शक्करकंदी चाट (वेग वेगळे प्रकार)

मस्तं!

हिवाळ्यातला आवडता पदार्थ. संध्याकाळी मार्केटात गल्लोगल्ली शक्करकंदी चाटवाले हातगाड्या लावून उभे असतात.

पहिल्यांदा ऐकत आहे. कुठल्या शहरात करतात हा पदार्थ? मस्त आहे पाकृ.

बहूतेक उत्तर भारतात सगळीकडे मिळत असणार. दिल्लीत गल्लोगल्ली मिळते शक्करकंदी चाट.

देवकी मस्तच. तुमच्याकडे शेगडी आहे वाचून खूप आवडल.
मुंबईत झवेरी बाजारच्या गल्लीत सुद्धा शेगडीवर भाजून देतात. अजून टेस्ट नाही केल.

देवीकाताई, हा प्रकार मी वांद्र्याला लघुवाद न्यायालयाच्या (Small Cause Court) बाहेर नेहमी पाहतो. आता जरूर हादडणार.

शक्करकंद म्हणजे रताळं ना? की बिट?

रताळं

ओके धन्यवाद.

मी नेटवर वाचले लाल रंगाचे रताळ असतात तेच ह्यात वापरतात. त्यात डोळ्यांसाठी लागणारे घटक असतात.

नरेश माने, वांद्रा कोर्टाजवळ स्कायवॉकच्या शेवटी खाली असतो तो रताळी शेगडीवरुन भाजून देणारा. मी दोन तीनदा तिथून आणून खाल्ली आहेत. तोच म्हणताय का तुम्ही? पण तो फक्त मसाला घालतो त्याच्या तुकड्यांवर. संत्रं, पुदिना व लिंबाचा रस नसतो.

मी पानिपतला खाल्ले होते.

अश्विनी के, तोच म्हणतोय मी. शेगडीवर रताळी नेहमी दिसतात भाजताना कधी खाल्ले नाही हा धागा आला म्हणुन ते काय आहे ते कळले. बाकीचे जिन्नस आपण घरी बनवु शकतो. पण आता कुतुहल चाळवलंय तर हादडणारच.:D

एल्कोमार्केट्च्या आसपास या दिवसात संध्याकाळी हमखास असतो रताळीवाला. कोळशाच्या शेगडीवर रताळी भाजतो. जराजराशी झाली की आतून भाजली जायला शेगडीची निखार्‍याखालची खिडकी उघडून त्यात टाकतो. मस्त खमंग, खरपूस भाजून झाली की वजन करून सोलून त्याचे तुकडे कापून त्यावर मसाला आणि लिंबू पिळून देतो.

तोंपासु

याचा श्रीमंत चुलत भाऊ इंदोरच्या सुप्रसिद्ध् सराफ्यात आणि छप्पन बाजारात भेटला. गराडू!

गराडू म्हणजे मराठीत अथवा इंग्रजीत कोणता कंद ते माहित नाही. पण भले मोठे कंद असतात हे. खालच्या फोटोत आहे तो म्हणे लहानच आहे. या कंदाचं बाहेरचं आवरण काढून टाकून त्याचे छोटे चौकोनी तुकडे करतात. मागणीनुसार वजन करून ( १ प्लेट = १०० ग्रॅम) ते तळतात आणि मग एका पातेल्यात काढून घेऊन ते मसाला आणि भरपूर लिंबू रसात घोळावून बोलमधून टुथपिकनं खायला देतात. गरमागरमच खायचे अप्रतिम लागतात!

खालील फोटो छप्पन बाजारातील आहेत.

मामी, हे प्रकरण पण एकदम भारी दिसतेय.

दिसतंय त्याहून १०० पटीनं भारी लागतं ते!

मी रेसिपी वाचून लिहिणारच होते की किमान त्या चाटच्या गाडीचा तरी फोटो टाका, इतक्यात मामीचे फोटो आलेच! वॉव. तोंपासु!

वॉव!
बार्बेक्युवाली छोटी शेगडी आणावी लागणार आता..

जीवघेणे आहेत फोटो :जीबाकाभा:

ते वरचं कंद आहे. इंदोरला खाल्लय.

पण रताळ्याला वेगळी चव असल्याने छान लागतं. कंद ला वेगळी चव तेव्हा दोन्ही वेगळ्या चवीचे मस्त लागतात खायला.

-----------------
बाकी, आठवण काढून दिल्याबद्दल थांकू देवीका. करायला पाहिजे.(शेगडी शोधायला लागेल पासून सुरुवात...)

गराडू म्हणजे कोन/कंद वाटला होता पण फोडी कोनफळी रंगाच्या नाहीयेत - सुरणासारख्या दिसतायत.

मस्त आहेत रेसिपीज.
मामी ते फोटो कसले तोंपासु आहेत.
आम्ही पण गोराडू कोनफळ किंवा पर्पल यॅम ला म्हणतो.

शक्करकंदी चाट पुण्यात मिळते का कुठे ? घरी करण्याअगोदर एकदा गाडीवरचे खाऊन बघावे असे वाटतेय.

कंद ही एक जनरल टर्म आहे. जमिनीखाली वाढणारं ते कंद / कंदमूळ. आता यात असंख्य वेगवेगळे प्रकार आहेत. ते सगळे कंद. पण एक कंद दुसर्‍यापासून वेगळा असू शकतो.

गराडू म्हणजेही सुरण असेल असं वाटत नाही. गराडूचा आकार वेडावाकडा असतो सुरणाचा आकार नेहमी गोलच पाहत आले आहे. पण मलाही नक्की माहित नाही. नेटवर शोधलं तरी सापडलं नाही.

मामी फोटो भारी, घरी रताळे आहेत करुन खाउन सान्गते.

प्राजक्ता, रताळ्याच्या होतील का ते माहित नाही. सुरणाच्या कर. रताळी फारच पिठुळ असतात. सुरणाच्या फोडी खुटखुटीत राहतील.