आनंद छंद ऐसा ... मनीमोहोर

जावयाना द्यायच्या अधिक महिन्याच्या वाणावर घालायचा क्रोशेकामाचा रुमाल असो किंवा भरतकाम , क्विलटिंग असो अगर मार्केटला भाज्या महाग करणारा माझा व्हेजिटेबल कारविंग चा छंद असो , क्रेपची अगर सॅटिन ची फ़ुलं असोत , आकाश कंदिला सारखे क्राफ्ट प्रोजेक्ट असोत ह्या सगळ्या बद्दल मी मायबोलीवर बरच लिहिलं आहे आणि त्याच मायबोलीकरांनी खूप कौतुक ही केलं आहे त्यामुळे वेगळं नवीन काय लिहावं ह्या संभ्रमात आहे मी.

मला अगदीच माहीत आहे की कोणत्याही छंदात मी फार प्राविण्य मिळवलेलं नाहीये पण तरी ही ह्या सगळ्या गोष्टी मला फार आनन्द देतात. स्वाNत सुखाय हेच त्यांचं स्वरूप मला आवडणारं आहे. ह्या छंदांमधून मी कधी ही द्रव्यार्जन केलेले नाही कारण विकण्या एवढ्या त्या काही परफेक्ट नसतात ह्याची मला जाण आहे. आणि तरी ही ह्या गोष्टी करण्यात मी खरोखर मनाने रमते आणि सगळ्या व्यथा, चिंता ह्यांचा मला विसर पडतो. म्हणून त्याना माझ्या जीवनात खूप महत्वाचे स्थान आहे.

आजकाल नेट मुळे फार प्राविण्य मिळवलं नाही तरी तुमची कोणतीही आवड प्राथमिक स्वरूपात शिकणे फारच सोपे झाले आहे जे पंचवीस तीस वर्षांपूर्वी शक्य नव्हते. ह्या तंत्रज्ञानाची मी आभारी आहे.

एकच एक तीच ती गोष्ट करण्याचा खूप जणांना कंटाळा येतो. पण मला नाही येत कंटाळा. उलट एकसारखे बारीक गव्हले वळताना मी त्यात रमून जाते. त्याची स्वतःची एक लय असते ती मी एन्जॉय करते आणि सगळ्या चिंता , ताण ह्यांना त्या लयीत समर्पित करून ताजी तवानी होते. म्हणून फणसाचे गरे काढणे, वाल सोलणे , एवढंच कशाला मन लावून भांडी घासणे , चांदीची भांडी काना कोपऱ्यातून चकचकीत करणे, अशी इतरांना कंटाळवाणी वाटणारी कामं माझी आवडती आहेत.

आमच्या छोट्या गावात उच्च शिक्षणाची सोय नसल्याने आम्हाला शिक्षणासाठी घर सोडून हॉस्टेल वर राहावं लागलं. त्या काळी मोबाईल तर सोडाच फोन ही फक्त emergency साठी राखून ठेवलेले असत. त्यामुळे दर आठवड्याला खुशालीच पत्र घरी पाठवायला लागायचं. माझं लिखाण फारच कच्चं होत. व्यक्त होणं मला अजिबात जमत नसे. ते पोस्ट कार्ड भरून पत्र लिहिणे हे माझ्या साठी फारच मोठं टास्क असे. बाकी सर्व ठीक ने पत्राला सुरवात होऊन बाकी सर्व ठीक नेच त्याचा शेवट होत असे. ☺ शाळेत निबंध लिहिणे ही मला कधी फारसे जमले नाही. ह्या पार्श्वभूमीवर अलोकडच्या काळात आमच्या कोकणावर आणि इतर ही मी जे काही लिहिले आहे त्याच सगळं श्रेय मी मायबोली ला देईन . माझ्यात लिखाणाची आवड निर्माण करणाऱ्या मायबोलीचे आभार न मानता तिच्या सदैव ऋणातच राहयालाच मला आवडेल. मला सांगायला आनन्द वाटतोय की लवकरच कोकणातल्या घरावरच माझं पुस्तक प्रकाशनाच्या वाटेवर आहे. बघू या प्रत्यक्ष कधी योग येतोय ते.

माझे सगळे छंद craft किंवा हस्तकला ह्या स्वरूपातले आहेत पण मला खरी ओढ आहे ती संगीत आणि चित्रकला ह्यांची. ह्या दोन्ही कला दुसऱ्याला आणि स्वतःला ही तेवढाच आनन्द देतात. पण ह्या पैकी एक ही कला मला अजिबातच येत नाही . तेव्हा देवाने मला पुढच्या जन्मात तरी ह्यापैकी एक कला थोडी तरी द्यावी अशी माझी परमेश्वरा जवळ प्रार्थना आहे.

जाता जाता एक निरीक्षण इथे नोंदवते. ह्या वर्षीचा हा उपक्रम खूप छान आहे. आपला छंद वाचकांपर्यंत पोचवण्याची एक चांगली संधी आहे ही .पण आत्ता पर्यंत प्रसिद्ध झालेले सगळे लेख हे स्त्री आयडींचे आहेत एक फक्त पशुपत आणि कुमार ह्यांचा अपवाद वगळता. मला खात्री आहे की जगावेगळे छंद जोपासणारे अनेक पुरुष आयडी मायबोलीवर नक्कीच असतील. अजून ही वेळ आहे तेव्हा सरसावा की बोर्ड आणि लिहा लवकर आपापल्या छंदां बद्दल. आम्ही वाट बघतोय.