरे बघायला गेलो. माझ्या अत्यंत आवडत्या जागांपैकी हि एक जागा आणि अविस्मरणीय रस्त्यांपैकी एक.

पिकासा वरून पोस्ट करत राहताना काहीतरी प्रॉब्लेम येतोय. सध्या पुरते ( मला जमेल त्या ) इंग्रजीमधे लिहिलेय. घरी गेल्यावर एडीट करतो. तोपर्यंत फोटो बघा !

1) बाहेर पडल्यावर नेहमीप्रमाणेच ओबडधोबड डोंगर दिसू लागले

2)

3)

4) आणि एका झोकदार वळणानंतर असा समुद्रकिनारा दिसू लागला.

5)

6)

7) त्या किनार्‍यावर मनरीफ नावाची गुहा आहे. तिचा बराचसा भाग मोकळा आहे पण थोडीफार सावलीही असते.

8)

9)

10) या जाळीखाली आहे ते ब्लो होल. भरतीच्या प्रत्येक लाटेबरोबर या विवरातून १०/१५ मीटर्स कारंजे उसळते.
मला यावेळी भरतीची वेळ गाठता आली नाही. म्हणून त्या उसळत्या पाण्याचा फोटो नाही ( अमित झब्बू देणार आहे. ) सध्या त्यावर झाकण आहे ( तरी पाणी उसळतेच ) आम्ही मागच्या वेळी गेलो होतो त्यावेळी असे कव्हर नव्हते, आणि आम्ही गेलो त्यावेळी भरतीची वेळ सुरु होत होती. आधी या विवरातून ( तीन आहेत ) गुरगुरल्यासारखा आवाज येतो. त्यावेळी त्यात एखादा कागद किंवा पिशवी टाकली तर हवेत उडून जाते. मग अगदी मोठा आवाज यायला लागतो. त्यावेळी जर त्यात कोकचा रिकामा कॅन टाकला तर तो टम टम आवाज
करत बाहेर फेकला जातो, आणि मग मात्र पाण्याचे फवारे उसळायला सुरवात होते. आणखी एक लाट, आणखी एक लाट बघू असे करत करत, तिथून पाय निघतच नाही कुणाचा.

11) इथला समुद्र अशांत आहे आणि अर्थातच पोहण्यासाठी योग्य नाही. तरीही ही जागा एवढी सुंदर आहे कि इथे समुद्रात स्वतःला झोकून द्यायचा अनावर मोह होतो. ( सबब नुकताच प्रेमभंग वगैरे झालेला असेल तर जाऊ नये )

12)

13)

14)

15)

16)

17)

18)

इथे काही डेझर्ट रोझेसची झाडे आहेत. यावेळी फुललेली नव्हती, पण मागच्या भेटीत खुप फुललेली बघितली होती.

19) या आहेत नेहमीच्या साध्यासुध्या बकर्‍या.. ओह, साध्यासुध्या नव्हे, हा त्यांचा हायकर्स ग्रुप आहे.

20) अगदी बघत बसावा, असा हा समुद्रकिनारा आहे.

21) समोर कि पाठीमोरा, न कळे, न कळे...

22) इथे एका रेस्टॉरंटच्या गॅलरीमधून मस्त दृष्य दिसत असते. इथे तुरळक फ्लेमिंगोज पण होते.

23) आणि मग आम्ही येमेन बॉर्डरच्या दिशेने निघालो. हा रस्ता इतका सुंदर आहे कि त्यावरुन परत परत प्रवास
करु शकेन. शिवाय या रत्यासोबत माझ्या मित्राची म्हणजेच मोंगियाची एक रम्य आठवण निगडीत आहे. आम्ही या किनार्‍यावर रमलो होतो आणि सूर्यास्त झाला. मी मोंगियाला म्हणालो, " देखो यार, यह दिन तो अपने जिंदगीसे चला गया. आज के आज जो करनेके लिये सोचा था, वो अबतक करना चाहिये था. आज का दिन तो हमने हमेशा के लिये खो दिया. " तो म्हणाला, , " दिनेशभाई ऐसे तो ना कहो, मै आपको आजही का दिन वापस दिला सकता हूँ " मला कळेना हा काय बोलतोय. त्याने आम्हाला गाडीतत बसवले आणि भन्नात वेगाने तो आम्हाला अश्या एका जागी घेऊन गेला, जिथून सूर्य परत दिसू लागला. मी आनंदाने त्याला मिठीच भारली.

यावेळी मी ड्रायव्हरला जरा स्लो चालवायला सांगितली होती, कारण मला शूट करायचे होते. त्याचे दोन छोटे व्हीडीओज यू ट्यूबवर आहेत.

. मी अपलोड केलेले हे दोन व्हीडीओ बघा बरं...

https://www.youtube.com/watch?v=W0FclL9bpM0

https://www.youtube.com/watch?v=mgunha7RV2I

24)

25)

26)

27)

28)

29)

30)

31)

32)

33)

34)

35)

क्रमशः