ठंडाई

आभार,
फ्रीजमधे २/३ दिवस नक्कीच राहील. पाणी कमी वापरून वाटायचे. फ्रिजमधे ठेवताना साखर मात्र मिसळावी लागेल.

हो घारूअण्णा, यात थोडा भांगेचा पाला किंवा गोळी लावायची. मग तांब्याचा पैसा उगाळून लावायचा आणि वरून ओतायची.... एक के दो, दो के चार... दिसायला लागतील

ना, गांजा ओढतात आणि भांग पितात

निवांत, भारताबाहेर कुठे हो मिळणार खसखस ? एक पाकिट सापडलं ते सत्कारणी लावलं.
कोल्हापुरात बहुतेक हिच पण त्यात सुका मेवा जास्त असणार !

मस्कतमधे एरवी खसखस मिळायची नाही पण महाशिवरात्रीला तिथल्या राजवाड्याच्या शेजारील शिवमंदिरात प्रसाद म्हणून ही ठंडाई मिळायची.. रात्रभर रांग लागायची तिच्यासाठी एवढी खसखस कुठून पैदा करायचे कुणास ठाऊक ?

सिनी, आपली पुजायची ती होली बेसिल.. हि खायची बेसिल. हा प्रकार मस्तच लागतो.

मामी, वेगवेगळे स्वाद वापरता येतात. गुलाबकळी पण वापरतात वाटताना. बेसिल सहज.. शोभेसाठी. प्रत्येक फोटोत घरचा पुदीना असतो म्हणून तिला वाईट वाटू नये म्हणून. गुरुजी ब्रांडची चांगली असते पण साखरेमुळे मला नाही ना चालत. म्हणून हा खटाटोप.

खसखसीच्या झाडालाच अफू म्हणतात कारण त्याच्या बोंडातील चिकापासून अफू बनते. पण ती काढून घेतल्यावर खसखसीत फारसे काही मादक द्रव्य रहात नाही. मी मुद्दाम फारसे म्हणतोय, कारण थोड्या प्रमाणात ते असतेच. खसखस घातलेले पदार्थ खाल्ल्यावर नशा जरी येत नसली तरी प्रचलित ड्रग टेस्ट्स पॉझिटीव्ह येऊ शकतात.
याच कारणासाठी अमिरात आणि सिंगापूर एअरलाईन्स खसखस सामानातूनही न्यायला परवानगी देत नाहीत.

भारतात खसखसीचाच नव्हे तर अफूचाही वापर पूर्वापार होत आला आहे. ( अजूनही होतोच आहे .) पुर्वी आजीबाईच्या बटव्यात अफूची बोंडे असत. लहान बाळांना झोपवण्यासाठी कष्टकरी महिला ती वापरत असत. आमिर खानच्या,
मंगल पांडे चित्रपटात, मोना आंबेगावकर त्याचा प्रयोग करताना दाखवलीय.

खसखसीच्या पानांची भाजी, अफिम की सब्जी म्हणून उत्तर भागात प्रसिद्ध आहे. भारतात खसखसीची लागवड सरकारच्या कडक नियंत्रणाखाली होते. तरी महाराष्ट्रातही चोरटी लागवड होतेच.

त्या पानासोबत आणखीही काही पाने भांगेसाठी वापरतात. पुर्वी मुंबईला महालक्ष्मीच्या देवळामागे ती मिळत असे.
आम्ही मालाडला रहात होतो, त्यावेळी तिथे गोठे होते. तिथले भैये होळीला, महाशिवरात्रीला भांग बनवत असत आणि
प्रसाद म्हणून आम्हाला देतही असत. त्यावेळी माझे वय आठ दहा वर्षाचे असेल. मला काय त्याची चव फारशी
आवडायची नाही पण घोटभर पित असे मी.
आमच्या शेजारी माझी शाळासोबती रहात असे. ती एकदा अर्धा कप प्यायली होती. ( माझ्यापेक्षा वर्षानी लहान ) थोड्या वेळाने तिने पिंगा घालायला सुरवात केली, ती थांबेनाच. दोन तीन जणांनी तिला धरून ठेवली त्यावेळी
तिला आवरता आले.
मायबोलीवर अरुंधती कुलकर्णीने पण एक अनुभव लिहिला होता या संदर्भातला.

सई, आमच्याकडे कधीकधी सेल लागतो. या डिशेस वजनावर मिळतात !