परतोनि पाहे - एक काल्पनिका

Submitted by वीणा सुरू on 24 December, 2014 - 06:24

पूर्वी मोठ्या आकाराचे सेल फोन होते. किंमत सोळा हजाराच्या पुढे होती. खूप श्रीमंत लोकांकडेच ते होते.
इनकमिंग आठ रुपये आणि आउटगोईंग सोळा रुपये असे काहीसे चार्जेस होते असं अंधूकसं आठवतंय. त्या काळी तो फोन स्टेटस सिंबॉल म्हणून काही लोक जवळ बाळगत. तर इतरांना त्यांचा हेवा वाटत असे. मोबाईल क्रांती वगैरे काही तरी बोललं जायचं. चार चौघात हा फोन वाजला की लोकांना तो फोन दिसेल अशा पद्धतीने बाहेर काढून त्यावर बोलण्यात त्या सेलधारी व्यक्तीला कोण गुदगुल्या होत असतील ना ? इतरांकडे हा फोन नाही आपल्याकडेच आहे ही भावना त्याला इतरांपेक्षा वेगळं समजायला लावत असेल.

आपल्याला आता एक खेळ खेळायचा आहे. तो काळ डोळ्यासमोर आणायचा आणि असं समजायचं की त्या काळात असा फोन बाळगणारी व्यक्ती आपल्या या विश्वातून बाहेर गेली असेल आणि काही कारणाने आता परतून आली तर काय होईल याची कल्पना करायची. या विश्वातून बाहेर जाण्याची असंख्य उदाहरणे असू शकतील. माझ्या कल्पनेप्रमाणे एखाद्या बेटावर, अंटार्क्टिका सारख्या खंडावर किंवा मागास देशात अडकून पडणे जिथे दळणवळणाची सोय नसेल, अंतराळात गेलेली असणे, कोमात गेलेली असणे, हिमालयात अडकून पड्लेली असणे, ज्यांना अद्भूतरम्य कल्पना आवडतात त्यांनी ही व्यक्ती मृत झाल्यानंतर ती परत येणे या कल्पनेचा आधार घेतला तरी चालेल. या विश्वातून बाहेर जाणे, इथल्या घडामोडींबद्दल अनभिज्ञ असणे आणि आल्यानंतर ज्या क्षणी इथून ती गेली त्या क्षणापर्यंतचं (फक्त) सगळं लक्षात असणे हे जास्त महत्वाचं आहे, बाहेर कशी गेली हे नाही.

कल्पनाशक्तीला वाव देणारा हा खेळ आहे. कसलेही नियम नाहीत. ज्याला जसे सुचेल तसं त्याने लिहायचं. फक्त ती व्यक्ती आताच्या काळात थेट आल्याने तिला मधलं काहीच माहीत नाही हे लक्षात ठेवायचं. ( आणि प्लीज विषयाला धरून रहायचं).

तर मग लिहीताय ना ?

विषय:

इलेक्ट्रॉनिक्स

उपयुक्त संगणक प्रणाली

शब्दखुणा:

Groups audience:

Group content visibility:

Public - accessible to all site users

शेअर करा

मला भ्या वाटु र्हायल.

मला भ्या वाटु र्हायल. तुम्हीच सुरुवात करा.

Submitted by रश्मी. on 24 December, 2014 - 06:26

ती व्यक्ती म्हणेल ,

ती व्यक्ती म्हणेल , 'च्यामारी, आमच्यावेळी मोबाईल आधुनिकपणाचे लक्षण होते नी आता अगदी उथळपणाचे झालेय.'

Submitted by चक्रम on 24 December, 2014 - 06:27

रश्मी तै तुम्ही पण खूप

रश्मी तै
तुम्ही पण खूप बुद्धीमान आहात. प्लीज वापरा ना तुमची कल्पनाश क्ती.

Submitted by वीणा सुरू on 24 December, 2014 - 06:28

हा गृप परदेशातुन परतुन

हा गृप परदेशातुन परतुन येणार्‍या लोकांसाठी आहे बहुदा
स्वर्गातुन / नरकातुन परत येणार्‍यांसाठी नाही आहे

Submitted by दिवाकर देशमुख on 24 December, 2014 - 06:31

हो का ? परदेशच समजा ना.

हो का ?
परदेशच समजा ना.

Submitted by वीणा सुरू on 24 December, 2014 - 06:28

ह, बरोबर. तुम्ही हा धागा

ह, बरोबर. तुम्ही हा धागा विरन्गुळ्यामध्ये हलवा बघु.

Submitted by रश्मी. on 24 December, 2014 - 06:30

म्हणजे ? कसं हलवायचं ?

Submitted by वीणा सुरू on 24 December, 2014 - 06:31

वीणातै बहक गयी हय!

Submitted by डीविनिता on 24 December, 2014 - 06:33

असे हातात न्मॉनिटर धरा आणि

असे हातात न्मॉनिटर धरा
आणि मग हवा तो गृप उघडुन त्यात उचलुन टाका

Submitted by दिवाकर देशमुख on 24 December, 2014 - 06:34

(No subject)

Submitted by सूनटून्या on 24 December, 2014 - 06:35

मस्त!!

Submitted by डीविनिता on 24 December, 2014 - 06:36

मी एक उदाहरण म्हणून

मी एक उदाहरण म्हणून लिहीते.
तुमच्याइतकी मी काही बुद्धीमान नाही. चुकभूल द्यावी घ्यावी.

समजा त्या काळी असा मोबाईल बाळगणारी व्यक्ती परत आली तर त्याला अनेक बदल जाणवतील. त्याच्यात आपण कुणीतरी विशेष आहोत असा इगो असल्याने त्याला रिस्पेक्ट आपोआप मिळण्याची सवय असेल. पण या काळात त्याला अगदी लहान वयातले सुद्धा कुणी विचारणार नाहीत. उलट उत्तरं मिळतील. संस्कृती तर ओळखूच येणार नाही. शिवाय नावाला कुठे म्हणून हिरवा रंग दिसणार नाही. प्रदूषण, गर्दी याने जीव नकोसा होईल. तो भांबावून जाईल.
असं काहीसं मला सुचलं.

Submitted by वीणा सुरू on 24 December, 2014 - 06:37