'कोकणमय' (५) — मालवणची शान "किल्ले सिंधुदुर्ग"

जिप्सी मस्तच फोटो.
माणूस बरोबर असेल तर पायी किल्ल्यात जाता येते, असे वडील सांगत>>
शिवाजी माहाराजांच्या मंदिराच्या समोरच घर माझ्या आत्याच आहे. ते सगळे मालवणला रहातात पण गणपतीला किल्ल्यावर, आताच माहीत नाही पण जवळ जवळ १० - १५ वर्षांपुर्वी किल्ल्यावर जायला पावसात बोट नसायची. आत्याच एक घर मालवण किनार पट्टीवरच आहे. ओहोटी आली की आम्ही तिथुन चालत चालत वेळेवरुन (वाळुची लांब पट्टी जी समुद्र्किनारा पद्मगडाला जोडते) पद्मगडावर जायचो. किल्ल्यावरचे काही लोक दगडांवार उड्या मारुन मध्येच पोहुन जायचेत. तोपर्यंत आमच्यासाठी काका किल्यावर एका विशिष्ठ पद्धतीने साद द्यायचेत. मग किल्ल्यावरुन त्यांची छोटिशी बोट यायची. त्यात पाय वगैरे आखडुन नावीक धरुन चार लोक बसायचेत. वर पाउस आणी खाली खवळलेला समुद्र अशा परिस्थीतीत आम्ही (म्हणजे मीच) जिव मुठीत घेउन कसेबसे किल्ल्यावर पोचायचोत. कित्येक वेळा समुद्र खवळलेला असल्याने विसर्जन झाल तरीतिथेच रहाव लागायच समुद्राची प्रर्थना करत.
गणपतीत मात्र एकदम धमाल असायची. मोजुन १०-१२ घर आहेत किल्ल्यावर. बहुतेकजण मुंबईला. खुप लोक यायचीत. मग सगळ्यांकडे सगळे आरतीला जायचेत. सगळे मंदिरात मीळुन गऔरी जागरण करायचेत.
खुप खुप आठवणी आहेत. जिप्सी धन्यावाद फोटो शेअर केल्याबद्दल.
ह आणखी एक गोष्ट चैतन्य च चैतन्यमय जेवण जेवायला आता मालवणला जायची गरज नाही. सुरेखामावशीने (चैतन्यची मालकीण हो) दादर शिवसेना भवन समोर आउटलेट ओपन केल आहे. तिकडेपण जाउन आस्वाद घेउ शकता. (पण त्या चवीसाठी मालवणचा मासा आणि पाणी पण लागत ना

वाह, सुंदर. सिंधुदुर्ग दर्शनावर कालमर्यादा आहे आत्ता हे ऐकून वाइट वाटले. बाकी पापलेट सुरेखच.

रीमा, हो पावसाळ्यात किल्ल्यावर जायला बोट नसायची. पण काही जिगरबाज लोक
(त्यात बायकाही असत) एकट्याने होडी वल्ल्व्हत किल्ल्यात जात.
किल्यात बाकी सगळ्या सोयी असल्या तरी स्मशान नव्हते. तसेच तिथली थोडीफार
शेती असायची ती कुदळीने करत. राजांच्या भूमीवर नांगर चालवायचा नाही, असा
संकेत आहे.
(राजवाड्यात भाकरी करायची नाही, असाही संकेत आहे.)

जिप्स्या पहिला प्रयोग भन्नाट आहे.

आता ते दोन फांद्या असलेले नारळाचे झाड नाहिये का किल्ल्यावर? म्हणजे मी पण ते वीज पडून गेल्यावरच बघितले होते. आता कदाचीत पडून गेले असावे.

तसेच तिथली थोडीफार
शेती असायची ती कुदळीने करत.>
सर्‍हास मुळ्याची शेती करतात.

त्या उड्या मारुन जायच्या प्रकारात खुप लोकांनी जिव पण गमवला आहे. अगदी नेहमी येणार्‍या जाणार्‍यांनी पण. खरतर तेवढ्या भागातला समुद्र खडकाळ आहे.

बाकी किल्ल्यातही खुप भटकायचो आम्ही. मध्ये मध्ये तटबंदी तुटलेली आहे. पण कमाल आहे मोठ्ठे मोठ्ठे दगड वापरुन कसा बांधला आहे ना किल्ला. तिथे रामनवमी मोठ्या प्रमाणात साजरी केली जाते.

वीज पडून जळला, तोच ना तो माड? >>> ओह खरंच ????

मस्त रे जिप्सी, हि सगळी सिरीज भन्नाट आहे.

जिप्स्या - अरे अतिथी बांबू मध्ये गेलेला का...इथे पण बांगडा, पापलेट, सुरमई अप्रतिम मिळते. आणि घसघशीत...च्यायला सुरमई प्लेट संपवताना नाकी नऊ आले...

अप्रतिम ...

<< जिप्स्या - अरे अतिथी बांबू मध्ये गेलेला का...>> मालवणमधल्या बर्‍याच हॉटेलांत/ खाणावळींत मी जेवलों आहे. त्याना अजिबात कमी न लेखतां, माझं खरं मत सांगू ? कुठल्याही मालवण्याच्या घरीं किंवा, शक्य नसेल तर, हल्ली देवबागसारख्या ठीकाणी बर्‍याच रहाण्या-जेवणाच्या घरगुती सोई झाल्या आहेत तिथं ,त्या वातावरणात साधंसुधं माशांचं जेवण जेवणं याची लज्जतच वेगळी !!

<< भाऊकाकांना १०० मोदक >> निदान "मोदकां" तरी म्हणायचं [ मोदकं = छोटे, चकचकीत, स्वच्छ व चविष्ट मासे ]

>>जिप्स्या मासे खाताना थोडा घास बाजूला टाकलास ना ?>> अगदी जागू

जिप्स्या मस्तच रे फोटो..

जिप्सी, आता सगळे भाग वाचून काढले. (रात्रीचे १२.३० वाजलेत.) कारण कोकणावरील लेखमाला अर्धवट सोडताच येत नाही ना !
गेल्या वर्षीच्या सर्व आठवणी एकदम जाग्या झाल्या.
अप्रतिम!

नेहेमीप्रमाणेच मस्त प्रचि व माहिती!ह्या लेखमालिकेमुळे तळकोकण भटकंती चा प्लॅन करणे सोपे जाईल.

प्रत्येक वेळी मासे दाखविने आवश्यक आहे ?