ऊन्नीअप्पम

पहिलीच पाककृती ना ? अभिनंदन.
हा प्रकार आमच्या शेजार्‍यांकडून प्रसाद म्हणून येतो. गुळाचा पाक करायची गरज नसते. ( इथे पाक लिहिले कि सगळे घाबरतात ) सगळे एकत्र करुन घेतले कि झाले. तांदूळ भिजवून वाटून घेतले तर जरा रवाळ होतात.

मस्तच

पण फोटो मात्र हवाय
माझ्यासारख्या नवशिक्याना तेवढाच आधार

जाडसर म्हणजे कसा पाक?
कच्चा की पक्का?

*

गोड अप्पम = उन्नि अप्पम. मग उन्नीकृष्णन म्हणजे गोऽड कृष्ण का?

इब्लिस, नाही, उन्नि म्हणजे लहान. उन्नीकृष्ण म्हणजे बाळ कृष्ण.

मंगलोरमधे हे दर मंगळवारी-शुक्रवारी गणपतीच्या देवळातून प्रसाद म्हणून वाटले जायचे. मला वर लिहिलेली पाकृ समजली नाही. एकदा लिहिलंय गुळाचा पाक करून त्यात तळून सोडा मग लिहिलंय की गुळाचा पाक नाही केला तरी चालेल. आप्पे तळून करत नाहीत. आप्पेपात्रामधे करतात.

मंगलोरच्या आंटीनी मला दिलेल्या रेसिपीप्रमाणे मी एकदोनदाच केले आहेत. त्याची कृती अशी:

तांदूळ दोन तास भिजत घालायचे, नंतर ग्राईंडरला वाटून घ्यायचे. नंतर त्यामधे मैदा (अगदी थोडा), पातळ गूळ, वेलची पावडर, थोडे मीठ घालून चांगले मिक्स करायचे, मग एक पिकलेले केळं घालून (प्रसादासाठी नसल्यास सोडा घालायचा) मिक्स करून त्याचे आप्पेपात्रामधे तूप घालून दोन्ही बाजूनी गोल्डन ब्राऊन होइपर्यंत भाजून घ्यायचे.

आप्पे आणि अप्पम हे दोन्ही वेगळे प्रकार असावेत.

आप्पे आणि अप्पम हे दोन्ही वेगळे प्रकार असावेत.
>>>
वेगळेच असतात

वा मस्तच प्रकार आहे. नक्की करुन बघेन.

सृष्टी चे ही धन्यवाद >> माझे कसले धन्यवाद .? ...मी आप्पेपात्र आनले आहे नविन ( त्यामुळे उत्साह आहे नविन काय तरि करायचा)... तिखट आप्पे केले ...पण गोड कसे करतात ते समजत नव्हते ...दिनेशदा आणी तुम्हि रेसिपि दिलि आहे आता करेन .. आज करनार होते पन उशिर झाला..... केले कि फोटो डकवेन..

टूनटून , बरोबर आहे तुमचे,केरळी लोकांची खासियत आहे ही. ते तळूनच काढतात.

टुनटुन मस्तच. अप्पम आवडतात.
नक्कि करुन बघेन. पहिल्याच पाककृती बद्दल अभिनंदन.

पण गुळ वापरायचा नसल्यास चवीपुरती साखर घालुन ते करावेत असे लिहीलेय. >> हां! तरी मी विचार करत होते पाच नंबरची स्टेप वाचून. गूळ नाही तर गोडाचे आप्पे कसे होणार म्हणून

हे आप्पे गोड असल्याने ते भज्यांप्रमाणे तळुन गुळाच्या दाटसर ( घट्ट कडक नव्हे) पाकात टाकावेत असे लिहीलेय. आपण जशा पाकातल्या पुर्‍या करतो किंवा मालपुवे तसे हे असावेत. >> ही एखादी वेगळी कृती असेल तर माहित नाही. पण त्यापेक्षा आप्पेपात्रात करणे अतिसोपे. सगळं पीठ एकत्र करून पटापटा बनवता येतात. शिवाय पाक बिघडायची भिती नाही. मंगलोरला गोकुळाष्टमी आणि गणेश चतुर्थीला आणि अजून पण त्यांच्या काही सणांना बिल्डिंगमधल्या मल्याळी आंटी नेहमी आणून द्यायच्या. त्यांच्याकडेच मला हा प्रकार माहित झाला.

हे आप्पे करताना पात्रामधे साजूक तूपच (तेपण भरपूर) वापरायचे तरच तो गोल्डन ब्राऊन कलर आणि एक मस्त गोडसर वास येतो. तेल बिल वापरने का नै!!

रिया, जरा एक्स्पर्ट कमेंट्स दे बघू तुझ्या!!

याला केरळात नै-अप्पम म्हणतात. मला नाही आवडत विशेष..
http://www.sharmispassions.com/2011/12/nei-appam-recipe-neyyappam-karthi...

केरळातले अप्पम आणि आपण करतो ते आप्पे वेगळे असतात.. केरळातले अप्पम फुगीर दोस्यासारखे असतात. अच्चपम, नीर-अप्पम, इडिअप्पम वगैरे वेगवेगळे प्रकार असतात.
मी असे अप्पम खाल्ले आहेतः
http://www.padhuskitchen.com/2013/01/appam-recipe-appam-without-yeast.html

नीर अप्पम:
नीर अप्पम म्हणजे अप्पमच पण नारळाचं पाणी वापरुन केलेले.

आणि इडिअप्पम:
http://www.padhuskitchen.com/2010/08/idiyappam-sevai-string-hopper-recip...

आणि हे अचप्पम पण:
http://www.kothiyavunu.com/2011/03/achappam-kerala-style-rosette-cookies...

असो. आता केरला कुझीन चं ज्ञान-प्रदर्शन करणं थांबवते..;)

व्वा! मस्त! फोटो का नाहीयेत?

नंदिनी
तुमच्या पाकृ.ला कोकणीत उंबर म्हणतात.फक्त तळून काढतात.